Driftbuien (extreem)

Edit: we zijn allebei heel erg van het uitleggen en benoemen van haar emoties. Ze snapt ook al best veel van wat we zeggen. Met veel dingen accepteert ze dat ook gewoon.

Mijn dochters zijn ook extreem hierin. We hadden de kraamverzorgster vorig jaar bij de geboorte van de jongste al gewaarschuwd. Maar toen gedroeg ze haar nog redelijk. Kwam de kraamverzorgster paar weken later terug en zat ze net in zo'n bui, ze is haar toen echt dood geschrokken. Ze krijsde ook altijd gerust 2,3 uren voordat ze ging slapen. Dat is nu wel iets beter, gelukkig.. Ze wordt nog wel elke avond en nacht wakker en is er geen land mee te bezeilen. Vragen we of ze ergens last van heeft maar ze krijst alleen maar alles bij elkaar. Wat je ook zegt geen enkele manier werkt, het is hier naar verloop van tijd beter geworden. Ze heeft nog steeds dit soort buien, maar anders. De jongste heeft precies hetzelfde. Dring je in zo'n bui ook niet tot door. Denk je dat een goede knuffel zal helpen, nee hoor slaan, schoppen krijsen en wegduwen. Vaak zie je zo'n 'bui' wel een beetje aankomen, tips die je leest is dan om af te leiden. Hielp hier niet, maar misschien kun je daar iets mee. Succes.

Ow wat zwaar! Wat t eten willen hebben betreft tijdens koken; hier zorg ik vaak voor wat restjes (die ik opwarm voor ik ga koken) of iets anders dat hij alvast wat kan eten als ik aan het koken ben. Verder doe je wat je kan... het ligt niet aan jou! Het glas water hielp omdat dat een heel onverwachtte reactie was. Onverwachtte dingen halen kinderen ook vaak uit hun driftbui. Maar dan moet je maar net creatief zijn (of kunnen zijn/ de mogelijkheden hebben op dat moment). Emoties benoemen is super goed! En hopelijk leren ze snel..

Ps als je echt twijfelt, even rond gaan vragen. Vaak weet een huisarts waar je terrecht kan met lastig gedrag. Er is daar wel hulp in te vinden hoor!

