Nabijheid bij bedtijd langzaam stoppen

Vorig jaar ben ik het een poosje gestopt, in een periode dat ik merkte dat ze goed in haar vel zat en makkelijk sliep. Ik legde steeds uit dat ik bijv 1 verhaal zou vertellen en 2 liedjes, en dat ik daarna de keuken moest opruimen. Dat ze me kon roepen als ze me nodig had. Soms ging ik zelfs de coupletten aftellen en nogmaals herinneren 'nog 2 coupletten en dan ga ik schoonmaken. Als je me nodig hebt kom ik bij je'. Was een langzaam proces en in het begin veel heen en weer gelopen. Maar het voelde fijn dat het zonder tranen ging en ook echt in samenspraak (ze mocht zelf bij liedje kiezen en pas na akkoord ging ik ook echt de aftelfase in)

Wij hebben dit ook een hele tijd gedaan. Zijn gestopt door de deur open te laten en dan bleef 1 van ons boven. Dan riep hij weleens en hoorde dan dat wij dichtbij waren. Hij viel steeds sneller in slaap en wij bleven steeds korter boven

Ik ben hier ook mee gestopt toen ik hoogzwanger was. Ik heb gezegd dat mama boven is en de kamer naast zijn kamer de was aan het doen ben. Dus dan riep ie me en hoorde hij mij. Zo kletste we wat en zei ik steeds ga nu maar lekker slapen, mama is in de buurt. En nu zegt hij nog altijd: mama nog even de was doen als ik hem op bed breng. Prima, moet toch gebeuren haha

Bij onze dochter bleven we ook altijd liggen totdat ze sliep, tot ze ruim 3 jaar was. Nu een tweede dochter erbij en sindsdien gaat ze toch zelf slapen, heeft nog wel even wat strijd gekost, maar nu gaat het heel goed. Bij gaar helpt het het beste om het uit te leggen en te zorgen dat ze t zelf ook echt wil, bijv uitleggen dat snachts wakker worden huilen voor baby's is en dat ze al een grote meid is, dat andere kindjes het ook kunnen. Soms vraagt ze of ik even wil rommelen boven, dan doe ik dat. En van tevoren uitleggen, zodat ze het ziet aankomen en een gevoel van controle heeft