Moed houden, maar hoe...?

We hebben een wens voor een 2e kindje (ik ben inmiddels 36). Onze dochter kwam ook na een aantal jaren (we waren zaten al in een traject, meerdere IUI-pogingen gehad en een miskraam). Uiteindelijk 'natuurlijk' zwanger geworden. Toen we besloten voor een broertje of zusje te gaan, was het meteen raak. Zo'n verrassing! Helaas weer een miskraam. Onderzoeken gehad, maar er is geen aanwijsbare reden gevonden voor de miskramen. Afgelopen juni weer in het ziekenhuis geweest (jaar na de miskraam). Maar ze kunnen nog niets doen omdat onze kansen op natuurlijke zwangerschap nog te hoog zijn. Grote teleurstelling was dat. In januari mag ik een HCG laten doen. Heb ik voor onze dochter ook gehad. Wie weet helpt het. Anders mogen we in maart/april weer langskomen in het ziekenhuis. Zo, dat was de (zo kort mogelijke) samenvatting. Nu mijn vraag: hoe blijf je positief en houd je hoop, elke maand weer? Ik vind het ook lastig om dan goed voor mezelf te blijven zorgen, omdat ik boos ben op mijn lijf. Gezond eten en mezelf naar de sportschool slepen of in hardloopoutfit hijsen bedoel ik dan. Andere mama's die hiermee dealen en tips hebben? Of gewoon even willen spuien onder het mom van 'gedeelde smart is halve smart'. Ps. Natuuuuuuuurlijk ben ik dol op onze dochter, ze is ons wondertje! Dat neemt niet weg dat we de grote wens koesteren om haar een broertje of zusje te kunnen geven.