18 mnd regessie en speengooien

Schakel je netwerk in! Laat hem een avondje ergens slapen zodat jij tot rust kan komen. Hij voelt jou goed aan en zo komen jullie in een vicieuze cirkel terecht... Neem als alle eerst wat rust voor jezelf. Laat dan even alles wat " normaal " is los Als hij maar gedaan is , dan is de rest bijzaak. Dit houdt dus ook in een hele dag saampjes lekker op de grond zitten, boekjes lezen, muziek draaien etc. Samen gaan slapen (wiegje naar je bed) of samen in bed. Probeer voor elkaar weer plezier te maken, dan zal de rest wat makkelijker worden. Niet omdat hij opeens wel alles weer gaat doen, maar omdat jij het beter zal aankunnen. Sterkte!

Hier hetzelfde gehad en met mijn handen in het haar. Het is 2 weken heel erg geweest en toen ging het langzaamaan weer beter, dus het gaat weer over echt waar. Probeer tot die tijd wat hulp te vragen zodatjij even kan bijkomen want anders houdt je het niet vol.

Klinkt bekend. Onze zoon is ook een goede slaper, maar zo’n 2 weken geleden was hij ineens volledig overstuur aan het gillen en huilen zodra wij de kamer uitliepen, ging hij meteen staan en gooide alles uit z’n bed (z’n slaapknuffel en mijn borstvoedingspads die hij de laatste tijd angstvallig vasthoudt🤪). Niet alleen ‘s avonds, maar ook overdag was hij overstuur. Bij ons was het denk ik een combinatie van slaapregressie, verlatingsangst en hoektandjes/kiezen. En vaak ‘s avonds of ‘s nachts een of meerdere keren wakker. Bij ons hielp het om over te gaan naar 1 slaapje in de middag (hij sliep daarvoor nog vaak 2x) en hem wat later naar bed te brengen, zodat hij echt goed moe was. Tijdens het naar bed brengen probeerde ik staand een tijdje met hem in m’n armen te knuffelen, wiegen en een liedje te zingen, zodat hij rustig en moe werd. Zodra ik hem in bedje overlegde, nog even op z’n buik of rug aaien en dan de kamer uit. Soms alsnog huilen en staan, maar dat was dan minder hysterisch en snel weer over. Inmiddels gaat het weer goed gelukkig, heeft denk ik een week of 1,5 week geduurd. Heel veel sterkte in deze fase, helemaal met je burn-out :( Ik hoop dat het snel weer voorbij is en jullie allebei weer rust vinden!

Hier ook naar 1 dutje ipv 2 gegaan. Dat hielp echt.

Voor de mensen die over gingen van 2 naar 1 dutje, was jullie kind ook vroeg wakker? Hier was het nu weer 5 uur en redt ze 1 slaapje echt niet. Normaal slaapt ze tot 6/7 uur en dan lukte het de ene dag wel de andere niet. Wil wel gaan rekken als dit bij anderen wel echt DE oplossing was maar als ze dan oververmoeid is zijn we nog verder van huis. 🙈 Echt geen idee meer wat ik moet doen, ze werd vannacht weer tussen 1-3 elke 10/15 minuten huilend wakker, wil dan echt mij en de borst. Ik ben echt kapot, lontje is op en door verschillende omstandigheden is opvang of omgeving vragen geen optie.

Bedankt voor al jullie lieve woorden en good end stories 🤍 inderdaad een nachtje weggebracht en kan er weer even tegenaan! Ziet er naar uit dat we de goede kant opgaan. Hij sliep al even 1x per dag dus dat was het niet, deze regessie is echt killinggggg maar ik zie het wat betreft dit weer positief in!

Dat was bij ons eigenlijk niet het geval, onze zoon sliep wel elke keer gewoon tot 7uur (soms wat later tot max 8uur). Als ze zo vroeg wakker is, weet ik ook niet of ik het aan zou durven om naar 1 slaapje over te gaan. Je zou een keer kunnen rekken in de avond om te kijken of dat wat helpt, maar vooral kijken naar wat je dochter nodig heeft. Het is echt lastig deze fase! Succes voor jou en je dochter 🫶🏼

Hier een moeder van een kind dat tot voor kort nooit doorsliep, overdag vaak kort slaapt en 's avonds vaak nog een uur z'n verhaal kwijt moet voor het slapengaan. ♥️ Ik denk dat het ook helpt om te beseffen dat niet alleen babyslaap, maar ook dreumes/peuterslaap niet per se te plannen of timen is. Slaap is voor veel mensen, en zeker kleine mensen, een grillig proces ipv 'ik doe mijn ogen dicht en dan slaap ik x uur aan één stuk door'. Dat inzicht helpt mij vaak als ik erdoorheen zit. Dat ikzelf ook vaak wakker ben op gekke tijden en dat niemand mij kan dwingen om te slapen als ik de slaap niet kan vatten. Mijn man brengt ons kind nu alweer een tijdje naar bed (omdat ik zwanger ben en overdag meestal voor hem zorg). Hij blijft altijd rustig bij hem tot hij slaapt. Hij ligt gerust een uur op de grond bij zijn bedje naar zijn babbeltjes te luisteren, terwijl hij af en toe zegt 'je bent veilig, wij zijn bij jou, we houden van jou, ga maar lekker slapen'. Als hij echt nog behoefte heeft aan wat drinken dan krijgt hij soms de borst. Maar we proberen het ook te zien als weer een fijn moment met ons kind ipv 'nu. Slapen. Jij. Grrr.' (Overkomt ons ook weleens hoor, maar mindset veranderen helpt ook echt wel!)