Hoi, ha ha sorry ik kom uit België en ik weet dat poep bij jullie iets anders betekent als bij ons, maar ik weet niet welke naam jullie hieraan geven. :)
Mijn zoontje is rond zijn 10 maanden beginnen poepschuiven. Echt met zijn beentjes tesamen, voetjes tegen elkaar al wippend vooruit. Wel een schattig zicht.
Ik heb al door dat hij nog niet meteen gaat lopen, ( poepschuivers zijn meestal wat later met lopen) hij is nu 11 maanden en dat vind ik helemaal niet erg, hij kiest zijn eigen tempo. Maar nu hoor ik van enkele dat ze de kruipfase best niet overslaan, omdat ze dan verbindingen maken tussen hun linker en rechter hersenen. Als ze die fase overslaan hebben ze later meer kans op leerproblemen, nu dat moeten ze niet tegen mij zeggen want dan maak ik mij snel ongerust.
Hij is nu eindelijk niet meer gefrustreerd en terug happy omdat hij overal geraakt waar hij wil zijn, en begint zich vanuit zit ook recht te trekken aan de zetel en in bed. Trots dat hij dan is.( en daar heb je armspieren voor nodig want hij gaat niet eerst op zijn knieën zitten)
Als ik hem toch wil stimuleren om te kruipen, gaat hij van buiklig meteen zitten, en wordt hij gefrustreerd. Ik vind dat zielig om hem te "forceren" om hem toch maar te laten kruipen. (Ben je dan zoveel slimmer als je als kind hebt gekropen ipv op je poep vooruit hebt geschoven?)
Zijn er hier nog mama's waarbij de kids weigeren te kruipen, en die hier ervaring mee hebben?
Pffff.. al die regels waaraan kinderen moeten voldoen.