Dinsdag is de oma van mijn man overleden. Omdat dit nogal wat impact heeft op hem heb ik onze dochter het volgende verteld:
“De oma van papa was heel oud en is vandaag dood gegaan. Als je dood bent dan wordt je een sterretje die je s’avonds buiten kan zien stralen. Dat papa verdrietig is omdat papa haar erg gaat missen maar dat papa zich over een tijdje weer beter voelt.”
Bewust voor het woord dood gekozen omdat dit kort is en ik denk duidelijker dan overleden. Denk ook dat dit genoeg is qua vertellen.
Ik zat wel nog te denken om haar een laatste tekening te laten maken die we in de kist leggen (met haar op afstand zonder dat ze oma ziet liggen). We maakte elke maand een kleurplaat die we dan opstuurde, dit wordt de laatste omdat oma nu onder de grond gaat en een sterretje wordt en we kunnen geen kleurplaten naar de sterretjes sturen.
Ik besef dat dit nog vroeg is, maar ik wil het ook “normaal” maken, het hoort er nu eenmaal bij en nu het rond deze leeftijd is gebeurt lijkt het me wel oké om er een klein beetje over te vertellen. Daarom ook gekozen voor oma was heel oud ipv ziek, want ik wil niet dat ze (nu al) bang wordt voor de dood of bang is dat iedereen die ziek is dood gaat, je kan ook beter worden als je ziek bent.
Half jaar geleden is ook 1 van onze konijnen overleden haar bewust erbij gelaten met begraven, zodat ze hem niet gaat missen omdat hij opeens weg is. Konijn is dood en ligt “daar”. Meer hebben we er ook niet van gemaakt.
Zijn er ouders die bij deze leeftijd iets van boekjes oid gevonden hebben die er wel iets over vertellen maar wel op dit niveau?