Basisschool

Mijn dochter vond de peuterspeelzaal altijd leuk. Gister voor het eerst naar groep 1. Vond het wel spannend, maar ook wel leuk zei ze.

Onze zoon vindt afscheid nemen vooral heel lastig en moet ook altijd even huilen als ik weg ga. Dinsdag begonnen op school en ook daar groot verdriet, maar vandaag ging het al beter, kleine stapjes. Maar ik snap je, je moederhart breekt op zo’n moment 💔 hopelijk went het snel omdat ze elke dag gaan!

Jeetje, wat ontzettend naar zeg... Kan me voorstellen dat je moeder hart breekt 😢 Heb je 't ook met de juf besproken? Heeft zij 'n idee waarom ie het zo moeilijk zou kunnen vinden? Onze tweede vindt nieuwe dingen ook 'n heel stuk spannender dan de oudste, heel veel geduld en toch doorzetten tot op zekere hoogte...

Vandaag huilde mijn moederhart 😭 mijn dochter gaat nu zo’n 2 weken naar school. In het begin had ze een vriendinnetje, ik natuurlijk heel blij! Maar sinds een paar dagen wilt het meisje niet meer spelen. Dochter was erg verdrietig. Ik weet het zijn kinderen en ze zijn nog zo jong maar toch breekte mjjn hart vandaag om haar zo te zien 😢

Beide juffen zeggen dat hij het goed doet en dat hij veel speelt. Eigenlik is vooral het afscheid lastig. Als ik afga op wat zij zeggen. Mijn zoontje zelf vind niks leuk zegt hij. Al is dat ook wel wisselend. Ik ben mee geweest naar een uitje met de hele klas, wat ik zie is een jongetje die nog heel zoekend is bij wie hij aansluiting kan vinden. Hij komt als nieuweling in een groep wat al bestaat. Hierdoor is het voor hem lastig om daar tussen te komen. Het zijn ook veel oudere kindjes waardoor hij er echt nog uitspringt met jonger gedrag. Het is gewoon sneu om te zien dat hij wel zijn best doet, maar het nog niet zo wil lukken. Ik hoop voor hem dat hij snel een vriendje heeft waar het mee klikt.

Ik begrijp je helemaal! Bij ons precies hetzelfde verhaal. In het begin ging het goed maar nu kan ze geen aansluiting vinden. Hoop dat ze snel vriendjes kunnen vinden. Ik ben vroeger ook buitensgesloten/ gepest dus ben zo bang dat dat haar ook overkomt 😢

Ja zeker heel herkenbaar! Hier ook een moeilijke fase maar op een ander vlak. Mijn dochter vind het leuk om te gaan en ik mag zelfs niet mee naar binnen want de meid wil het “zelluf” doen. Maar zodra ze thuis komt barst de bom 💣 Veel woede, boosheid komt er dan uit. Waarschijnlijk vermoeidheid, prikkels en op school moet ze in gareel zijn. Thuis komt dat er allemaal uit. Elke dag opnieuw. Elke dag weer de fluwelen handschoenen aantrekken en alles uit de kast trekken om het niet te escaleren. Heel lastig

Ik ben vroeger ook vreselijk gepest. Dit is mijn angst voor hem ook. Nou is het bij jongetjes anders als bij meisjes heb ik het idee. Het is nog steeds elke ochtend drama.

Dat klinkt op zich geruststellend, zou ik denken. Misschien gek om te zeggen hoor. Grote kans dat als er straks 'n nieuw kindje in de klas komt, hij daar aansluiting bij gaat krijgen, zeker als je zegt dat hij één vd jongsten is. Pesten worden vandaag de dag wel heel anders mee om gegaan, tenminste heb ik de indruk. Onze dochter zei vorig jaar ook dat ze geen enkel vriendinnetje had, tot we met de juf spraken 🙈 die gaf juist aan dat ze heel veel vriendinnen heeft, kortom de info van je kleuter met 'n korreltje zout nemen, tuurlijk is het vervelend dat ze het zo beleven, maar zou het ook proberen te relativeren. Mogelijk heeft ie net wat vervelends mee gemaakt vlak voor ie nr huis ging en is dat blijven hangen... Hopelijk gaat 't ondertussen al wat beter!

