Driftaanvallen 2 jaar

Hier is het de hele dag door huilen en uitdagen.. alles doen wat niet mag.. heftige periode!

Ja hier ook heel veel uitdagen en vooral veel ruzie met grote zus😅

Jup..... Wat hier helpt is er niet te fel op in te gaan (daar heeft papa soms wat moeite mee) en duidelijke grenzen stellen... Vooraf afspraken maken (laatst moest perse beer mee haar naar het kdv brengen... Oke prima maar beer gaat weer met mama mee naar huis..., Dat was even moeilijk maar ging in principe goed) en nee is bij mama en papa ook echt nee, ik merk dat ze echt die grenzen nodig heeft, gelukkig gaan ze daar op het kdv ook goed in mee... Met omkleden geef ik haar 2 opties, dan heeft ze het idee zelf wat te kiezen heeft... En gekozen blijft gekozen 🤷

Ja hier doen we dat ook inderdaad, keuzes geven en poging tot afspraken maken.. Dat laatste is madam heel goed in om dan alsnog error te krijgen en in drift te schieten. Soms is het om de stomste dingen, vanmorgen bijvoorbeeld werd ze hysterisch omdat ze wilde kleuren en we dit ook gingen doen😅😂

Haha ja of omdat ze een banaan wil en ik deze dan open maak 🤣 soms zijn het zo'n stomme dingen dat ik er ook gewoon alleen maar om kan lachen maar het is natuurlijk wel belangrijk voor haar dat ik haar gevoel erken... (Ik werk in de gehandicaptenzorg en daar heb ik wel het een en ander opgepikt van mensen met een laag niveau) het gedrag kan soms compleet onzinnig lijken maar voor de kids zijn die gevoelens heel realistisch... Dat wil natuurlijk niet zeggen dat ze dan maar hun zin krijgen... Ook als je boos bent kan je dan netjes zeggen en even weg lopen 🤷 (maar zover zijn we nog lang niet hier)

Alleen? Nee zeker niet, ik heb soms echt spijt dat ik bewust gekozen heb om thuis te blijven tot ze naar school gaat. 🫣 Vanochtend, wil je brood of Brinta pap? Pap. Ik maak pap, 2 happen, mama broodje maken. Toen had ik een error. 🤦🏻‍♀️ Uitgelegd dat ze mocht kiezen, pap gekozen dus nu de pap moest eten. Zelf ontbeten en daarna toch een boterham gesmeerd (inmiddels was ze zelf gaan spelen). Ze eet erg slecht dus we willen geen drama maken van eten, maar pril zwanger, constant misselijk en dan deze buien trek ik niet heel goed. 🙈 Ze trekt de hele dag de kasten open en wil van alles maar zodra ze het heeft wil ze na een paar happen niet meer. Tv moet aan op de achtergrond ook al kijkt ze er totaal niet na en speelt ze gewoon met speelgoed zelfs met haar rug er naar toe. Ze herkent dan weer wel wanneer het afgelopen is en roept dan constant andere andere.. Ja, zelf verpest maar een nee veroorzaakt weer een driftbui waar ik geen energie voor heb. 😅 Mijn kind mijn verantwoordelijkheid, weet ik heel goed maar jeetje wat is deze fase weer pittig!

🫣🫣🫣 de onze ( van 4 april) had een week geleden waterpokken.. hij had het echt flink te pakken. Zat van top tot teen onder en 2 dagen + nachten 39,9 koorts met ijlen en giga jeuk erbij. Echt ontzettend zielig. 3 dagen lang alleen maar hangen. Drinken ging wel, eten niet. We vonden het zo erg voor hem, ondanks onze eigen slapeloze nachten. Maar…. Nu de korstjes er af beginnen te vallen en de “ eetlust” terug is.. is ook peuterzilla terug. Meine gute…. Een gillend speenvarken is er niets bij. Mijn vriend en ik betrapten onszelf er op dat we de afgelopen 4 dagen elkaar wel heel vaak zo’n “ het komt goed, houd vol, ook dit duurt niet eeuwig”- knuffel geven. Gisteren even naar de welkoop kippenvoer halen.. “ handje aan mama” NEE NEE NEE NEE! Hij was niet weg te slaan bij de tractors.. “ die! Die! Die tractor! Pakken! Pakken mama! Dus ik zeg rustig tegen hem dat ik die tractor niet kan pakken en dat hij thuis precies dezelfde heeft waar hij zo weer mee kan spelen. Diiiiiiiiiieeeeeeee!!!! En toen.. ging hij spartelend op de vloer liggen gillen… 😐 Echt… ik kan het best lang soort van negeren. Maar ik moest afrekenen en verder. Dus hem van de vloer gepeld… Nog harder schreeuwen 🙉 En trappelen en zich stijf maken.. Zegt de wildvreemde ietwat oudere vrouw voor ons: “ zeg, waarom schreeuw je nou zo? Krijg je niet wat je wilt. Volgens mij is het allemaal niet zo erg hoor?” Zijn gezichtje verdween al gauw achter zijn knuffeltje.. Die vrouw gaf me een knipoog, alsof ze daarmee wilde aangeven “ been there, done that” en ze kreeg ook nog een boks van onze kleine man. En inderdaad… dat dan zo’n 8 keer per dag. Hij krijgt nu keuzes, maar dat lijkt soms nog meer averechts te werken. Ik vind het best pittig. Dus ik zuig de lieve schattige momenten , maar extra hard op… want die zijn er gelukkig ook nog genoeg. Maar eerlijk: ik had gewoon niet gedacht dat hij zo’n drift zou kunnen vertonen. Foei.

