Onze dochter jankt, dramt en gilt. Buitenshuis voorbeeldig en gisteren ook. (tot papa thuis kwam) Opeens wordt zij wakker en besluit van alles te moeten. 3x instoppen, prima, wij zijn er meid. Knuffel, altijd, wij houden van jou. Maar het slaat opeens om. En het stopt niet. Brutaal, drammen, krijsend rotgedrag is het. Pas als ik krijs (schreeuwen ben ik gepasseerd), vannacht om 0100 ook na dat zij 1,5 uur lang haar stembanden schor schreeuwde, luistert zij. En er kwam steeds wat bij. Net voor het eten ook. Papa MOEST haar aan tafel tillen. Doet hij niet. Wij zijn gaan zitten eten, dan eet je niet toch? Prima moppie! Je bent moe, lange dag... Blijft doorgaan. Drammen. En het is een slimme meid, verbaal sterk, dus de dingen die zij zegt maken mij bozer. Ik voel haar geschreeuw in mijn botten, ik heb hoofdpijn en ik ben net van tafel afgestormt (slecht voorbeeld i know) omdat ik anders ging gillen. im over it. terribel twos ofzo, maar ik heb even hulp nodig, aangezien zij geen volume knop heeft en ductape kindermishandeling is.... Dit heeft zij nog booit zo gedaan. Gillen tot zij slaapt nog nooit gedaan want a. het was niet nodig, want ze deed dit nooit en b. uitleggen of kus en zij sliep al. Gisteren dus maar gewoon "gelaten" en dit kind houdt niet op. Hoe dan? Die keel moet pijn doen, zij is gesloopt en het ging alleen harder. Mijn man heeft geduld van een engel. wij hadden afgesproken niet meer er heen te gaan. Maar met zijn werk gaat zijn wekker zo vroeg, zij hield het té lang vol en was niet van plan te stoppen. Er knapte iets in mij en ik stond tegen haar te schreeuwen. Binnen 20 seconden sliep zij. Maar ik wil niet meer schreeuwen....