21 Reacties
5 jaar geleden
Zeker herkenbaar hoor! Ik kijk ook af en toe naar hem vol verbazing en geluk😊 ik verwonder mij dagelijks over het gevoel wat dat kleine wondertje oproept🌟 als hij naar me lacht terwijl hij naar anderen behoedzaam kijkt....IK ben zijn moeder en voor hem ben IK zo vertrouwd; heel bijzonder!
5 jaar geleden
Soms als mijn zoontje mij aankijkt en glimlacht denk ik van.. dit is gewoon mijn kind die mijn man en ik samen gecreëerd hebben.
Nog steeds raar om te bedenken dat ik op een gegeven moment iedere maand mezelf begon op te sluiten in de slaapkamer en huilend in bed ging liggen omdat ik weer ongesteld was geworden. Hopend om op een dag mijn kind vast te kunnen/mogen houden. Die kleine ligt nu op onze slaapkamer waar ik al die tranen heb gelaten OM HEM te krijgen 😍😭
5 jaar geleden
Echt wel! Ik heb het van het weekend nog tegen mijn vriend gezegd... Dat ik wel al besef dat ik een dochter heb, maar nog niet helemaal dat ik nu ook moeder ben. If that makes sense at all...
5 jaar geleden
Heeel herkenbaar.. soms kijk ik een serie helemaal verdwaald erin en dan hoor ik mijn kleine geluid maken.. dan denk ik owja ik ben mama.. en die kleine is van mij.. zoo verliefd op hem en dan denk ik dit blijft Bymij me hele leven.. en hij is heeeelemaaal van mij .. en dan krijg ik tranen haha.😍😍😍
5 jaar geleden
Haha ik heb dit ook hoor, zó herkenbaar! Ik ben ook helemaal niet veranderd na de zwangerschap/bevalling en ben nog steeds dezelfde mafkees als voorheen. Ik word bijna een beetje misselijk als iemand me “moedertje” noemt, echt vreselijk vind ik dat. Maar! Ik ben een super trotse mama en ik hou onvoorwaardelijk veel van m’n kleine meisje en ik vind het zo maf dat ze rond de kerst straks al kruipt en ze worden zo snel groot! Het gaat zo snel! Stop de tijd!!
5 jaar geleden
Heb dat ook.
Lijkt me ook zeer ongelofelijk dat ik haar heb gemaakt. Dat ik ooit een dikke buik had. Dat ik ooit zwanger was. Dat het mogelijk was.
Zo bijzonder dat ze in mijn buik was.
Zo bijzonder dat ze van mij is. Is stukje van mij en haar vader. Besef het helemaal niet. Dat ik moeder ben. Maar ik weet wel dat ze van mij is. Het is heel aparte gevoel.
5 jaar geleden
Zo enorm herkenbaar!
Ik ben onverwachts zwanger geraakt en heb het pas bij 6 maanden ondervonden, dus die zwangerschap is mij echt letterlijk voorbij gevlogen 🙈
En nu dat hij er is, al bijna 6 maand weer ondertussen, heb ik er soms echt nog moeite mee om in m'n hoofd te krijgen dat hij wel degelijk MIJN kindje is, dat hij echt wel van ons samen is..
Dat voelt echt nog zo enorm onwerkelijk aan met momenten. Maar dan heb ik ook weer momenten dat ik zo enorm trots ben op hem en op ons. Dat wij zo'n schoon kind op de wereld hebben gezet, een beetje van m'n vriend en een beetje van mij, maar toch zo z'n eigen persoontje 🥰
5 jaar geleden
Reactie op TrotseMamaVanDean
Zo enorm herkenbaar!
Ik ben onverwachts zwanger geraakt en heb het pas bij ...
Wauw, hier preciés hetzelfde! Ik was iets langer dan 5 maanden zwanger toen ik erachter kwam. Precies 3 maanden later werd ze geboren. Dan gaat alles echt nog sneller dan normaal en is het nog vreemder dat je ineens een dochtertje (of in jouw geval zoontje) van een half jaar oud hebt! 🤯
5 jaar geleden
Héél herkenbaar dit! Bijna dagelijks wel zulke momenten. Heerlijk (en heel soms beangstigend) ! 😄
Nog zoiets wat ik me wel eens besef is dat mijn hele dochter uit mijn lichaam bestaat. Slechts één cel komt uiteraard van papa. Maar mijn buik en nu mijn melk hebben gewoon een levend wezen van inmiddels ruim 7 kilo gecreëerd. HOE DAN?!?! 😂
5 jaar geleden
heel herkenbaar ! net bevallen lag ze op mn borst en eerste wat ik er uit kraamde was "oh mijn god ik ben moeder ! " tranen met tuiten van opluchting en ook ongeloof ik ben echt moeder nu 😅
Eerste paar maanden ook echt wel moeten beseffen ben dolgelukkig met haar maar toch moest het kwartje vallen 😋















