Miskraam verhaal

Even wil ik iets van me afschrijven..., juist omdat hier mensen begrijpen wat je bedoeld en meemaakt. Op 23 februari had ik een positieve zwangerschapstest in handen, we waren ontzettend blij! Tot we met 9 weken onze eerste echo hadden en het hartje niet klopte. Het vruchtje was gestopt met groeien bij 7 weken... Intens verdrietig en toen eerst de keuze gemaakt om te wachten tot het zelf op gang kwam, maar dit kwam niet. Toen heb ik het ziekenhuis gebeld en kon ik pas anderhalf week na het slechte nieuws terecht en moest ik ermee rondlopen. Eenmaal in het ziekenhuis kreeg ik medicijnen mee en de volgende dag mocht ik het opwekken, dit was de ergste ervaring die ik heb gehad tot nu toe. Toen alles eruit was dachten we dat het klaar was, maar ik bleef vloeien. Na het opwekken kreeg ik 2 week erna telefonisch controle en aangezien ik nog veel bloedde moest ik terugkomen. Tijdens de controle bleek er nog veel te veel restweefsel te zitten en was de miskraam niet compleet. Ik kreeg toen weer medicijnen mee, dit keer voor 2 dagen. Ik was zo bang en verdrietig, ik dacht niet weeer he. Alleen heeft de medicatie niks meer gedaan, en moest daarom die week erop weer op controle komen. Daar bleek dat er nog teveel restweefsel zat en werd er een curretage gepland. Het bloeden stopte die week en de week na de controle had ik de curretage. Inmiddels waren we 6 weken verder (vanaf de slechte echo) en het was een mega rollercoaster. Hopen op een goed herstel en op een goede nieuwe zwangerschap.