Sprong 9, wat een b*tch!!
Zo, dat is er uit. Deze sprong heeft mijn lieve, makkelijke, allemansvriend van een zoontje in een schreeuwend en drammend kind veranderd. Jeetje waar is het mis gegaan.
Sinds afgelopen donderdag: huilen bij het wegbrengen naar KDV (in mijn haren hangen dat ik niet mag gaan) en ook weer huilen bij het ophalen, want dan wil meneer niet met me mee. Hij wil de hele dag aandacht van me, maar, owee als ik hem optil (lees: hij maakt van zichzelf een gladde aal), MAAR OWEE ALS IK HEM DAN WEER NEERZET. Kan nog geen minuut zelf spelen. Wordt boos, slaat, bijt, en maakt expres dingen kapot. Deze tirades duren gemiddels 15/30 minuten. Daarna is het heel even goed, maar wacht mama weer op de volgende, die niet lang uitblijft.
Hebben meer moeders hier last van? Of iemand (someone please help me) tips over hoe ik het best met dit gedrag kan omgaan?
Grenzen worden hier thuis duidelijk aangegeven, soms laat ik hem even alleen tijdens zo’n bui, soms probeer ik hem op te pakken, soms proveer ik hem af te leiden. Niks niet goed🤷🏼♀️🤦🏼♀️