De klaagmuur - 2

Heel veel sterkte. Het is belangrijk om te onthouden dit je dit soort woorden sowieso niet verdient.

Verloskundige heeft me net doorgestuurd naar de dokterspost om te kijken of ik naar de gynaecoloog doorverwezen moet worden of naar een andere specialist... Voor de zekerheid toch maar even wat spullen in de auto gegooid (semi vluchtkoffer idee)

Om wat voor reden dan? Succes in ieder geval! Hopen dat ze nog even lekker mag blijven zitten

Wat heb je momenteel dan? Sterkte trouwens!

Oei... sterkte! Hopelijk valt het mee

Ik heb in mijn schouderblad een hele heftige steek, kan de halve dag echt helemaal niks. Ga er al mee naar de fysio omdat ik in eerste instantie dacht dat het een spier was maar dat helpt niet en het wordt alleen maar erger. Het overgeven was vrijwel over en is nu ook teruggekomen, ik zie met vlagen steeds sterretjes (minimaal 5 momenten op een dag) en ben erg benauwd. Toen vanochtend vk gebeld of er alsjeblieft iets sterkers is dan paracetamol dat ik mag, maar dat is er niet zonder overleg met de huisarts. Mijn klachten uitgelegd en toen wou ze komen, ze heeft gekeken hoe het met de kleine gaat en dat ging goed (dat idee had ik zelf ook, aangezien ze zelfs vanochtend nog flink trapte). Ze zei dat ik naar de dokterspost moest omdat er nog wel even wat beter naar gekeken moet worden en wat dingen nagekeken moesten worden. Kom ik net bij de dokterspost, moet ik eerst een uur wachten en heb ik daar overgegeven. Ben ik eindelijk aan de beurt, doet de dokter met voorstellen al minachtend. Ik vertelde over mijn klachten en benoemde daarbij de benauwdheid, maar daar luisterde hij niet echt naar. Hij wou nog wel even benoemen dat het heftige overgeven er gewoon bij hoorde (en ik me dus niet zo aan moest stellen), zelfs in de mate waarin ik dat gedaan had de eerste paar maanden (met infusen wegens uitdroging etc). Hij las de brief van de vk, 'oh toch wel benauwdheid?' ja dat zei ik toch net ook al 😑. Hij heeft naar mijn longen geluisterd, 'nee hoor die klinken goed het zal wel een spier zijn'. En toen moest ik weer weg. Toen ik benoemde dat ik al bij de fysio zat enzo en dat dat niks hielp en ik ook echt niet het idee had dat het een spier was, ook doordat ik het echt in mijn ribben voel, zei hij dat ik maandag dan maar naar mijn eigen huisarts moest gaan. Hij heeft verder niks gedaan, geen vragen gesteld, geen geruststellingen gegeven, hij had verder ook geen tips voor me behalve 'ja gewoon elke 4 uur paracetamol' en ik moest weer weg. Ben er echt verdrietig van, de verloskundige en assistent huisarts waren beide heel lief voor me en probeerden me echt te helpen, maar die vent boeide het echt helemaal niks. Nu heb ik nog geen idee wat het is en wat ik eraan kan doen. Hij heeft ook niks gezegd over het sterretjes zien en verdere benauwdheid, hij zei dat mijn longen gezond klonken en that's it. Maar wat heb ik daaraan als ik weer zo benauwd word? Wat moet ik dan doen? Ja daarvoor moest ik maar weer mijn eigen huisarts bellen maandag. Fijn joh...

Pfoe, wat naar zeg! Ik denk dat er vooral zorgen waren voor een longembolie, dat komt iets vaker voor bij zwangeren en kan benauwdheid en stekende pijn geven. Goed dat de verloskundige je dus heeft doorgestuurd. Die arts was vast alleen bezig met dat soort urgente dingen uitsluiten, waar natuurlijk de weekendpost ook voor is. Maar een beetje erkenning en uitleg hoort daar ook bij. Begrijp goed dat je je nu verdrietig voelt en niet weet wat te doen. Het lijken me heel erg nare klachten. Veel sterkte! Hoop echt dat het snel beter gaat!

Wat vervelend.. en vooral ook vervelend dat je het gevoel hebt dat er uiteindelijk door niemand geluisterd wordt.. heb je al eens overwogen om langs de chiropractor te gaan? Heb je geen verwijzing voor nodig. Ik heb zelf een tijdje terug ook enorm stekende pijn in mn schouder gehad en er bleek een wervel in m mn nek en tussen mn schouderbladen niet goed te zitten.. ik had daardoor ook last van mn ademhaling.. Nadat hij een en ander wat had 'recht' gezet, was de pijn en kortademigheid na 1-2 uur over.. Fysio hielp bij mij niks..

Bedankt voor de tip! Hier ga ik zeker even over inlezen, ik zie dat mijn zorgverzekering het zelfs groot en deels vergoed!

