Zware hernia tijdens zwangerschap

Hoi! Ik ben tijdens mijn zwangerschap geopereerd. Het herstel ging verrassen vlot. Wel einde zwangerschap enorme schouderlast omdat mijn rugspieren natuurlijk lichtelijk aan gort waren 😉. Ik moet zeggen dat het mij is meegevallen. Bevalling geen extra last door herniaherstel. Uiteindelijk wel een spoedkeizersnede maar dat stond er los van. Qua bevalhoudingen geen beperkingen iig.

Wat onwijs fijn om te horen! Want ik maak me mega zorgen om als er toch een operatie nodig mocht zijn en ook of een eventuele natuurlijke bevalling nog mogelijk is… heb je alternatieven geprobeerd voorafgaand aan de operatie? En wat was uiteindelijk doorslaggevend om alsnog te opereren… Sorry dat ik zoveel vraag 😊

Ik had de hernia al jaren en nooit opgemerkt. Na stoppen met sporten op hoog niveau kreeg ik uitvalverschijnselen. Tijdje fysio maar haalde niks uit. Rugondersteuning, medisch sporten, niets hielp. Ook autorijden lukte niet meer. De neuroloog gaf aan in tijden niet zon grote hernia te hebben gezien en er was al blijvende schade. Het was dus eigenlijk geen keuze.

Hoe gaat het inmiddels met je? Ik zit ook thuis met een hernia. Ben dan niet zwanger maar wel kleine kindjes thuis. Dus echt onhandig. Heb helemaal een doof gevoel in mijn been en de hele zenuw doet zeer. Maar de huisarts blijft zeggen dat ik moet afwachten en rust/bewegen. Soms beangstigt me dit, ben ik bang dat het niet beter wordt.

Ooh nee!! Geen doorverwijzing voor een MRI? Met mij gaat het iets beter, ik heb een epidurale injectie gehad (niet de standaard omdat dat niet mag tijdens de zwangerschap met röntgen)… en kan sinds 2 weken mijn voet weer bewegen 🥳… me tenen nog niet volledig en ook het gevoel in voet/tenen is nog volledig dof maar er is wat vooruitgang… de neuroloog zei dat dit niet had verwacht dus dat is positief… ik bouw nu op met kleine beetjes meer bewegen en de medicatie die ik slik tegen zenuwpijn houd de pijn redelijk stabiel (af en toe een uitschieter)… helaas moet ik over 1,5 week gestopt zijn met deze medicatie ivm zwangerschap dus het blijft even spannend wat er dan gebeurd… ben zelf wat angstig dat de hevige zenuwpijn van t begin weer terug komt… zolang ik nu iig stabiel blijf , gaan ze niet opereren 😊 Het is verschrikkelijk zo afhankelijk te zijn van mensen om je heen… ik vind het vooral zwaar omdat ik het gevoel heb mijn kindjes tekort te doen, omdat ik ze niet kan tillen en van alles kan ondernemen.. Heb je wel medicatie van huisarts tegen de pijn?

Ik heb bij mijn eerste een zware hernia gehad, kon echt helemaal geen kant op. Omdat de diagnose pas met 32 weken kwam wilde ik zelf geen operatie. Ik heb toen wel tot het einde tramadol mogen/kunnen gebruiken met extra controles bij de gyn. Heel veel sterkte want die zenuwpijn is zwanger echt heftig! Bij mij scheelde het zoveel toen de ‘druk’ eraf was toen de kleine er was.

Nee ik zit nu in week 4 en hoor steeds dat ik moet afwachten. Rust/bewegen en medicijnen. Ik heb 2 weken tramadol geslikt. Dat hielp wel iets maar had nog steeds vreselijke pijn in mijn been. Oxycodon had ik ook gekregen maar dit durfde ik niet te nemen. Na hoe lang kreeg jij een doorverwijzing voor een mri? Wat fijn zeg dat de injectie goede resultaten geeft. Lijkt me trouwens doodeng zo’n spuit!!

Ik kreeg op woensdag last van mijn been/voet… dat werd steeds erger, op vrijdag naar de huisarts omdat reguliere pijnstilling niet werkte, toen kreeg ik diclofenac en op zaterdag kon ik mijn voet/tenen niet meer goed bewegen (ook steeds minder gevoel), diclofenac had 0 effect en toen ik huisartsenpost belde moest ik meteen langs komen… en werd er met neuroloog overlegd en met spoed doorverwezen voor MRI en ik kreeg amitryptiline omdat ze zeiden dat dit het enige was wat veilig was tijdens zwangerschap en goed werkt tegen zenuwpijn (duurt alleen wel circa 2 weken voordat die medicatie werkt)… Daarvoor liep ik al maanden met ‘gewone’ rugklachten.. ik kreeg dus zodra ik uitval verschijnselen had onmiddellijk doorverwijzing voor MRI en naar neuroloog… Ik vond die injectie persoonlijk niet echt eng… zelfde als een normale ruggenprik en vind ik persoonlijk prima te doen (had hem wel eens met eerdere operatie gehad)… Ik zou persoonlijk niet meteen aan de oxy gaan maar wellicht toch bij huisarts informeren voor doorverwijzing…? Ik kan niet beoordelen hoe je klachten zijn, maar zenuwpijn is echt verschrikkelijk.. en ik weet niet of je echte uitval van je been/voet hebt maar als dit zo is dan zou ik aandringen, neuroloog zei tegen mij dat als de zenuwen dermate klem zitten dat je de beweging en het gevoel verliest en dit duurt te lang, dat je blijvende zenuwschade kan oplopen… als het puur om uitstraling gaat durf ik het niet te zeggen…

