Zwangerschapsvergiftiging ervaring gezocht

Nee, niet mee bekend. Hoge bloeddruk zit wel in de familie, maar tijdens de hele zwangerschap was het juist aan de lage kant. Rond 34 weken wat hoger, maar nog niet te hoog. Wel uitleg van VK over symptomen en wanneer bellen. Week later had ik hoofdpijn die niet overging met paracetamol en kon ik m'n schoenen niet meer dichtstrikken omdat ik zo veel vocht vast hield. Toen op de grens en doorgestuurd en toen was het al 'mis'. Met medicatie nog 1,5 week gerekt en met 37 weken ingeleid. Voor m'n gevoel nergens last van gehad. Achteraf gezien was ik toch best ziek 🫣 Twee weken na de bevalling gestopt met medicatie omdat m'n bloeddruk weer normaal was en door de medicatie zelfs te laag... Nu 13 weken zwanger van de tweede en bloeddruk aan de lage kant, preventief aspirine en hopen dat het dit keer goed gaat 🤞🏽

Wat was jullie bloeddruk toen besloten werdt dat je opgenomen werdt of diagnose werdt gesteld?

Bij mij was het iets van 145/95, tijdens een reguliere controle op 38+6. Voor de zekerheid doorgestuurd naar het ziekenhuis, daar bleek dat er ook sprake was van eiwitten in mn urine. Inleiding is meteen gestart, baby is op 39 weken geboren.

Hier met 145/96 doorgestuurd vanuit de verloskundige voor ctg en bloedprikken. Er was toen nog geen sprake van eiwit verlies. Maar ik was toen precies 37 weken en de baby zou dan beter uit de buik zijn als in de buik en ook om zwangerschapsvergiftiging te voorkomen zou het beter zijn als de kleine geboren zou worden. Dag daarna ballon gekregen dat was op donderdag, vrijdag ingeleid dmv vliezen breken en aan de weeënopwekkers. Ontsluiting was de volgende dag( zaterdag) nog steeds 3cm. Even later op die dag werd ik accuut heel ziek en bleek ik toch zwangerschapsvergiftiging te hebben. Fors eiwit in urine en hoge reflexen. Magnesium infuus gekregen en de kleine is gehaald met een keizersnede.

Gisteren 37 wk. en 140/96 gemeten, door naar het ziekenhuis voor bloed / urine en een CTG. Controles waren allemaal goed, geen vergiftiging, maar mijn bloeddruk wisselde heel erg tijdens de controle (de ene keer weer 140, dan ineens 134) dus ik moet morgen terugkomen en dan doen ze deze hele check opnieuw. Ik verwacht er niet teveel van, maar het zou dus zomaar anders kunnen lopen ineens!

Overigens heb ik al weken enorm tintelende vingers en regelmatig lichte hoofdpijnklachten, wat ook weer tekenen konden zijn van zwangerschapsvergiftiging, dus ze vertrouwde het niet helemaal, daarom heeft ze me doorgestuurd. Voor nu sta ik even onder controle bij het ziekenhuis. Als morgen alles goed is, mag ik weer gewoon bij m'n vk onder reguliere controle.

Spannend!! Ik had een verhoogde kans op zwangerschapsvergiftiging, had 2 risico factoren en had uit voorzorg vanaf week 12 tot 36 ascal geslikt. Ik weet niet of dat mee zou kunnen spelen waarom ze bij jou nog wel afwachten en bij mij gelijk ingrepen..? Heb je ook een verhoogde kans of niet?

Nee, behalve mijn vader heeft niemand een verhoogde bloeddruk en er is de hele zwangerschap geen verhoogde bloeddruk geweest ook, dus dit is echt iets van de laatste paar weken. Het was even oké (dus ik dacht stress, werk, oké rustig aan doen helpt dus) maar het is nu weer terug. Nou ja, ik hoor het straks wel. Inmiddels ben ik wel oké met het idee dat hij misschien eerder komt. Donderdag zei m'n vk "Nou ja, hij mag eventueel komen hè, dus" en toen had ik wel even paniek omdat ik gewoon met half juli in m'n hoofd zit, maar dat heb ik inmiddels laten bezinken..

158-115

Mijn bloeddruk was heel “normaal” volgensmij 128/80 ofzo maar uit mijn urine kwamen gelijk “hoge” uitslagen en mocht toen nog1 dagje naar huis om thuis alle controles zelf te doen maar helaas daarna heel ziek geworden opgenomen met infuus etc etc

De mijne was vanochtend weer heel wisselend, maar overall toch weer te hoog, soms 150, dan weer 147, en ook een te hoge onderdruk. Ze willen me daar niet mee rond laten lopen dus ik heb medicijnen gekregen en dinsdag word ik ingeleid, dus woensdag is 'ie er gewoon! Heel bizar...

Niet om je te ontmoedigen, maar ik werd op donderdag ingeleid en ik dacht ook dat hij er vrijdag zou zijn 🫣. Werd maandag pas..

Aah nee bij mij zeiden ze echt "24 uur".. Dus uiterlijk donderdag dan, als ze dinsdag een ballon plaatsen en woensdag evt vliezen breken

Met hoeveel weken werd jullie baby (of baby’s) gehaald toen je PE bleek te hebben? Of ingeleid. Ik lig op het moment met 33+6 in het ziekenhuis met PE en voel me gelukkig 🤞🏼 nog goed. Maar het is wel mega onzeker dit.

Het ligt er helemaal aan hoe het met jou en je baby gaat en dat bekijken ze elke dag weer opnieuw. Als het goed gaat proberen ze vaak tot de 37 weken te komen. Wordt het risico voor jou of voor de baby te groot dan zullen ze waarschijnlijk eerder ingrijpen. Sterkte, ik weet uit ervaring dat het een lange ‘zit’ is in het ziekenhuis tot die tijd.

Hier met 35 +2. Met 34 wk in het ziekenhuis gekomen.. Wil je niet bang maken. Maar het kan snel gaan, ik voelde me nog topfit ook inderdaad toen ik binnen kwam.

Echt vreselijk ja met de gedachte lopen dat het in 1 seconden zo kan omslaan 😕 Ik ben ook gewoon bang dat er opeens wat is en dat mijn vriend niet optijd hier zou kunnen zijn mochten ze opeens met spoed gehaald moeten worden bijvoorbeeld 😫

Bedenk je dat je op de juiste plek bent en de kans klein is dat het zo snel gaat dat je vriend er niet kan zijn. De eerste keer ging het zo goed tot 37 weken en 2 dagen. Voor onze 3e accuut Hellp syndroom met 37 weken en was het al te laat 💫

Altijd een lage bloeddruk gehad, ineens met 39 een verhoogde bloeddruk was niks in de urine te vinden (Wel veel vocht in het lichaam.) Met 39+2 voelde ik mezelf onrustig na het slapen en er moe. Verloskundige kwam nogmaal hoge bloeddruk ingestuurd . Ctg gehad echo niks te zien moest blijven en 24 uur urine opvangen en bloed onderzoek (nog geen 1,5 uur later) werdt ik heel ziek (spierpijn/flauwvallen/hoge hartslag ect .. Gelukkig begonnen spontaan de weeën en is onze zoon gezond geboren. Anders was hij meteen gehaald. Wil alleen maar zeggen, neem je klachten serieus en laat het goed onderzoeken!

Je bent echt in goede handen. Ook dat komt goed. Ik heb m’n man in de nacht moeten bellen omdat het niet goed ging en er was nog “genoeg” tijd. Maar begrijp je zorgen, probeer ze los te laten.