Ja ik heb er ook best begrip voor dat hij alleen de meest ernstige mogelijkheid/mogelijkheden wou uitsluiten, maar de manier waarop liet me al niet prettig voelen.... Vooral het feit dat hij niet luisterde naar wat mijn klachten nou eigenlijk waren liet me erg naar voelen... Maargoed, ik kan er nu niks aan veranderen. Gewoon rustig door met paracetamol slikken en zo min mogelijk wakker zijn, dan merk ik ook niet zoveel van de pijn. Maandag maar de dokter bellen😅

Morgen een nieuwe poging doen en hopen dat dan een ander dienst heeft🤔 T vervelendste is nog wel dat je niet gehoord word. Als ze goed luisteren en dit is alsnog de conclusie, dan kan je je er bij neer leggen. Maar als ze gewoon niet luisteren..... Heel veel sterkte

Ja precies, als iemand wel gewoon de tijd voor je neemt en je serieus neemt en dan hetzelfde nieuws (op een iets andere manier) brengt, dan is dat helemaal prima. Het frustrerende nu is gewoon dat ik nog steeds niet gerustgesteld ben, aangezien hij toch niet luisterde... Maargoed, ik ga er maar even vanuit dat hij wel gelijk heeft met betrekking dat het wel niks ernstigs zou zijn en wacht even af. De verloskundige zei wel dat als het weer zo erg wordt als vanochtend ik gewoon weer eigenwijs heen moet gaan...

Idd, uiteindelijk is jouw gemoedstoestand ook heel wat waard. En als jij daarvoor morgen nog een keer heb moet gaan, dan dus gewoon gaan!

Zijn er meerdere dames die zwetend wakker worden?

Jup.. iedere nacht..

Even me ei kwijt over mijn dochtertje van 3,5. Ze is op het moment echt niet te doen gewoon. Normaal luisterde ze altijd heel lief, en gedroeg ze zich voor een 3 jarige "netjes". Nu luisterde ze al een tijdje slechter maar op dit moment gewoon helemaal niet. Ze kon zelf dr neusje snuiten als het nodig was of vroeg om een doekje, nu snuit ze gewoon dr neus en smeert het het liefst over dr hele lichaam en aan alle meubels. Vandaag blijft ze uitproberen, niet luisteren, als ze op dr kop krijgt gilt en huilt ze de hele boel bij elkaar (de buren zullen wel denken🙈) ik vind (en mijn man ook) dr echt even onhandelbaar op het moment. Misschien zijn het ook een gedeelte hormonen van mij hoor ... en misschien vind ze het wachten op dr broertje te lang duren. Ik heb echt geen idee ... maar op dit moment pfff ... gelukkig kan ze morgen een nachtje bij oma slapen, even bij komen. Sorry moest het even van me af schrijven.

Onze dochter van 3,5 heeft dat ook gehad. Wij probeerde (en ook ons lukte dat niet altijd... wij zijn ook mens) om rustig in gesprek te blijven en vooral vragen of ze kon vertellen waarom ze zo deed. Wilde ze dat niet, dan stond ze even op te gang af te koelen. Dit was bij ons vaak de enige manier om de echte reden dan omhoog te krijgen. Vaak was alles spannend, ook het idee van grote zus worden. Met veel uitleg heeft ze er een paar maanden later zin in. Ik voel met je mee, maar het gaat gelukkig voorbij.

Yep🙋🏼‍♀️

Ik snap heel goed dat je hier even gek van kan worden. Misschien heeft ze ergens toch door dat de aandacht straks verdeeld moet worden? Jullie hebben het vast regelmatig met elkaar over de baby, dat kan misschien onbewust toch wel lastig voor haar zijn, het is ook niet niks allemaal. Overigens hebben kinderen sowieso vaak rond die leeftijd een peuter/kleuter puberteit... Stiefzoontje hier had dat ook toen hij 3 was, ik vond dat best heftig. Het gaat gelukkig ook weer over!

Hier is onze 2e zoontje richting 4. (Als de baby geboren wordt, zal hij met een paar dagen 4 worden). Ik moet zeggen dat hij ook degene is die het meeste met de baby bezig is. (Oudste is 5 en is er niet zoveel mee bezig haha). Dus denk dat ze op die leeftijd gewoon ook graag weten waar ze aan toe zijn. Alleen bij hem is het in positieve zin, hij had liever dat de baby er gisteren al was als dat hij morgen komt 🙈 maar het geeft wel duidelijkheid voor hem, dat hij weet dat hij bijna jarig is als de baby komt. Hopelijk gaat het bij jullie ook snel lukken, dat jullie dochter weer wat rustiger wordt, en juist zin krijgt dat de baby er aan komt! Gelukkig is hier onze dochter bijna 2 als de kleine geboren wordt, dus die weet niet beter en heeft ook niet zoveel te willen 🙈. Ik denk dat jongens daar toch net wat makkelijker in zijn haha!