Zwangerschapsvergiftiging ervaring gezocht

Ik heb PE gekregen met 38+3 weken, dus wel iets anders dan bij jou. Had een bloeddruk van 155/95, eiwit weet ik niet en had klachten van vocht vasthouden, grieperig gevoel, sterretjes zien, tintelende vingers, misselijk rn hoofdpijn. Bij mij werd er verteld dat je goed je vagina met water moet wassen alvorens het urinemonsters afneemt. In afscheiding zit ook eiwit waardoor je uitslag vals positief kan zijn. De regel in het ziekenhuis was bij mij 'voorbij de 37 weken is sowieso inleiden'. Vandaar is er niet verder onderzoek gedaan en is de inleiding ingezet. De dag na de bevalling was mn bloeddruk overigens weer normaal!

Ik heb PE gekregen met 36+5. Werd opgenomen met een bloeddruk van 182/113. Ik voelde mij ook echt ontzettend ziek. Ben ook direct ingeleid. Ballonnetje geplaatst en dag erna aan de weeënopwekkers. Dochter is uiteindelijk geboren met 37+1 en ik was daarna ook gelijk van mijn klachten af. Dochter deed het direct echt super goed en na 2 dagen mochten wij lekker naar huis.

Hier een verhoogde bloeddruk van 144/95 met 37+0. Doorgestuurd naar het ziekenhuis, nog geen eiwitten maar wel inleiden omdat de baby buiten de buik beter af zou zijn mocht ik toch nog zwangerschapsvergiftiging gaan ontwikkelen. Uiteindelijk ballon geplaatst, ontsluiting vorderde niet en duurde allemaal erg lang. 2 dagen na het ballonnetje nog steeds niet bevallen en werd ik accuut ziek, grieperig gevoel, hele erge hoofdpijn en heeel veel vocht vasthouden. Bloeddruk steeg ook en fors eiwit in urine. Er is toen direct gestart met magnesium via het infuus om insulten te voorkomen door de extreem hoge bloeddruk. Paar uur later bevallen met 37+3 via een keizersnede omdat het met zowel mij als de kleine niet meer goed ging.

Ik bleek PE te hebben op 35+3. Hield erg veel vocht vast, was buitensporig moe en had die dag hoofdpijn die niet wegging met paracetamol. Ingestuurd met 140/90 en eiwitgehalte was toen al 3x zo hoog dan mocht. 24 uur gespaard, maar was geen twijfel over. Opgenomen en medicatie om de bloeddruk te verlagen gekregen. Veel rust, veel controles en uiteindelijk met thuismonitoring (3x per dag bloeddruk meten, 's ochtends zelf CTG maken en insturen) nog thuis geweest tot 37 weken. De thuismonitoring vond ik uiteindelijk heel stressvol want met medicatie ging de bloeddruk net ver genoeg omlaag, maar als ik dan net te vroeg de meting deed was het nog te hoog en moesten we weer naar het ziekenhuis... Dat zou ik nooit meer zo doen / laten gebeuren. Uiteindelijk met 37 weken ballonnetje gekregen en ingeleid bevallen met 37+1. Zoontje had een wat moeizame start, maar helemaal gezond en mijn bloeddruk was weer vrij snel normaal, door de medicatie zelfs te laag. Wel echt even hersteltijd nodig gehad, zowel fysiek als mentaal, maar na een maand of zes voelde ik me wel weer prima. Nu net zwanger van ons tweede kindje en ben benieuwd hoe het nu gaat lopen. Mogelijk preventief aspirine slikken, maar dat moeten we allemaal nog bespreken... Hopelijk is jouw 24 uur-uitslag gewoon goed! En zo niet, laat goed voor je zorgen en probeer je niet te druk te maken. Het is heftig als je dit opeens allemaal voor je kiezen krijgt, maar beter word je dan goed in de gaten gehouden! Houd je ons op de hoogte? 🍀🧡

