Moed houden, maar hoe...?

Hoi, Zit een beetje in hetzelfde beschuitje. Ook wens voor een tweede niet voor ons maar voor de kleine man. Hij was bij de tweede poging raak terwijl bij mij zeiden ze kans is klein je hebt kleine eicellen (pcos). Nu voor de tweede zijn we bezig en blijkt dat de zaad niet goed is. Mijn man heeft 1 jaar terug lang gelopen met een bijbal ontstekening. We moeten wachten tot over 6 weken om weer een potje in te leveren. En dan hopen we dat we iets verder komen. Voor heb ik alles losgelaten ik concentreer me op andere dingen en vooral volledig genieten van de kleine man. Als ik jou was zou ik het ook loslaten allemaal. En als doel maart/april houden. Lukt het plotseling eerder. Prima. Zoniet dan maar via een medisch traject. Ik vind een medich traject super eng. Maar jij hebt er waarschijnlijk al ervaring mee.

Bedankt voor je reactie. Klopt, heb al eens met het bijltje gehakt. Vond het zelf allemaal niet eng, naar ben ook niet gauw bang voor (tand)artsen, onderzoeken en behandelingen. Loslaten vind ik lastig, zoveel makkelijker gezegd dan gedaan. Is mindfuck zegt maar... Ik hoop dat jullie snel een positieve test in handen zullen hebben!

Heel moeilijk, zelf na iui traject zwanger geworden, wat een frustratie elke maand als het niet lukte... Enige tips: probeer een balans te vinden tussen alles doen om zwanger te worden en gewoon te genieten van je leven, gewoon lekker een wijntje te veel pakken met je vriend ook al is dat niet het beste voor een mogelijke zwangerschap (als voorbeeld) of skip die gym zo af en toe en pak eens wat ongezond eten... En bedenk dat je nog best veel tijd hebt, ik was zelf 39 toen ik moeder werd, en het kan nog langer.... Stay strong 🙏