Tips gevraagd om speengebruik af te leren!

Pfff.. Ik ben ook nog wakker, omdat we er ook mee bezig zijn de speen af te bouwen. Mijn zoontje heeft ook de bibs speen, en is er erg gehecht aan. Hij is nog nooit in het slaap gevallen zonder. Vroeger hadden we die ook tijdens de autorit, maar nu blijft de speen in bed, en dat lukt goed. Maar nu had ik een artikel gelezen dat de bibs speentjes echt slecht zijn voor de tanden. Hij slist ook, en zijn bovenste tandjes komen naar voor. Heb hem al in bed gelegd met enkel zijn knuffeldoek zonder de speen eraan maar nam toen de duim. (Nog erger) dus heb ik nu de bibs couture gekocht,met platte speen maar die accepteert hij niet echt. Had gehoopt dat hij deze nam voor het inslapen om hem daarna uit zijn mondje te laten vallen. Maar momenteel is het echt paar keer per nacht brullen omdat hij deze speen niet goed genoeg vindt. Ik volg mee, want ik wil onze slaap terug, maar wil ook niet nog schevere tandjes, en spraak problemen.

Wij zijn toen onze 2 werd begonnen met alleen savond en 2 maanden later helemaal mee gestopt. Wij hebben tegen hem gezegd dat speen is meegegaan met postbode. Eerst 4 dagen was erg vermoeiend, brullen, huilen en speen roepen in nacht troosten etc. Er waren zoveel momenten waar ik bijna de speen wilde geven, HET GEHEIM IS VOLHOUDEN & HERHALEN. Ps niet speen teruggeven, anders moet je weer opnieuw beginnen, ben blij dat ik niet hebt gedaan. Als vervanging geeft hem optie om te kiezen bijvoorbeeld uit bepaalde veilig speelgoed om mee te slapen. Zijn bed is nu vol met knuffelen en af toen auto's, dino's etc. Doorbijten🤗❤️!!!

Hier nu 8 dagen gestopt. Savonds is drama met inslapen. Ik heb 1x naast haar gezeten en handje vastgehouden omdat ze zo overstuur was en nu wilt ze elke avond dat ik handje vasthoud.. hopelijk is dit even en went ze er niet teveel aan. Enige tip dat ik mee kan geven is volhouden denk ik, alles zijn fases en moeten we even doorheen. En blijven praten en alles uitleggen waarom je iets doet.

Ik denk dat je het niet moet forceren. Mijn zoontje sliep er alleen mee, toen hij 3 was ongeveer gooide hij de tut (speen) toen hij boos was in de luieremmer. Daar zijn wij op ingegaan en gezegd dat de tut nu weg is. Vond hij eerst niet leuk maar toen hebben we het voora benadrukt dat hij a super groot is en dat niet meer hoeft en dat spenen voor zijn zusje is (3mnd). Toen voelde hij zich groot en hoefde het ook niet meer. K snap dat het bij iedereen anders gaat, maar forceer het vooral niet te veel zou ik adviseren.

Hier sinds een week of 4 gestopt. Hij gebruikte de speen met inslapen en lag altijd met 3 spenen in bed, voor als hij in de nacht wakker werd en zijn speen niet kon vinden. Dit eerst afgebouwd naar maar 1 speen door er per week 1 weg te halen (je hebt maar 1 mond dus 1 speen is genoeg), daarnaast boekjes geleend bij de bieb over stoppen met een speen (verhalen als: de baby die huilt krijgt de speen, de speen is kapot en moet in de prullenbak, de tandarts ziet dat je tanden scheef staan). Een week of 4 geleden was hij continu op zijn speen aan het bijten, ik heb toen een klein hoekje uit de speen geknipt waardoor meneer de speen niet wilde, want deze was kapot. Hij vroeg om een ander maar die had ik zogenaamd al weggegooid. 3 nachten moeite gehad met inslapen, maar stug volhouden en nu slaapt hij zonder problemen in en door. Succes met het afleren. Aanhouden loont!

Ik volg graag. Kan alle tips gebruiken! 🥴

Bedankt voor je uitgebreide reactie en ergens wel fijn te lezen dat meer ouders hiermee worstelen. We zijn nog niet begonnen met iets, we willen het echt grondig aanpakken en dan doorzetten. Op dit moment 2/3 een positieve Corona test, dus we zeggen op bijna alles ja, want ziek voor een zieke 2 jarige zorgen is vermoeiend!

Oei veel beterschap, snap ik heel goed dat dit niet het moment is. Wij gaan wss na de hele vakantie periode echt proberen te stoppen met alle spenen als het ritme een beetje terug is, en dan hopen dat hij niet de duim niet pakt want daar vrees ik echt voor. Ik denk dat ik als voorbereiding boekjes ga halen over spenen weg doen, want hij is wel echt fan van boekjes lezen.

Wij hebben onze 2,5 jarige mee genomen naar consultatiebureau en toen heeft de arts hem opgemeten en gezegd dat hij echt te groot is gegroeit voor de speen. Werkte meteen. Hij heeft hem niet meer aangeraakt.

Onze zoon is er paar weken geleden mee gestopt. Hij is bijna 2.5. We hebben zijn spenen samen kapot geknipt. Hij vond het heel logisch dat ze kapot waren en dat hij het niet meer kon gebruiken. Werkte perfect terwijl hij speen verslaafd was.