Alvast sorry, maar ik ben heel blij dat wij niet alleen zijn 🤭😁 Hier is het ook afwisselend tussen heel blij naar 3 seconden later een driftbui waar geen einde aan komt en precies enkel bij ons 🙈 want bij de opvang of grootouders gebeurt dat niet 🙂 Ik vind het best wel pittig eigenlijk...

Ja bij een ander zijn het engeltjes, heel herkenbaar 😂 gelukkig maar denk ik dan maar ook.. Pittig is het zeer zeker ja

In een winkel is zo niet handig he.. Wij liepen vrijdag bij aviodrome toen ze zo'n aanval kreeg.. Puntje bij paaltje liep ik met een door het lint gaande peuter onder m'n arm 😂 Ben dan opzich wel blij dat er veel vaders en moeders ook rondlopen die het dan ook wel begrijpen 😂

Vind het heel knap dat je thuis mama bent, ik vind het heerlijk dat ik moet werken en ook even in een andere omgeving ben. In combinatie met je zwangerschap is het wel extra pittig.. Het is een fase moeten we maar denken en geloven😂

Amai inderdaad chapeau dat je daarvoor gekozen hebt om thuis te blijven tot ze naar school gaat. Ik ben momenteel al van september thuis wegens zwangerschap en werken in de zorg en nu dus ondertussen een dochter bij van bijna 1 maand, maar wat ga ik ook terug blij zijn dat ik terug kan gaan werken en even van de driftbuien af ben, ook al zie ik ze beide echte Super graag 🤭🤗dus echt respect.

Yes hier ook, zoontje van 29 april. Net naar bed gebracht maar eerst een enorme strijd om zijn poep luier te verschonen, schreeuwen, schoppen, draaien, huilen en ondertussen zijn zusje van 2 maanden ook huilen en krijsen. Dus ik heb zn hoofd gepakt en geschreeuwd dat ie nu moest blijven liggen omdat anders de poep overal zat. Ging tot kotsend aan toe, heb m echt pijn moeten doen omdat qua tegenhouden zodat niet alles onder zat. T was zooo zielig en ik kan er zo slecht mee om gaan. Nu ligt ie te slapen maar voel me zo rot. Hij moest uiteindelijk erg huilen omdat ik ook zo boos was dus we hebben elkaar geknuffeld en beide sorry gezegd maar ik voel me nu echt even een hele slechte moeder. Hoe gaan jullie er mee om??

Dikke knuffel mama❤️ Hier reageer ik soms ook hoe ik echt niet wil reageren maar dan neemt de frustratie het even over ofzo.. Daarna inderdaad het gevoel van een slechte moeder zijn.. Tips heb ik niet maar ik denk maar ik ben niet alleen😅

Iedereen heeft dit wel eens, je bent niet perfect (gelukkig maar!) en je kindje leert hier ook van. Boos zijn mag en mama is ook wel eens boos! Tuurlijk kan je de manier waarop je laat merken dat je het zat bent proberen aan te passen aan hoe je het wil laten zien, maar teveel is teveel en dan heeft niemand zichzelf onder controle. Probeer dit soort momenten te herkennen hoe moeilijk ook en eerder in te grijpen. Je kan bijvoorbeeld hem ook even laten, luier weer aan en dan aangeven dat je hem wilde verschonen omdat hij anders zere billen krijgt, maar als hij zo doet je liever zijn zusje even gaat troosten en hij even tot zichzelf kan komen (oid). Mijn dochter wil ook niet verschoont worden vooral niet met poep, die schopt nu steeds in mijn buik (ben zwanger en ze weet dat ze niet in mijn buik mag slaan/schoppen) dan doe ik het zelfde alleen dan ga ik even drinken pakken ipv de kleine troosten en probeer het dan opnieuw. 😜 Heb je achteraf niet iets in gedachten wat je had willen doen? Hoe je had willen reageren? Dat is ook al heel wat waar je mee bezig kan, hoe had je willen reageren en op welk moment werd het teveel, dat is het moment waar je net voor moet zijn om in te grijpen waardoor je hopelijk niet “ontploft”.

Oh wel erg fijn om wat herkenning te lezen, wat kunnen die drift buien heftig zijn en eindeloos lang duren soms 😂 ben ook zwanger en oververmoeid, kan niet wachten om minder te werken om hopelijk die buien weer een beetje aan te kunnen. Kan er soms zelf ook gek van worden. Heb dr gisteren maar krijsend in haar bed gezet zodat ze veilig was en weg gelopen. Hielp uiteindelijk wel want ze stopte en zei mama kom please. Toen ik weet kwam was t gelijk sorry mama. Dus dat was weer heel erg lief 🥰 Hier bijt ze nu ook 🥲 iemand tips daarvoor?