Angst eerste nacht met baby

Ieder kindje is anders, maar mijn kind was de eerste nacht GESLOOPT van de bevalling. Moesten haar zelfs wakker maken voor voeding. Nu is ze al zoveel wakkerder en huilt ze snachts ook als ze honger heeft. Dus maak je maar geen zorgen om de eerste nacht. Heeft ze honger? Hoor je haar echt wel. Je gaat het super doen! Succes!

Kan me voorstellen dat je het spannend vind! Maar zoals je zelf zegt is je partner er niet bang voor en dat scheelt een hele hoop. De eerste nacht kwam ik bijna mijn bed niet uit vanwege de pijn van de bevalling, dus pakte mijn partner ons kindje uit de wieg, verschoonde het, legde het aan mijn borst en legde hem vervolgens weer in de wieg. Je doet het dan echt samen en dat scheelt een hele hoop! En het ging gewoon allemaal goed 😊

Ik had de angst ook mbt de borstvoeding de eerste nacht. Uiteindelijk is dat allemaal voor niks geweest. De eerste 24 uur hoeven ze niks binnen te krijgen dus er zit geen druk achter. Je kindje zal heel natuurlijk proberen aan te happen! Ik weet niet of je in het ziekenhuis bevalt maar als je daar de nacht verblijft, helpen ze je enorm. Zo ging mijn eerste nacht: elke 3 uur kwam een verpleegkundige de baby verschonen/temperaturen en ik legde haar aan op die momenten en ze sabbelde af en toe op de borst. Bij het aanhappen hielp de verpleegkundige. Verder was de baby nog heel slaperig en duf van de bevalling dus ze sliep erg veel! De eerste nacht is vooral lekker huid op huid, beetje slapen en knuffelen. Laat het over je heen komen. Het komt helemaal goed 💗

Ik was zelf vantevoren meer bezig met de bevalling dan de eerste nacht. Wist wel dat ik zo snel mogelijk samen naar huis wilde. Nou werd de kleine 00.04 geboren dus stonden we om half 4 sochtends op straat 😅 thuis nog erg opgewonden en hongerig dus pas tegen 6 in bed. Ons meisje leek wel in een coma zo diep sliep ze. De vroedvrouw had al gezegd dat ik thuis de borst kon aanbieden maar dat het ook prima zou zijn als ze doorsliep. Uiteindelijk heeft zij dus vanaf de autorit tot de volgende ochtend diep geslapen en hebben wij alleen een onrustig dutje gedaan. Was er niet op voorbereid hoeveel rare geluidjes ze maakt dus ik was continu op mn hoede of ze niet aan het stikken was. M'n vriend wilde eigenlijk ook wakker blijven zo lang ik zou slapen 🙈 De volgende ochtend wilde ik haar direct na ontwaken liggend voeden. Dat ging vrij lastig want ze sabbelde alleen en viel dan weer in slaap. Toen smiddags de vroedvrouw langskwam kreeg ik tips voor de houding en daarmee lukte het direct. Maak je dus geen zorgen, je hebt de tijd om het voeden te oefenen en ik neem aan dat er een kraamhulp komt? En maak je ook niet al te druk bij elke piep of elk geluidje, baby's zijn luidruchtige slapers 😅

Jaa er komt ook kraamhulp inderdaad dat scheelt al een heleboel maar zoals jij ook aangeeft stond je om half 4 in de nacht op straat haha! Ik wil in het ziekenhuis bevallen dus qua tijden is het gewoon zo onvoorspelbaar wanneer je dan weer echt thuis bent etc

Onze eerste nacht verliep heel gemakkelijk, heel natuurlijk eigenlijk. Ik was om 09:28 bevallen en moest worden gehecht op de OK en ik mocht dus pas naar huis nadat ik zelfstandig had geplast. Uiteindelijk ging ik dus pas om 16:00 naar huis, onze kraamverzorgster vroeg of zij nog langs moest komen om de opstart te doen of dat we dachten de nacht wel door te kunnen komen. We hebben gekozen om de kraamverzorgster pas de volgende ochtend te laten komen omdat we allemaal naar bed wilde. En de nacht veliep echt super. Tot 2x toe lukte het niet om aan te happen maar de andere voedingen gingen gewoon goed. Ik denk dat zodra je jouw wondertje vast heb je vanzelf wel weet wat je moet doen en dat je alleen maar blij bent dat je voor je kindje mag gaan zorgen!