Zwangerschapsvergiftiging hoe kwam je erachter

Hier begon het dat 1 voet zo dik werd van het vocht dat ik er niet meer op kon lopen. Kon meteen komen en bloeddruk was te hoog

Voelde je je verder ook ziek? Of alleen met klacht van je voet gebeld? Bedoel niet zo van was dat alles maar meer van had je ook andere symptomen?

Bij mij was het heel acuut en verergerde zo snel dat ik complicaties kreeg. Was een tijdsbestek van ong. een half uur, toen ik in een insult belandde (eclampsie) en HELLP kreeg. Mogelijke symptomen die ik had waren alleen buikpijn (maar had ik vaker in die mate) en hevige rugpijn.

Dus geen hoge bloeddruk? En waar zat dat rugpijn als je het moet aanwijzen?

Hevig dat je er ziek of misselijk van werd?

Nee alleen dat. Want had paar dagen ervoor nog geweest voor controle en toen nog perfecte bloeddruk. Achteraf gezien had ik het al met 28 weken. Vol kunnen houden tot 35 weken maar was boor beide op het randje.

Vanaf 34 weken zwangershap een hoge bloeddruk, had hier medicatie voor gekregen. De dag voor het inleiden, werd er een ballontje geplaatst. Bloed en urine onderzoek omdat mijn bloeddruk 160/100 was terwijl ik medicijnen slikte. Er zaten teveel eiwitten in mijn urine, ik had dus een zwangerschap vergiftiging( had zelf geen klachten)

Wat heftig, alles verder goed gekomen?

Werd je ingeleid ivm hoge bloeddruk?

Jazeker! Qua ontwikkeling doet mijn zoon niks onder voor voldragen baby's. Heel trots. Ikzelf heb wel restklachten aan overgehouden.

Hoge bloeddruk bleek ik ook te hebben, maar week ervoor was dat nog normaal. Pijn zat volgens mij hoog in mijn rug, maar kan me het niet zo heel goed meer herinneren. Ik weet alleen dat het achteraf gezien ècht heel veel pijn deed en niet zomaar een zeurende pijn was. Was echt next level. Ik was verder ook niet misselijk. Echt alleen de rug- en buikpijn.

En in de tijd dat het escaleerde werd ik ook echt heel ziek. Maar dat heb ik niet meer bewust meegemaakt/tijd ging toen heel snel.

Goed om te horen dat het goed gaat met je zoon en wat erg om te horen dat je er restklachten aan hebt overgehouden. Is het nog te doen of belemmerd het je in je dagelijkse leven?

Ja zo erg dat je geen duidelijke symptoom hebt, en soms zonder klachten het kan hebben.

Ik ging naar het ziekenhuis omdat ik de baby minder voelde, daar aangekomen bleek ik te hoge bloeddruk te hebben en was met de baby alles goed qua leven. Met 3 soorten medicijnen nog 5 dagen kunnen rekken voordat zoon uiteindelijk geboren moest worden met keizersnede omdat het niet goed ging met hem. Ik had nergens last van, was echt verbaasd dat ik dus blijkbaar zo ziek was. Na keizersnede had ik heel veel tijd nodig om te herstellen, toen kwam pas naar voren dat mijn lijf eigenlijk wel echt ziek was...

Bij mij begon het op een dinsdag, ik stond in de douche en zag wat sterretjes. Ik dacht gelijk aan vergiftiging maar omdat het maar een paar sterretjes waren en ook zo weg was, niet gebeld. Woensdag voelde ik me niet zo lekker en ik had wat hoofdpijn, geen sterretjes gezien. Op donderdag wederom in de douche zag ik sterretjes, iets meer maar weer na een aantal seconden weg. Nog een aantal dagen was ik niet lekker en op zondag zag ik zoveel sterretjes en voelde ik me zo ziek dat ik het ziekenhuis gebeld had, en ik moest direct komen. Urine check en ctg, daarna wachten tot de gynaecoloog ons erbij riep. Die zei dat ik pre-eclampsie had en ik moest direct worden opgenomen. Nog geen uur later ben ik ingeleid en de volgende dag is mijn zoontje geboren. Mijn bloeddruk bleek ook veel te hoog maar dat wist ik niet, tenminste, ik merkte het niet. De gynaecoloog vertelde dat ik richting het HELLP aan het gaan was, dat dit al weken in mijn lijf speelde omdat de placenta al flink verkalkt was. Mijn zoon is daardoor ook dysmatuur geboren.

Groeistilstand met 30 weken, eiwitten in de urine, een dik gezicht, visusklachten.

Niet. Bij 39 weken controle bij de verloskundige te hoge bloeddruk 180/110. Urine zaten eiwitten in. Moest mij melden in het ziekenhuis en moest blijven.

Ik had enorme pijnelijke steken onder mijn ribben.bij de vroedvrouw had ik eiwitten in de urine en mijn bloeddruk was te hoog. Ik werd meteen naar het zh gestuurd waar ik de volgende dag werd ingeleid. Uiteindelijk spoedkeizersnede gehad omdat mijn dochtertje er zo snel mogelijk uit moest. Hier ook pre-eclampsie. Op 38w4d is ze geboren. De hevige pijnen onder mijn ribben bleek achteraf mijn lever te zijn die begon te falen. Het herstel achteraf heeft zowel voor mijn dochter als voor mezelf langer geduurd. Maar nu is alles weer inorde!

Goed om te horen dat alles goed gaat.