Cocoonen einde zwangerschap

Ppff nou van het zelfde. En dat is toch niet vreemd? Je lichaam is heel hard aan het werk een gezond kindje groot te brengen, te voeden enzovoorts. Als hij geen begrip heeft, is dat wel een beetje zijn probleem. En als hij wel wil socializen, kan hij dan niet alleen gaan?

Heel Herkenbaar.

Beiden eigenlijk hier. Vind cocoonen overdag heel fijn en lekker keutelen in huis. Ben nu 36+5 en ben blij dat ik in de avond ook nog prima energie over heb om naar mensen te gaan Maar ik heb dan ook een schoonmaakster eens per week voor de grote klussen en laat de boodschappen thuis bezorgen Als er zaken zijn die je kunt uitbesteden..... ;)

Jaa het probleem is dat hij steeds mensen bij ons uitnodigt. Ik heb het nu ook tegen hem gezegd hoor, hoop dat nu het kwartje bij hem valt dat dat hele idee van zwangerschapsverlof ook niet gewoon voor de fun is😅

Oh ik ook heel erg! Ik vermaak me helemaal prima gewoon thuis. Sommige mensen appen vind ik al te veel moeite 🙈 reageer nauwelijks nog. Ik merk ook dat mijn man nog wel erg behoefte heeft aan sociale contacten en wil afspreken met vrienden. Vind het soms ook lastig omdat ik het hem aan de ene kant heel erg gun maar ook angst heb dat hij dan ergens corona oploopt. En stiekem vind ik het ook wel knus om samen thuis te zijn haha. Helaas heb ik geen nesteldrang, dat zou ik wel kunnen gebruiken want de strijk en was blijft goed liggen. 🤣

Je man heeft op dit moment niet zoveel te willen helaas. Luister naar je eigen lichaam en probeer smiddags lekker een uurtje te slapen als je andere kind op school is. Ik heb ook weinig zin nog in contacten, sws met corona zien we veel minder mensen dan normaal gelukkig😁 als je man nog wilt socializen dan moet die dat maar alleen buiten de deur gaan doen. Nog eventjes volhouden 😘

Wel zin, geen energie. Heb genoeg aan mijn peuter, huishouden en mezelf. Manlief kijkt me aan en ziet dat ik snel moe ben. Het is zoals het is en ik ga me niet oppeppen voor anderen. Dus houden bezoek grotendeels af of hij gaat ergen alleen maar toe. Verwen jezelf en pak rust. Na de geboorte is het maar afwachten wanneer de rust (lees, genoeg slapen, herstel van je lijf ed) weer terug komt. Ik lig nu heerlijk in bad met een bak ijs en Netflix. Ideetje?

Ik kan het al maanden niet hebben als mijn hubby zegt ik ben moe van werk.. pf! Ik ben moe van alles.. van het huishouden, koken, de kids verzorgen (ik heb een zoon van 12 jaar en 1 van 10 maanden en ben 33 weken zwanger) hij hoeft thuis dan ook niet te rekenen op begrip want dat krijgt ie niet.. ik ben ook moe ervan.. nog even volhouden daar hou ik me aan vast..

Ik herken het wel een beetje, gewoon je eigen dingetjes doen is meer dan genoeg om je energie aan te geven. Soms zet ik mezelf wel ertoe om toch iets te doen waar ik niet heel veel zin in heb, idd omdat manlief en ik toch het liefst dingen samen blijven doen. (Anders voel ik me vervolgens ook weer heeel zielig als ik alleen thuis blijf haha😅🤭) Maar ik merk ook echt dat ik nu zelf heel gericht de mensen uitzoek met wie ik wel en niet omga even🙈

Oh.. Jullie zouden ook bij jullie vrienden/familie kunnen avondeten? Scheelt voor jou boodschappen en avondeten maken ;)

De moeheid weinig energie herkenbaar. Ben 32weken zwanger. heb erg last van mijn bekken. Maar hier vind manlief het ook prima om thuis te zijn scheelt dat de avondklok er is. Lekker met ons 2en en in de weekenden klooien we om huis aan. Enige die we veel zien is schoonmoeder en mijn ouders komen.

Same! Mijn vriend had afgelopen dagen ochtenddienst dus we hingen heerlijk veel samen op de bank. Wat mij betreft blijft de voordeur behoorlijk gesloten komende tijd 😊

Het is een onwijs natuurlijke reactie dat je steeds wat meer in jezelf keert. Geldt natuurlijk niet voor iedereen, maar over het algemeen hoor je het vaak.

Ik vind dat je man zich moet aanpassen aan jouw wensen. Als hij zo nodig vrienden wil zien, moet hij maar naar hen toe gaan. Of je laat van tevoren weten dat jij weinig energie hebt, dat ze welkom zijn op de thee maar wel om 21 uur weer vertrokken moeten zijn. Wij spreken niet veel af, uit angst voor Corona. Degenen met wie we wel afspreken weten hoe ik er aan toe ben. Ik lig ook gewoon op de bank als ze komen, als ze nog een tweede drankje willen, mogen ze het zelf uit de koelkast pakken. Als we naar mijn moeder gaan, die in de buurt woont, schuiven we gelijk aan bij het eten. En omdat ze weet dat ik weinig energie heb, krijgen we ook een portie mee voor de volgende dag. Kom voor jezelf op! Wees eerlijk naar je omgeving over hoe weinig energie je hebt. Als vrienden op bezoek komen, vraag of ze dan wat boodschappen mee kunnen nemen. Huur (als je budget het toelaat) iemand in om de komende twee maanden te helpen in het huishouden.