Ik heb ook een ernstige hernia op L5/S1, uiteindelijk was een hoge dosering oxycodon het enige waardoor ik na 3 dagen helse pijn en 2 nachten niet slapen wat verlichting kreeg. Ik heb ook een epidurale injectie gehad als b-keuze blokkade. Dat deed bij mij alleen helemaal niks. Heb uiteindelijk na een second opinion in het AMC een injectie bij de aangedane zenuw gekregen, alleen dan echogeleid! Sinds die injectie eindelijk wat verlichting van pijn in hele kleine stapjes. Nog steeds elke dag een ministapje vooruit. Nu sinds 1 week de oxycodon afgebouwd en inmiddels 34.5e week zwanger. Wel heel zwaar om al dik 2 maanden er helemaal uit te liggen, ook aangezien ik nog een kereltje van 3 heb rondlopen. Gelukkig doet mijn man heel veel, maar de muren komen wel echt op me af.. hoe komen jullie de dagen door? Iedereen om me heen zegt, oh einde is in zicht, maar duurt voor m'n gevoel al eindeloos en moet dan ook nog een week of 6... en dan het idee ook dat door de bevalling alles weer kan verergeren, bezorgt me echt slapeloze nachten.. hoe gaat het nu met jullie?

Ik begrijp je helemaal… ik probeer ook niet te veel vooruit te kijken, zit er nu al beter bij als 12 weken geleden… probeer alles gedoseerd te doen, bijv als ik kids naar school gebracht heb even 2uur te liggen… bij mij gaat fietsen (elektrische fiets) wel goed, lopen is lastiger… dus probeer met fiets op pad te gaan… en weekendjes met caravan in de omgeving, dan ben ik er toch even uit, en of ik thuis lig/zit of daar, andere omgeving doet wonderen en kids genieten er ook onwijs van…. En verder uitzitten en proberen niet te veel in de ‘wat als’ scenario’s….

Ik vind het knap hoe je de moed erin houdt! En zeker waar dat het helpt om even weg uit huis te zijn. We hebben na 3 maanden door omstandigheden zonder auto, sinds deze week eindelijk weer een auto, dus misschien moet ik dan toch wat vaker even eruit. Hoeveel weken heb jij nog te gaan?

Ik zit nu op 31 weken dus heb er nog wel 9 te gaan… daarom probeer ik me te focussen op wat wel lukt anders wordt ik “gek”… Ben al blij dat ik me andere kids momenteel naar school/opvang kan fietsen, mijn man/de buren/opvang of mensen bij school tillen kids dan even in/uit de fiets omdat dat niet lukt… maar ik kom iig het huis uit 😊 … of ik fiets zelf even naar iemand toe, koffie drinken (bij vriendinnen etc voel ik me ook niet opgelaten om even op de bank te gaan liggen) - eerste 6 weken ben ik het huis amper uitgeweest toen kon ik überhaupt niet rechtop zitten/staan… maar de muren kwamen op me af dus ben het gaan oefenen/trainen… in huis stukjes lopen, tijdens koken af en toe op stoel zitten etc… pijn is er continu 24/7 maar hij is stabiel (als ik niets geks doe) en je raakt eraan gewend vooral als ik tussendoor afleiding heb… wilde gewoon er iets van proberen te maken voor de kids en me man.. want merkte dat door mijn “dip/zelfmedelijden” het alleen maar zwaarder werd voor iedereen… betekend niet dat ik de situatie niet enorm kut vind en soms potje zit te huilen 🤭 Ben je wel iets van mobiel? Of lig je volledig plat? En ben je onder behandeling van arts?