Bedankt voor je uitgebreide reactie. Ik ken alleen maar horror verhalen. En dat kindjes in een keer binnen 24 uur gehaald worden, daarom ook mijn zorgen, maar fijn om te lezen dat dit helemaal niet zo hoeft te zijn mocht ik het hebben. Ik gebruik op dit moment al bloeddruk verlagers, maar niet vanwege hoge bloeddruk, maar voor migraine. Wel al een vrij hoge dosering. Desondanks zit ik nu op 141/95, maar ook momenten dat bloeddruk gewoon goed is. Schommelt heel erg. Houdt ook enorm veel vocht vast, maar verder heb ik eigenlijk geen klachten. Ik kreeg sowieso al een keizersnede bij 37 weken. Dus als ik het goed begrijp kan het ook zo zijn dat stel dat ik het toch heb er niet meteen actie nodig dat ze haar al meteen gaan halen. Eerst nog met medicatie proberen het onder controle te krijgen ofzo? Hopelijk is het niks, maar ik heb er niet echt een goed gevoel over. Juist omdat ik al 3x per dag bloeddruk verlagers slik

Ah, als je al medicatie hebt dan is het misschien wel anders. Al kreeg ik destijds wel het idee, dat ze eerst echt wel veel proberen om je die 37 weken te laten halen. Dus wellicht toch extra medicatie of controles (als het stabiel iets verhhoogd is?)? Ik hoop voor je dat je je zo goed mogelijk blijft voelen en je kindje nog lekker even kan blijven groeien 🤞🏽🤞🏽

Hoe gaat het met je?

Helaas zojuist opgenomen met zwangerschap vergiftiging. 500 gr eiwitten en bloeddruk van 180/95. Nu gaan ze proberen het zo lang mogelijk te rekken. Ik voel me nog prima, maar ik ben best bang om heel ziek te worden. Dat wil ik echt niet 🙈

Ooo dat andere topic was ook van jou zie ik nu. Daar had ik ook gereageerd... 😉 Balen van de opname, maar neem je rust en stel al je vragen aan de artsen/verpleegkundigen/verloskundigen. Hopelijk blijft het rustig 🍀

Yep, helaas wel. Bij de eerste begin het waarschijnlijk met 35-36 weken en ben ik met 37 weken opgenomen met zeer ernstige HELLP. Uiteindelijk met 38 weken tijdens een niet vorderende inleidinf en hoge bloeddrukcatagorie crisis een spoedkeizersnede gehad en soort shockaanvalletjes erna. Goed hersteld. 15 jaar later begon het bij de 2e en 3e tegen de 38 weken en ben ik ingeleid, dat verliep goed. Nu zwanger van de 4de en ga ik met 38 weken ingeleid worden (als ik niet eerder klachten krijg of spontaan beval).... vind de geplande inleiding eerlijk gezegd wel fijn, ben je al in het ziekenhuis, weet je precies wanneer het gaat gebeuren etc

Ik weet dat het heel naar is om opeens in het ziekenhuis te moeten blijven en "de controle kwijt bent". Heb ik de keren daarna ook niet meer gedaan. Ookal "mocht het niet" gewoon nog even terug naar huis gegaan. Rustig dingen even klaar zetten voor de thuiskomst, spullen pakken, eten, douchen etc en "op mijn gemakje" naar het ziekenhuis. Dat is een tip voor je volgende zwangerschappen 😉 Hopelijk kom je zo ver mogelijk onder behandeling en controle in het ziekenhuis. Gelukkig was je al 34 weken zwanger en kunnen ze het nodige doen om je baby goed ter wereld te laten komen mocht het nodig zijn. Het zou natuurlijk fijner zijn als je de 36 weken haalt. Het gaat nu denk ik vooral om jouw gezondheid tav de mogelijkheden om de geboorte van je kindje zo ver mogelijk te rekken. Mijn eerste kindje, waarbij ik ernstige HELLP had kwam 25 jaar geleden (hele jonge tienerzwangerschap) met 38 weken gezond ter wereld middels een keizersnede. 50cm en 2965gram. Bij mij begon het dus met 35-36 weken en was het met 37 weken toen ik werd opgenomen ernstig. Ik ben van mening dat ze mij destijds niet hadden moeten inleiden, maar gewoon een keizersnede hadden moeten doen (baarmoedermond was bv nog niet rijp genoeg als ik het goed herinner, toen waren er kennelijk nog geen balonnetjes). Werd in de loop van de ochtend aan de weeenopwekkers gelegd, maar nauwelijks weeën en geen ontsluiting en de bloeddruk bleef oplopen, de laatste bloeddruk die ik zag voor ik naar de OK werd gebracht was 120/220, dat is voor een meisje van die leeftijd hoger dan voor een volwassene. Wees dus niet bang voor een keizersnede, daar zitten voordelen aan; hoe korter de bevalling, hoe beter t.a.v.van de zwangerschapsvergiftiging is mijn ervaring. Een keizersnede is het kortste... Ik ben bij de 2de en 3de zodra het begon met 38 weken ingeleid en gewoon bevallen, geen keizersnede. "Eens een keizersnede, altijd een keizersnede" is ook niet persé zo. Ik ben nu 23 weken zwanger van de 4de, en bij de bevalling 40. Zal weer zodra het begint en niet later dan 38 weken worden ingeleid.

