Slaapregressie of gewoonte

Nou onze meid sliep eigenlijk altijd redekijk goed en al enige tijd door. Maar nu lijk het sinds augustus niet meer mogelijk. Eerst was ze ziek, toen dachten we slaapregressie van 18 maanden. Maar inmiddels worden we een beetje hopeloos. Smiddags valt ze na 10 minuten protesteren meestal wel in slaap. Maar savonds moeten we er echt bijblijven anders krijst ze in paniek. Dit kan ze behoorlijk lang vol houden en dan valt ze ook niet in slaap. Als we erbij blijven valt ze redelijk rustig in slaap, maar om 12 uur begint alles weer opnieuw. Moeten we er juist wel bij blijven of niet? Laten huilen voelt ook niet goed, maar we zijn zelf ook moe inmiddels. We willen er ook geen gewoonte van maken dat we maar elke nacht naast haar zitten/liggen.