Ik ben nu 36+5 en herken dit heel erg! Vind appen naar mensen ook vaak te veel moeite. Er komen deze week wel mensen langs, maar gelukkig niemand die lang blijft. Ik hoop dat vanaf volgende week de mensen echt wegblijven. Ik voel me een beetje onaardig naar anderen, maar het zij zo. Mijn kindje, partner, nestje en ik zijn nu belangrijk.

Same, en ik ben pas 33+5. Als mijn telefoon overgaat negeer ik hem het liefst. En daaropvolgend negeer ik whatsappberichtjes ook. Kost gewoon teveel energie allemaal. En ben de laatste tijd ook erg moe. Helaas nog 2 weken werken voor mijn verlof.

36+3 hier! Heel herkenbaar en zelfde gevoelens. Lekker voor jezelf kiezen nu! Ze komen straks toch allemaal wel weer met kraambezoek 😅

Het voelt alsof ik nog van alles moet regelen (voor baby maar ook andere zaken die ik gewoon af wil hebben voordat de baby er is, zoals belastingaangifte etc) en mijn energie is zodanig gehalveerd, dat ik er niet aan moet denken om nog allemaal mensen te zien. Dat was ik wel van plan, maar zo 1 a 2 weken voor mijn verlof begon ik steeds meer aan energie in te leveren. Dus sindsdien, nee, laat mij maar gewoon lekker thuis alleen zijn, of max half uurtje bellen if wandelen met iemand, maar ook prima van niet 😅😅😅

37+2 nu. 2e week van mijn verlof. Ik hoop nog steeds dat meneer zich niet al voor 39 weken aankondigt. Ook al kan ik niet wachten om hem te ontmoeten!!! Heb nu pas het gevoel dat ik rustig aan mag doen. En daar hoort het ‘in mijn cocon kruipen’ zeker bij. Het frappante is alleen dat nu ineens, nu ik verlof heb, veel mensen om me heen ook denken dat ik niet alleen tijd, maar ook behoefte heb aan afspreken en te appen/bellen. Mijn vriend is echt de meest fantastische steun, maar .. hij maakt me nu ook een beetje te veel reclame.. ‘ oh, nu kun je met die en die afspreken, en met die en die gaan wandelen, vindt ze vast heel leuk!’ Heb je haar al gebeld/geappt? Ik heb mijn moeder/tante/ wie dan ook gezegd dat je nu verlof hebt en dat je vast wel wilt wandelen’ Of met zijn broer afspreken om 2 avonden voetbal te komen kijken..want zijn broer kan zijn draai in huis met 3 kinderen ook niet echt meer vinden.. dan voel ik me zo lullig om tegen hem te zeggen dat ik daar geen trek in heb. En dat ik dan wel alvast naar bed ga. Dus mezelf maar weer aan de kant schuif. Terwijl hij weet dat alles momenteel te veel is of echt de simpelste gesprekken al bakken met energie kosten. Mensen die me al een half jaar niet hebben gezien, appen me nu of ik tijd heb voor een kop thee.. hoezo ben ik nu wel interessant genoeg? Het enige wat ik nu wil is; redelijk op tijd uit bed komen.. me rustig aankleden. Ontbijten.. op de bank ploffen, Netflix aan, in slaap vallen, eventueel bij energie te over wat stofzuigen.. maar dan weer hangen en snoepen... Mijn moeder neemt me soms op sleeptouw voor een fijne frisse lucht-wandeling. Wat perfect is! Maar daarna ben ik op. En wil ik alleen maar thuis zijn. Met mijn vriend en de kat. Het wekelijkse bezoek aan de vk vind ik al heel wat. Woensdag komt een vriendin ( op mijn initiatief) donderdag ga ik naar een vriendin ( op mijn initiatief), maar meer dan dat wil ik gewoon niet. Ik slaap ‘s nachts niet meer ( ongemakken pijntjes plassen ) En de energie die ik overdag nog heb, wil ik goed besteden.. Crisis. Wat een klaagzang lijkt het zo. Maar.. het is toch niet zo raar om je zo terug te willen trekken? Mijn lichaam is moe en geestelijk gezien ben ik ook best een beetje klaar met het rekening houden met van alles en iedereen.... Het liefste zet ik ook mijn telefoon uit. Maar dat zou niet verstandig zijn 😉 Wel fijn om te lezen dat ik gelukkig niet de enige ben 😇

Vooral aan jezelf blijven denken, en nee is ook een antwoord denk ik dan maar. En je kunt je telefoon natuurlijk altijd op “niet storen” of vliegtuig-stand zetten, lekker rustig ;)