Voordat je heel ziek wordt, grijpen ze in, daarvoor lig je in het ziekenhuis. Heel vervelend, maar het beste voor jou en je kindje. Je eerste zwangerschap neem ik aan?

Hier al een tijdje een hoge bloeddruk bij de eerste, veel zh controles. Mijn bevalling begon spontaan met 36 weken , weeën en ontsluiting. Omdat ik op 36 weken zat hebben ze dit niet meer geremd. Met 36+1 bevallen en niet ziek geweest, mn lichaam heeft zelf op tijd gehandeld. Bloeddruk daarna door de medicatie een hele tijd te laag geweest met bijkomende klachten

Opzich wel fijn dat het zichzelf op een natuurlijke manier heeft opgelost. Deed je kindje het met 36 weken goed? Vanaf 34 weken zit je al redelijk goed, maar 36 is wel het beste minimaal aantal weken dat je kunt hebben volgens de boekjes

Hi dames, Ik heb sinds 3 dagen gezwollen enkels, ik zie sterretjes en ben erg duizelig. Bloeddruk was goed vorige week, alleen beetje lage ijzer ik slik er nu tabletten voor. Maar maak me zorgen mijn voeten zijn extreem dik kan er bijna niet op lopen en enkels ook. Ben nogsteeds duizelig en zie sterretjes. Ik ben nu 38 wk. Kan dit zwangerschaps vergifting zijn? Verder heb ik geen symptomen. Mijn vorige zwangerschap heb ik helemaal geen last gehad van dikke voeten of enkels dit is helemaal nieuw.

Ik zou voor de zekerheid je verloskundige bellen. Sterretjes zien kan wel een van de symptomen zijn. Gezwollen enkels kan misschien ook door de warmte komen. Ik zou even de verloskundige bellen en je bloeddruk laten controleren, dan weet je het zeker.

Ik had ook zwangerschasvergiftiging maar heb 0 klachten ervaren, gelukkig. Werd ontdekt bij 38w3d en 2d later ben ik, op mijn verzoek heel langzaam opbouwend, ingeleid.

Hoe kwam je er achter dan? Hoge bloeddruk?

Oei, ja, zeker bellen. Ik hoop dat het de warmte is, maar kan ook echt iets anders zijn. Ik had toen zo'n lijstje mee gekregen met 'alarmsymptomen' wanneer ik moest bellen en sterretjes zien, stond daar zeker op... Liever voor niks bellen dan... Nou ja, ik hoop dat het meevalt 🍀

Klopt. Ik krijg het (HELLP) ook tegen de 38 weken (na de 1ste keer)elke zwangerschap. 1ste ging ik tussen 2 controles in veel vocht vasthouden, maar wist ik veel. Verder topfit, nergens last van. Geen idee hoe ziek ik was.. 2de alleen wat maagzuur terwijl ik dat eerder niet had, maar ja dat heeft ook een groot deel van de vrouwen. 3de wat vocht en jeuk, maar ook niet duidelijke symptomen. Sterretjes zie ik tijdens de zwangerschap ook wel vaker.. maar kan opzich ook een symptoom zijn. Gewoon beter teveel dan te weinig aan de bel trekken