School is moeilijk...

Het is ook spannend om van je vertrouwde plek weg te gaan waar je misschien nu een van de oudste bent. Op school is alles nieuw en ben je weer de jongste. Ik merk het ook aan mijn zoontje, hij vindt het spannend en zegt dat hij bij zijn juffen van peuterspeelzaal wilt blijven. Wat voor hem helpt is het moment van afscheid zo kort mogelijk te houden en zijn lievelings knuffel mee in de tas. Mocht hij even verdrietig zijn mag hij die pakken.

Het begin is hier ook lastig geweest (meisje van begin maart, dus gaat al wat weekjes nu) Ik merk dat het werkt om een vast ritme aan te geven. Ik heb thuis met haar gepraat en gezegt dat als ik haar wegbreng dat we 1) samen haar trommeltje en beker wegzetten 2) haar jas en tas ophangen 3) een knuffeltje en een kus van mij 4) mama gaat weg. Hierdoor weet ze wat er komen gaat en ik zeg ook heel duidelijk wie haar op komt halen of dat ze door de BSO opgehaald wordt. Dit werkt enorm! En echt.. het is een kwestie van tijd en ze rennen weg en zeggen niet eens meer doei tegen je.

Thanks! Was het bij jou ook overdag veel huilen? Ik vind dat denk ik nog het moeilijkst. Als ik nu wist dat het 5min nadat ik wegben over is, maar dat is niet...