Wij zijn gestopt door een stuk van de speen af te knippen. Toen hij m kreeg vond hij t vies en gooide m in de prullenbak. Daarna kwam het vooral aan op discipline van ons. En dat is denk ik ook de zwakste schakel. Als ouder word je moe, heb je geen zin in het gejengel of komt het niet uit. Je kind is er echter na een paar nachten echt wel aan gewend. Die nachten moet je dus even door. Wij hadden een nacht of 3 een lastig kind maar nu slaapt hij prima zonder speen. Het is wat langer onrustig in z’n bed maar dat is oké. Kortom; gewoon doen en volhouden.

Ik kreeg de tips om het stoppen aan te kondigen, uit te leggen waarom we het gaan doen (o.a. door het overmatig kwijlen en het vermijden dat hij een open beet krijgt) en dan spelenderwijs aan te pakken (cold turkey zien wij niet zitten). Van zodra hij een paar dagen weet dat we met het tutje gaan stoppen en we hem erop hebben ‘voorbereid’, gaan we ze weggeven aan mijn metekindje van 6 maanden. Vanaf dan ook geen enkele tut meer in huis. En ons voorbereiden op gemiddeld drie moeilijke nachten. Daarnaast blijven erkennen dat het zeker lastig is en in je achterhoofd houden waarom je het net doet. Daar gaan wij mee aan de slag. 😅 Wij hebben wel als alternatief enkele bijtkettingen gekocht omdat onze zoon zeer veel voelt/ontdekt/reguleert door te knabbelen/sabbelen/bijten op dingen. Benieuwd wat het gaat geven bij ons!

Hier kwam er een broertje, toen uitgelegd dat spenen voor baby's zijn en dat hij nu echt een te grote stoere broer is... werkte prima, zelfs geen moeilijke nacht gehad. Hij ging alleen wat later slapen en de middag tuk doen we nog maar 2 a 3x per week, maar ik vind het prima zo! Soms kijk je er van op hoe makkelijk ze eigenlijk ineens zonder kunnen. Al zal het bij sommige ook echt wel een issue zijn 🙈

Wauw, wij zijn van de speen af! Ze had haar been gebroken deze zomer, dus hadden onze plannen om te stoppen maar uitsteld evenals zindelijksheidstraining (ongelukjes en gips gaan niet zo lekker samen). Maandag speelde ze nog even samen op het 'grote bed van papa en mama' en ze viel opeens onverwachts in slaap. Dutje van anderhalf uur zonder tutje. Dus overladen met complimenten en ook 's avonds lukte het weer, evenals gisteravond. Ze wist nu zelf ook dat ze het zonder kon. We zijn er gewoon vanaf zonder gedoe 😲🤭. Wauw, ben nog helemaal verbaasd. Helaas niet een tip/manier die makkelijk na te doen is 🤷🏻‍♀️. Heeft iemand een idee hoe groot de kans is dat een open beet zich herstelt? En hoe lang dat ongeveer duurt? Ben zo benieuwd...

Intussen zitten wij aan dag 6 zonder tut om te slapen. Wij hebben het op onze manier aangepakt en zeiden dat we zouden gaan stoppen om het kwijlen te minderen en omdat we niet willen dat hij een open beet krijgt. Uitleg dat hij er te groot voor is en dergelijke vond ik niet tof en ook niet passend voor hoe wij het meestal aanpakken, want hij mag heus behoefte hebben aan die tut voor troost, maar met een volledig gebit is dat niet zo handig. Na vier dagen ‘voorbereiden’ deden we de tutjes cadeau aan mijn metekindje. De eerste avond ging vrij vlot. Van zodra hij besefte dat de tut echt weg was, kwamen er wel even tranen, maar hij viel vrij snel in slaap. Hij is de voorbije dagen ‘s nachts misschien één keertje wakker geworden waarbij hij vroeg om zijn tut, maar voor de rest sliep hij prima. Het in slaap vallen daarentegen is helaas nog erger geworden. De laatste maand en een half rekte hij al ongelooflijk ondanks het feit dat hij moe was, en nu zijn tut weg is, is er nog een schepje bovenop gekomen. Hij vraagt er niet naar, maar haalt alles uit de kast om maar niet te moeten slapen. Donderdagavond was de tut weg. Vrijdagmiddag viel hij met mijn mama erbij na een dik uur eindelijk in slaap, maar dit weekend zijn de middagdutjes niet gelukt ondans vermoeidheid. ‘s Avonds is het regelmatig pas slapen tegen kwart voor 10. Soms met heel veel jengelen, en als de ene consequent is en niet meegaat in het rekken, huilt hij om de andere. Het was dus al pittig, maar is nog een tikkeltje pittiger geworden. 😅 We zijn wel blij dat de tut officieel weg is, maar de peuterpuberteit piekt daarnaast ENORM. Het is elke dag een explosie van ‘nee!’ en ‘ikke doen!’ en heel boos worden als hij zijn zin niet krijgt in combi met allerlei veranderingen op de crèche waardoor hij het moeilijker heeft. Dus ja. Vermoeiend. Maar we prenten onszelf elke dag in dat hij hier gewoon door zal moeten en dat er een punt komt waarop het weer gaat beteren. Hij heeft sowieso meer tijd nodig om te wennen aan verandering en dat merken we nu ook weer, maar het komt sowieso wel goed. 😅

De tandarts en osteopaat zeiden me dat een open beet bij stoppen voor 3 jaar zeker nog zou herstellen. Da’s nog ruim voor het definitieve gebit komt en zo krijgt het voldoende tijd om te herstellen.

Ooooh dat is goed nieuws ☺️ Bedankt voor de info!