Hallo,
Graag wil ik ervaringen of advies horen van andere op het forum.
3 weken geleden is bij ons de bom gebarsten doordat ik een telefoontje kreeg dat mijn partner een ander heeft sinds November. Ik bleef hier zelf heel rustig om doordat hij aangaf dat dit niet waar was. Die vrouw zou die dag naar ons huis toe komen zodat de kids samen konden spelen. (Ikzelf had avonddienst) na dat telefoontje had ik besloten niet te gaan werken doordat je je toch heel raar voelt. Toen is deze vrouw omgedraaid en niet gekomen! Op dat moment voelde ik mij erg bedrogen. Maar dacht bij mezelf eerst maar eens kijken hoe het zit. Toen na een half uur heb ik onze dochter op bed gelegd en gaf mijn partner aan te willen scheiden.... 😭 waarop ik vroeg waarom er is niks aan de hand toch laten we met iemand gaan praten en vechten voor ons mooie gezinnetje. Maar nee hij was er zeker van helaas 😪
Nu 3 weken later merk ik dat ik er echt helemaal doorheen zit, ondanks alles hou ik super veel van hem nogsteeds en mis ik hem heel erg. Als ik dan naar mijn dochter kijk breekt mijn hart, zoveel vragen van verdriet, zoveel vragen van onmacht.
Nu is het dus zo dat ik en mijn (ex) partner niet normaal kunnen communiceren doordat als het eindelijk weer rustig is tussen ons hij opmerkingen maakt over die vrouw of haar kinderen. Hij is trouwens in die 3 weken tijd maar 2x bij ons dochtertje geweest wat mij ook ontzettend veel verdriet doet.
Maar nu zeg ik dus elke keer dingen die ik niet moet zeggen, het is pure onmacht omdat ik dit nooit niet gewild heb en ook de keuze niet gemaakt heb en daarbij nog super veel van hem hou.
Hoe kan ik hier het beste mee omgaan want ik ben gebroken en kapot 😭❤