Mijn dochter is 20 maanden. Kan hartstikke goed lopen, doet ze thuis ook als een kieviet :)
Alleen buiten komen we niet eens 3 huizen verder. Ze is afgeleid door alles wat op de stoep ligt, maar is ook niet weg te krijgen uit andermans tuinen. Ze loopt ook twee stappen met ons mee en rent dan 10 stappen de andere kant op. We komen nergens. Als we haar op een gegeven moment wat dringerder vragen beetje door te lopen gaat ze zeuren en wil ze opgetild worden. Als we haar dan aan de hand wat steviger meetrekken gaat ze huilen en hangen. Zit vaak niets anders op dan tillen (ben 34 weken zwanger) of weer in de wagen zetten.
We hebben al loopfietsje geprobeerd, poppenbuggy (maar dan gaat ze om de 30 sec de pop rechtzetten en treuzelt ze nog meer) een balletje gooien waar ze achteraan gaat (net een hond…) maar niets lijkt te helpen.
Ze loopt echt goed, maar nooit mee of door. Word er soms erg moedeloos van. Van de voordeur naar de auto die voor de deur staat kan zo 15 min duren. Dat wordt erg frustrerend.
Iemand tips? Of accepteren en dan maar telkens de wagen in? Had gehoopt nu die 2e er bijna is dat zij wat meer zelf zou lopen. De trap op en af is ook ineens een ding. Op gaat nog wel met lokkertjes (sleutels, knuffels, telefoon) leggen op de trede waar ze net niet bij kan. Naar beneden gaat ze resoluut niet meer.
Misschien hebben jullie wat praktische tips voor mij! En anders is het misschien een fase?