Een kalmeerpot of sensorische fles kan helpen. En glas water in het gezicht gooien vind ik wel heftig om te lezen, maar ik heb nooit in die situatie gezeten. Kinderen vinden het zelf ook niet leuk om zich zo te voelen, maar ze kunnen er nog niets aan doen. Ik las eens over een ouder kind die ook last had van driftbuien, die had zelf een doos gemaakt waar hij in kon zitten en aan de binnenkant van de doos had hij mopjes opgeschreven, zodat hij weer vrolijk zou worden, omdat hij het zelf ook niet leuk vond als hij zo boos was. Dus je dochter kan er niets aan doen. Het overkomt haar. En jullie moeten haar helpen om er weer uit te komen. Zet haar vooral niet ergens afgezonderd, maar blijf in de buurt. Voor haar is het ook eng en onbegrijpelijk. Vaak worden ze zo boos als het niet volgens hun plan gaat. Dus misschien ruimer van tevoren aankondigen wanneer het bedtijd is? Hier zeggen we: we gaan nog tanden poetsen, luier doen, poes een kusje geven, boekje uitzoeken, en naar bed. Zodra de tanden gepoetst zijn: we gaan nog luier doen, poes een kusje geven, boekje uitzoeken, en naar bed. Etc. Dat doen we eigenlijk de hele dag door. Ze weet hier de hele dag door precies waar ze aan toe is, omdat ze weet wat we gaan doen en hoe we het gaan doen. Soms geef ik haar de controle. Als bijvoorbeeld de luier moet worden verschoond en ze heeft geen zin. Prima, dan doen we het nog niet. Maar elke keer als je bij mij in de buurt komt zeg ik dat we de luier gaan doen. Na een paar keer 'nee!' roepen en snel weer met iets spelen komt ze vanzelf en mag ik haar luier doen zonder problemen, omdat het (volgens haar) haar eigen keuze was om op dat moment de luier te doen. Door haar soms de regie te geven, trekt ze het makkelijker om af en toe ook niet de regie te hebben. Hier is ze gek op boeken. Mocht ze echt even boos zijn, dan ga ik zachtjes een boek voorlezen. Vaak komt ze dan vanzelf erbij kruipen en omdat ik zachtjes praat moet ze stil zijn, anders hoort ze het niet. Werkt ook niet altijd hoor, maar vaak wel. Gewoon een boek voorlezen, al komt ze pas na 5 minuten, dat is beter dan 1,5 uur hysterisch krijsen zoals je omschrijft. Uitleggen en benoemen van haar emoties doe je al, dat is supergoed, dat doen wij hier ook een ik heb ook het idee dat dat helpt. Ik erken ook dat iets vervelend kan zijn (je gaat naar bed terwijl je nog zo leuk aan het spelen was, dat maakt je verdrietig en boos, dat is ook niet leuk, dat je ineens iets moet wat je niet wil, maar de reden dat je naar bed gaat is zodat je lekker kunt slapen zodat je morgen weer goed kunt spelen, anders ben je morgen moe en dat is ook niet leuk). Tijdens het koken komt ze vaak al naar de keuken en dat loont eigenlijk altijd, want ze krijgt dan al een komkommertje, stukje tomaat, hapje kale pasta, rauwe courgette, stukje paprika. Wat we aan het koken zijn mag ze komen snacken. Ook heeft ze een learning tower om te helpen met koken (en tegelijkertijd te snacken). Waar ik veel aan had: https://kiind.nl/powergames-kind-controle/ Over de kalmeerpot / sensorische fles (zelf geen ervaring mee, maar veel goeds over gelezen): https://verkenjegeest.com/kalmeerpot-speelgoed-kind-kalmeren/ Een learning tower om mee te helpen koken (of om te helpen met andere dingen aan het aanrecht): https://www.minime.nl/artikelen/2344/gespot-learning-tower

Ik baal echt dat we geen plek hebben voor zo’n learning tower. Hele tijd geleden al gezien en het zou o.a. het koken hier al een pak relaxter maken (zoon is ook steeds erg geïnteresseerd en wil tegenwoordig constant gepakt worden als ik bezig ben), maar we hebben gewoonweg geen plaats om dat ding weg te zetten. Vind dat ZO jammer. :/

Hier hebben we die learning tower ook ergens in een hoekje in een andere ruimte staan omdat het niet altijd in de keuken past. Als ze er gebruik van wel maken slaat ze op de deur waar die achter staat en als zodra de deur opengaat loopt ze erheen en wijst ze naar de toren van 'deze graag in de keuken'. En dan staat ze er max. 5 minuten in en dan heeft ze het wel weer gezien. Dus hier neemt het meer plek in beslag dan dat het iets oplevert. Mijn moeder gebruikt een stoel waar ze op kan staan om zelf handen te wassen (wel met vasthouden natuurlijk). Misschien dat Wies op een stoel kan staan in de keuken als jullie samen thuis zijn? Dat eentje hem vasthoudt terwijl de ander kookt? Ik zat ook te kijken naar zo'n heupdrager/heupzitje omdat ze hier ook nog graag opgetild wil worden, maar ze is zooo zwaar 🤭

Onze dochter heeft ook echt extreme driftbuien op moment. Maar om alles en niet alleen om slapen, het is midden op straat, midden in de supermarkt het maakt haar allemaal niet uit. Ik ben der echt heel erg klaar mee en heb ook van alles geprobeerd maar mijn geduld raakt op. Ik hoor van iedereen het is een fase, maar deze fase mag van mij snel voorbij zijn.

Helaas heb ik hier ook zo'n dametje. Vaak zijn er momenten dat ik aan mezelf twijfel en het gevoel heb "wat zullen de buren wel niet denken". Op momenten dat ze een keel opzet alsof ik haar weet ik niet wat aan doe (terwijl ik aan de koffie zit en ik zeg dat we haar broek gaan verschonen)...