Scheiding

Wow damn! Wat een klote situatie. Laat alle emoties die je voelt door je lichaam gaan, en niet proberen te verbergen. Dat gaat je helpen bij je herstel. En wat een lapzwans van een vent! Je dochter maar 2 x bezoeken.... lamme sukkel! Sorry ik kan hier heel boos om worden. Ook al heb je geen echtgenoot meer, je blijft verantwoordelijk als vader. Mijn advies is om te beginnen met een mediator. Gezien de communicatie nu al niet lekker loopt. Dit scheelt misschien een hoop stress en gemene woorden. Heb beide het belang van de kinderen voor ogen. Succes! Je bent een kanjer!

Erg jammer om dit lezen! Een man is niet alles, laat hem gaan als hij denkt ergens anders gelukkig van te worden! Jij hebt een heel mooie kind naar de wereld gebracht, geniet van alle mooie momenten samen. En fuck hem! Jij verdient en komt vast wel een betere man tegen!!!!

Jaaa je wilt niet weten hoe ik me voel zeg... pfff Daarbij zet ik mijn baan op het spel omdat ik geen "oppas" voor de kleine heb. Dit deden wij altijd samen, nu heb ik maar de mogelijkheid om 2 dagen te werken (kinderopvang) hebben vorige week een gesprek gehad bij een mediator. Alleen tijdens dit gesprek ontkende meneer alles en dan kom je ook nergens 😭 vervolgens toen we weg gingen gaf die weer een messteek over die andere vrouw richting mij. Ik wilde alles maar dan ook alles op een normale manier doen vooral voor die kleine die is al genoeg de dupe helaas 😪 maar op 1 of andere manier maakt hij het onmogelijk en nemen bij mij me emoties de overhand richting hem en ik zeg dan dingen die ik niet moet zeggen uit onmacht omdat ik dit niet had gewilt. 😭

Hey! Echt kut om dit te lezen! Ik ben alleenstaand en dat was niet mijn wens. Maar uiteindelijk wel mijn keus geworden. (Lang verhaal, doet er niet toe) Ik wil je alleen maar zeggen; "Het is nu heel kut en verdrietig. En ik snap hoe je je voelt. Maar dit gaat echt veranderen! Over een tijd ga je je er echt anders over voelen. De zon zal gaan schijnen in jouw en je dochtertjes leven! Het is moeilijk om dat nu te geloven, al is het echt zo." Hoe ik door de zware tijd heen ben gekomen; Heel veel tijd aan mezelf besteden. Heel veel dingen doen die ik echt leuk vind, wat me energie geeft. Gun het jezelf, want jij verdient het! En iets hebben waar ik naartoe kan leven. Eerst was dat moeilijk, daarom onderzocht ik wat ik écht in het leven wil. Wat ik het aller allerliefste wil. En dat doe ik nu, of maak ik plannen voor om het te gaan doen. Mijn leven nu; De zon schijnt! En ik ben echt blij dat die hond is opgerot! 😊 Ik leef nu mijn leven hoe ík dat wil, en hoe ik dat het allerliefst wil. En dat ook nog eens mét mijn kind. Het leven is nog nooit zo mooi geweest en het wordt alleen maar beter en beter en beter. Je komt er wel! Stapje voor stapje! Sterkte, ik voel met je mee...

Lief ❤ Ik weet ook dat ik hem moet laten gaan, maar het is zo ontzettend moeilijk om het los te laten en te accepteren 😭 elke keer die messteken als we weer normaal kunnen praten. Dat breekt mij op. Ja onwijs trots op mijn dochter ❤❤

Kies voor jezelf. In NL zit je goed als alleenstaande ouder. Je gaat het wel redden.

Hii, Ik weet ook wel dat het uiteindelijk goed komt met me, het is nu alleen echt een hele zwarte tunnel, word met alles belemmerd en continue messteken in me rug. Daarbij ga ik reageren uit emoties wat ik ook niet moet doen. (Gebeurd trouwens niet in het bijzijn van mijn dochter) Hoe doen jullie het qua omgangsregeling met de kleine? Begin gewoon alweer te janken bij het idee dat ik haar straks moet missen als ze naar der papa is 😭❤

Jeetje wat heftig zeg! Ik zou denk ik professionele hulp zoeken. De praktijk ondersteuner bij de huisarts kan in ieder geval helpen door te luisteren en eventueel te helpen met het vinden van hulp. Hoe oneerlijk het ook is en hoe gekrenkt je ook bent ik zou proberen de communicatie vriendelijk te houden. De komende jaren moeten jullie nog door 1 deur. Zou zonde zijn als dat niet meer lukt door verkeerde woord keuzes nu. Succes en sterkte!

Echt een mega sukkel!. Alles maar dan alles bewaren. Appjes, mailtjes voice berichten. Bouw je eigen dossier op. Neem hem stiekem op, als hij weer eens achterbaks bezig is. Dan kan je hem daarmee om de oren slaan, als hij weer ontkent. Mocht het echt de spuigaten uitlopen, dan kan je natuurlijk altijd hulp vragen via de huisarts. Erg jammer dat de mediator niet heeft geholpen. Hopelijk heeft je werkgever begrip voor de situatie. Een ellendige situatie, die ik helaas erg vaak tegenkom in mijn werk. Ken je btw de andere vrouw?

Ben idd al bij de huisarts geweest vorige week, die wilde me niet doorsturen naar de praktijkondersteuner, omdat ze vond dat ik sterk klonk en het voorlopig nog maar aan moest kijken. De communicatie tussen mij en mijn (ex) partner verloopt absoluut niet soepel, hebben momenten dat er heel veel rust is en we goed kunnen communiceren, maar op het moment dat hij weer contact heeft gehad met die vrouw is alles ineens weer anders. Dat maakt het allemaal zo lastig.