Zie dat je berichtje al 2 weken geleden is, hoe gaat het nu inmiddels? Hier ging de eerste wendag super goed, waarbij ze een dag later stond te schreeuwen: "Laat mij hier niet achter"! met een tranendal van jewelste. Hierbij met de juf afgesproken dat we het afscheid kort en bondig houden, ik zeg gedag geef een knuffel en toen pakte de juf haar over. Dit ging 4 dagen later super goed. Ze heeft er inmiddels ruim 3 weken opzitten en loopt ook zelf naar binnen. Ze verteld heel wisselend over hoe het was, de ene keer weet ze geen enkele naam en heeft ze geen vriendjes zegt ze dan, maar dan zegt ze ook dat ze niet buiten heeft gespeeld, wat ze tot nu toe iedere keer gewoon 2/3x hebben gedaan met het mooie weer. Haar verhalen wisselen ook best wel erg, ene dag vond ze het leuk en de andere dag was alles stom. De juf geeft zelf aan dat het allemaal goed gaat, en we hebben over 2/3 weken een gesprek. Bij ons is dat standaard na 6 weken. Wel is het een drama thuis, ze is heel boos, moe, snel gefrustreerd en overprikkeld. We hebben haar gisteren een dagje thuisgehouden om bij te komen maar erg gezellig was het niet haha. Ik probeer me er maar aan vast te houden dat ook dit weer een fase is waar ze doorheen moet... Maar pittig is het zeker wel.

Hier waren de eerste 2 weken heel afwisselend. De ene dag ging het goed en weinig tranen en de andere dag was groot verdriet en veel geschreeuw. Vandaag zei hij voor het eerst; 'mama, ik ga niet huilen hoor!'. En zo ging het ook 😊 het overbuurmeisje was vandaag ook meegelopen en hij liet vol trots zien wat zijn klas was. Zo lief. Hij begint ook kindjes uit zijn klas te herkennen als hij ze voor schoop tegenkomy. Hier is er ook veel strijd in huis en is hij vaak moe en snel huilerig thuis. De woensdagen houden we hem thuis, zodat hij even op kan laden. Hij is tot nu toe ook gewend dat hij maar 2 dagen naar de peuterspeelzaal ging. Dus eigenlijk gaat het wennen heel snel!

Hier helpt het om heel duidelijk te zijn over wat wanneer gaat gebeuren. Onduidelijkheid maakte het voor onze dochter een poosje lastig. Verder hielp het onze dochter in dat er in de 2 maanden na haar ook nieuwe kindjes kwamen en ze dus niet het enige nieuwe kindje meer was die in een al bestaande groep moest invoegen. Bij ons huppelt ze nu gelukkig de klas in een vergeet zelfs om afscheid te nemen 😀

Hier was het nog steeds moeilijk. Gister gelukkig de laatste schooldag, we keken er echt naar uit. Op school ging het redelijk, maar de overgang naar de bso ging ook steeds moeizamer. En ze wilde gewoon écht niet naar school. De avond ervoor wilde ze niet slapen omdat ze dan als ze wakker werd naar school moest. In de ochtend wilde ze zich niet klaar maken, want school. Op school wilde ze niets doen, want dan ging ik daarna weg en begon de school echt. Huilen, krijsen als ik dan weg ging. Thuis moe, verdrietig, tegendraads. Ik ben haar de woensdag en vrijdag thuis gaan houden. Maar 3 dagen was eigenlijk nog te veel. Het gekke is dat ze echt al leuke contacten had met 3 andere kindjes van haar leeftijd. Daar gaan we ook in de zomer nog mee afspreken. En 2 hele lieve juffen. Maar ik denk dat de rest, de grote kindjes, de volle klas, te druk en teveel was. Ik hoop na de zomer een betere start en ervaring 💪

Lastig hè om dan de klas te moeten verlaten als je kindje zoveel verdriet heeft. Hier werkt het ook alleen als hij bij binnenkomst bij de juf op schoot gaat zitten, daarna gaat het gelukkig heel goed. Naar de bso (gelukkig maar 1 dag in de week) is ook lastig en hij verteld ook altijd dat die dan even moet huilen omdat hij mama mist 🥺 Hier nu een klas van 30 kids, na de zomervakantie wordt groep 1/2 gesplitst en start hij met 11 kindjes halleluja!