Sentimenteel

Erg hè 🙈 Ik had verwacht dat het bij de 3e minder zou zijn. Ze groeien veel te snel. Sommige mensen vinden de hele kleine babyfase niks aan, maar ik vond het altijd heerlijk! Ik weet niet of je nog meer kinderen kan en/of wil krijgen, maar voor ons is de 3e wel de laatste 😞 ik ga het dus nooit meer meemaken, zo'n lief klein hummeltje. Mijn grote kleine mannetje is vandaag 8 maanden 😍🤩

En wat een knap kindje heb je trouwens! 🤩 Die ogen!

Mijn babymeisje de 29ste april 8mnd❤

Jazeker, ook sentimenteel als andere babytjes in de buurt geboren worden. Herkenbaar?

Heeeel herkenbaar!

Heb er niet zo'n last van eigenlijk. Ben blij dat ze nu een stuk rustiger is dan in het begin. Ze sliep toen heel weinig en huilde veel. Was een zware start, dus ben blij hoe het nu gaat. Geniet er nu echt van!

Jup, vandaag precies 8 maanden. Ik huil regelmatig 🤣 prachtig om de ontwikkeling elke dag te zien maar het gaat toch veeeeeel te hard 😭

Jah heel herkenbaar.. Het zorgt er wel ook voor dat nog meer geniet van dingen en minder snel iets moet laat maar zeggen... Bijv dat ik denk komt morgen wel.. Nu lekker genieten van m'n kleintje..

Zeg nooit nooit.😅 Wij hebben al 2 grote kinderen en kwamen er precies vorig jaar achter dat er nog een baby bij kwam. Totaal nooit meer verwacht, maar ooh zo dankbaar dat ik dit allemaal nog een keer mee mocht maken. Maar dit was wel écht de laatste hoor. Ben ondertussen ook 41 al. Soms zie ik wel eens een schattig filmpje op tiktok of zo en dan zeg ik tegen mn man...ooh ik wil er nog een...nou als blikken konden doden 🤣

💕dank je wel

Ja echt herkenbaar

Ik snap dat je dat graag achter je laat. En fijn dat het nu genieten is ! Ik geniet ook nog steeds hoor. Tis gewoon een heerlijk meisje en dit is een hele leuke leeftijd 😍

Ooh huilen 🤧😭 zo snel. Eerst konden ze niks en nu zijn het gewoon opeens mensjes

Ja dat doe ik ook absoluut. Sta er met haar heel bewust bij stil, neem alles heel erg in me op. Ik zit ook zo vaak de foto's terug te kijken..om het maar niet te vergeten of zo.

Ik herken het ook heel erg! 12 januari zal onze dochter 9 maandjes zijn! En met alles wat ze doet kan ik nog steeds bijna om huilen! Die lachjes.. als ze een flesje drinkt en je ziet die lipjes zo schattig op en neer gaan! Als ze me aan zit te staren als ik zit te eten, en ook als ze der stembanden oefent! En telkens als ze weer iets nieuws kan denk ik MIJN BABYYYYY😭😭😭😭 het gaat veelste snel En foto’s terug kijken doe ik ook! En stuur ik het maar me man met oh kijk dan! Toen was ze nog zo kleinnn Het is wel me eerste kindje dus als het is gegund mag ik het nog vaker meemaken! Maar denk niet dat dat gevoel ooit veranderd! Nu zijn ze nog klein en vinden ze mama geweldig, straks is alles nee en mama is stom en knuffelen is stom! Houd me hart nu al vast 😭 Dit is mijn allerliefste knapste poppetje van de wereld ( in mijn ogen natuurlijk! )😍❤️

Ik mis die platte babyfase ook wel eigenlijk. Vooral de rust overdag, waar we konden slapen omdat onze zoon zoveel sliep. 😅 En die eerste week in het ziekenhuis had ook iets speciaal dat zowel mijn lief als ik missen. Maar deze fase (8 maanden) is ook fijn. Hem zien groeien en evolueren, da’s mooi. Maar zo’n pasgeborene heeft wel iets ‘magisch’, vind ik. :)

Jaah dat foto's terugkijken doe ik ook zo vaak.. En elke ochtend bij wakker worden en m'n vriend ons zoontje op de arm heeft denk ik elke keer wat wordt je toch groot mannetje, waar is mijn kleine baby'tje!

Ik mis de babyfase eigenlijk totaal niet 🙈 Hier is het juist vriendlief die met de eerste babyfoto’s komt zo van ohhh kijk mop hij was zooo klein 😆 ik vind deze fase veel leuker. Dat hij al zoveel kan en zo lekker boefig is. Heerlijk!

Pfffff ja zo herkenbaar. Ik mis soms echt die newborn baby. Lekker dagen knuffelen en nog lekker voor jezelf. Ik vind alle fases geweldig. Maar idee dat dat voor haar niet meer terug komt blijf ik lastig vinden. Ik blijf denk forever rammelende eierstokken houden en een hoop tranen haha. Ik geniet intens van haar en alles💖

Ja die foto’s en filmpjes terug kijken is geweldig. En zo mooi om weer die pure gevoelens te mogen voelen.