Jaa ik bewaar zowieso alles en neem alle telefoongesprekken op. Volgende week woensdag hebben we weer een gesprek bij de mediator en zal dan ook meer op me strepen gaan staan. Dat het op deze manier niet werkt. Heb dat ook aan mijn (ex) partner doorgegeven zolang hij nu elke keer bij haar is en bij haar slaapt, dat dit niet ten goede gaat van onze scheiding. (Bedoel de scheiding is niet nog niet rond en je doet dat) Het is de zus van zijn zwager en die ken ik ook, die loopt mij continue te berichten

De vader van mijn kind laat het volledig afweten. Ik sta open voor omgang, hij kan zich niet aan afspraken houden. Ik doe alles zelf. Ook financieel gezien. (Ik kan er niet bij met mijn hoofd) Eerst (en nu soms nog steeds, maar wel minder) vond ik het verschrikkelijk dat mijn kind zijn vader moet missen. Wat mijn eigen oud zeer ook oproept. Maar nu steeds meer weet ik dat hij beter af is zonder. En dat ikzelf zo ongelooflijk veel te bieden heb dat mijn kind heel erg goed zit! En geloof dat een kind zn ouders en leven zelf kiest. Ik denk dat mijn kind al wist dat hij met mij samen zou leven. En we hebben het echt heeeel erg leuk samen! Anyway, mijn kind mist niets op het moment. Gaat hartstikke goed. Gaat naar de opvang en heb uit onverwachtte hoeken hulp gekregen qua oppas. Het loopt lekker.

Jeetje wat vreselijk.. ik hoop dat je je verdriet en boosheid kunt omzetten in kracht. Kracht om voor jou en je kind(eren) te zorgen en iets nieuws op te bouwen. Samen zijn met iemand die niet de volle 100%voor jullie wil gaan is jullie niet waard! Geen hand vol maar een land vol. Het doet nu pijn maar wat zul je gelukkig zijn als er iemand in jullie leven komt die wel voor jullie gaat. Heel veel sterkte de komende tijd!

Het enige wat ik je als tip kan geven is om de communicatie even via mail oid te doen.. alles zwart op wit en duidelijk zijn alleen communicatie rondom jullie dochter of de scheiding te willen. Al het andere wat hij zegt en jou zo'n pijn doet of dingen laat zeggen uit emotie moet je echt even uit de weg gaan.. Helaas gebeurd het vaak bij een scheiding dat je niets terug ziet van degene van wie je gehouden hebt. Mocht hij je via de mail weer kwellen met opmerkingen dan kun je er even van weglopen om je emoties de baas te blijven, houd de eer aan jezelf en jullie dochter... Sterkte!

Wat fijn om te lezen dat je het zo fijn hebt ❤ en ergens stiekem voor jou wel fijn dat papa het zelf laat afweten 🙊 vind het heel erg dat ik kapot ben gemaakt door hem, en daardoor mijn kind ook minder moet gaan zien. Doe al 14 maanden alles zelf 😭 hij is er nog nooit uitgegaan snachts helemaal niks

Dat is ook hetgeen wat ik heb gezegd we hebben alleen communicatie via de email. Daar is hij het niet mee eens, daarom neem ik de telefoongesprekken nu ook op. Vanmiddag kwam hij hier want hij wilde naar ze dochter, is prima hij is der papa en heeft het recht. Hij zat hier op de bank alleen maar op ze telefoon dus ik zei van kan je die niet even weg doen je bent hier voor je dochter. Vervolgens maakte die weer een opmerking over die vrouw en haar kinderen. Toen heb ik hem vriendelijk verzocht om weg te gaan. Hij zei vandaag nog je weet toch wie en hoe ik ben, ik zeg nee zou echt niet meer weten wie je bent.

Ik ben trouwens helemaal eens met de anderen dat je een soort dossier opbouwt. Alles bewaren. En communicatie via mail in je mailbox, want kun je aantonen dat het echt is. Daarnaast zou ik je ook willen aanraden om even een paar weken rust te nemen. Geen contact, niets. Want jij mag best even tijd nemen voor jezelf om dit te verwerken. Laat hem even wachten op zn dochtertje. Als het met jou goed gaat en beter gaat, gaat het ook goed en beter met je dochtertje!

Heb hem nu ook overal op geblokkeerd en ook tegen hem gezegd dat als het niet goed zou gaan met onze dochter dat ik hem dan uiteraard wel contact, maar dat voor nu ons contact even stopt en dan volgende week woensdag weer naar de mediator

Ja, dat lijkt me ook vreselijk dat je je kind soms niet ziet. Maar uiteindelijk bepaal jij, vergeet dat nooit. Je bent de moeder en je kunt het heeeeel lang rekken, mocht je dat willen. Je kan ook zeggen, nou kom haar een uurtje zien met iemand erbij voor de eerste tijd.... Kijk maar eerst waar het op uit draait. Want als hij op zn tel zit, komt hij niet echt voor haar. Jij bepaalt! Dont worry! Neem rust, je kop giert. En zolang je het toelaat dat hij die opmerkingen naar je kan maken, blijft dat ook zo. En wellicht is dat ook zn doel... Een sterke jij heeft hij niets aan want daar wint hij niet van. Dus ga sterk zijn!

Goed zo! Zoals de andere mama's zeggen. Kies voor je zelf en je kleine en geef jezelf rust. Het zal hard werken zijn, maar volgens mij ben je hem beter kwijt dan rijk. Jij doet wat je kan en zelfs meer dan dat! Laat deze rotte aardappel de toekomst niet bederven voor jou en je knappe dochter!