Knap hoe je de knop hebt weten om te zetten zeg! En fijn ook dat het lukt om rustig aan weer wat op te bouwen en meer het huis uit te komen. Wel heel naar dat je nog continue pijn hebt, dat is wel echt extreem vermoeiend!! Dat had ik ook voordat ik de 2e injectie kreeg na de second opinion. Misschien nog iets om te overwegen? Want voor die prik kon ik niet liggen en niet/nauwelijks staan. Alleen een soort rechtop zitten en dus ook zittend slapen, vreselijk! Na die injectie onder echobegeleiding ter hoogte van de aangedane zenuw merkte ik diezelfde avond nog pijnverlichting en kon ik na 4 weken eindelijk weer liggen met acceptabele pijn. Sindsdien zie ik elke dag een mini beetje verlichting van de pijn. Ons huis is redelijk rolstoel proof, dus ik heb vrij snel een rolstoel gehuurd omdat zitten dus het enige was wat enigszins ging, daardoor gelukkig in huis meteen iets minder afhankelijk van m'n man. Probeer dat nu in huis ook af te bouwen en zo inderdaad weer wat te trainen door vaak kleine stukjes te lopen, dat gaat wel steeds beter gelukkig! Afgelopen dagen ook meer het huis uit geweest en vriendinnen gesproken, dat helpt mentaal ook wel enorm! En fijn om hier even mijn verhaal te kunnen delen :) ik heb inmiddels de oxycodon kunnen afbouwen, maar wel een week 8 nodig gehad. Nu niet meer actief onder controle van een arts, maar zou de injectie in het AMC kunnen herhalen als de pijn terug zou komen. Dat vind ik wel heel erg spannend aan de bevalling straks.... is er wellicht iemand met een actieve hernia bevallen? Ben wel benieuwd naar ervaringen! Want is verder erg weinig over te vinden..

Ik heb me laten vertellen dat gewoon natuurlijk bevallen mogelijk is… je wilt hooguit overwegen om een ruggenprik te nemen want het zou kunnen dat de druk op de zenuw door de weeen toeneemt.. maar het loopt bij iedereen anders dus er is geen eenduidig antwoord.. het kan alleen niet verder kapot gaat door bevallen/persen.. ik heb met verloskundige afgesproken het even aan te kijken als de weeën beginnen, geeft dit extra pijn op de zenuw… je mag namelijk sowieso pas naar ziekenhuis als je al weeen en wat ontsluiting hebt dus de keus hoeft niet nu al te zijn.. Verder heeft bij mij die eerste injectie genoeg gedaan om te functioneren met acceptabele pijn en als t verder toeneemt mogen ze hem bij mij ook nog 1x herhalen… dus voor nu laat ik het even zo tot dat het eventueel erger wordt, maar wel goeie tip! Ga er eens naar informeren, altijd goed om iets achter de hand te hebben… Ik ben benieuwd naar verloop na de bevalling en ervaringen hier mee… heb jij hier iets over gehoord?

In het ziekenhuis heb ik een vergelijkbaar gesprek gehad. Heb ook in de medische literatuur gezocht, een keizersnede voorkomt een her-herniatie ook niet perse, maar toch het idee van al die druk op je rug, gewoon echt geen fijn idee! Maar het zal tijdens de bevalling idd aanpassen zijn naar wat gaat en anders idd laagdrempelig een ruggenprik. Voor hoe het gaat na de bevalling is ook eigenlijk niet echt duidelijke informatie over te vinden. Zou enerzijds natuurlijk sowieso helpen dat de baby uit je buik is, de druk is daardoor meteen al minder op je rug omdat je dat gewicht niet meer mee hoeft te tillen. Daarnaast is ook de druk in je buik weer normaal, dus dat zal vast in positieve zin wat doen. Maar het is denk ik even afhankelijk ook van of de bevalling heeft gezorgd voor een her herniatie of niet en hoeveel last je daar dan nog van hebt!.. Fijn dat bij jou de ruggenprik iig voldoende heeft gedaan! En je hebt nog even te gaan, maar dat geeft de hernia ook wel weer de tijd om hopelijk gewoon hersteld te zijn voor je bevalling en dus hopelijk zo min mogelijk klachten na je bevalling!

Hai, ik had 2 jaar geleden tijdens mijn zwangerschap ook een heftige hernia. L5/S1, (2e x hernia, zelfde plek) eerder verlof moeten nemen doordat de pijn niet te doen was. Met 37 weken ingeleid omdat ik niks meer kon. Ruggenprik gehad bij de bevalling, dit was echt een verademing om even verlost te zijn van de zenuwpijn. Na de bevalling kwam de pijn nog weer dubbel terug en heb ik 3 weken in bed plat doorgebracht en toen geopereerd. Sinds dien heeft het herstel lang geduurd met menig injectie en fysio behandeling. Op dit moment 14 weken zwanger van de 2e. Hoop zo dat het dit keer beter mag gaan. Heel veel sterkte! En opkomen voor jezelf.

Meid, als je een doof gevoel hebt: ga naar de dokter! Bij mij begon het ook zo. Ik schrijf dit vanuit een ziekenhuisbed — over 4 uurtjes word ik geopereerd. Ze hebben me gezegd dat ik te lang heb gewacht.

Zoals ik typte doe ik dit steeds maar word ik naar huis gestuurd met dat het in de meeste gevallen weer over gaat. En dat blijkt gelukkig ook. Nog wel rugpijn helaas maar de zenuw gelukkig niet. Hopelijk je operatie achter de rug nu. Goed gegaan?

Ben in de middag geopereerd. Gelukkig is alles goedgegaan. Helaas was ik te laat. Waardoor ik krachtverlies in me rechterbeen/voet heb. Waardoor ik niet kan lopen. Hopen dat me zenuw snel herstelt.