Gebroken stuitje

Mijn stuitje staat ook scheef door een val in de puberteit. Kan niet lang zitten zonder pijn. Als ik zwanger ben is de pijn nog erger vanwege de bekkenbodem die verweekt. (Ik heb er naast nog erge bekkeninstabiliteit). Mijn osteopaat wil hem wel manueel recht zetten maar niet zolang ik zwanger ben. Ik ben al eens bevallen en het stuitje heeft toen geen problemen gegeven ondanks het een zware, lange bevalling was (28u). Ik verwacht daarom dit keer ook geen problemen, het is alleen uitzitten eh liggen, deze zwangerschap 😏

Ik heb zelf geen ervaring met stuitklachten voor de bevalling of tijdens de zwangerschap, maar wel ná de bevalling. Tijdens de persfase hoorde/voelde ik ook een knak-geluid .. maar kon het op dat moment niet plaatsen. Pas nadat de adrenaline uit mijn lichaam was, voelde ik de intense pijn. Die heeft uiteindelijk weken geduurd, elke 6 uur paracetamol slikken om de pijn te verzachten. In het ziekenhuis deden ze niets en ook de verloskundigenpraktijk kon niets voor mij betekenen. Ik wist ook niet of mijn stuitje was gebroken, of alleen gekneusd was / scheef stond. Uiteindelijk is het na 4 maanden helemaal verdwenen, maar wel na fysiotherapie van een bekkenfysio die ook cursussen heeft gevolgd mbt stuitklachten. Zij heeft 5-6 uitwendige behandelingen toegepast en gelukkig was de pijn daarna heel snel over. Ik heb me op alles geprobeerd voor te bereiden voor de bevalling, maar dit zag ik niet aankomen en ik ken ook niemand die dit heeft meegemaakt. Maar in mijn geval is het dus goedgekomen! Ben benieuwd hoe het nu de 2e x zal gaan.

Misschien als beval topic openen? Dan komt het in het overzicht te staan ipv alleen in de april groep. Berijkt dan veel meer mensen die het mogelijk meegemaakt kunnen hebben.succes. hopelijk gaat het gewoon goed

Helaas geen ervaring met bevallen wel met de situatie. Ik heb ook een aantal jaren geleden met skeeleren mijn stuitje gebroken. Mijn moeder zei toendertijd toen ik veel pijn had gaat vanzelf over. Dat ging het ook maar bij een inwendig onderzoek jaren later kwamen ze erachter dat ik mijn stuitje ooit gebroken had (kon maar een scenario bedenken) Hij staat haaks naar binnen toe. Ook onwijs veel last van. Loop nu bij een bekkenbodemfysio die precies hetzelfde doet als de jouwe. Ik heb nog een kussentje waar ik mijn stuitje mee kan ontzien wat redelijk helpt als ik wat langer moet zitten. Zit veel op zo'n zachte bal ipv stoel. Verder probeer ik veel af te wisselen in houding. De vrouw die het onderzoek deed gaf de opmerking "Rekt veel mee maar niet een bot. Hier kan denk ik geen hoofdje langs" is erg blijven hangen. Ik heb dit ook met de vk besproken, fysio en huisarts. Zij denken dat natuurlijk bevallen niet gaat lukken dat het "in de weg gaat zitten". Het is bij de gynaecoloog neergelegd en bij 34 weken gaat de gynaecoloog bepalen of ze denken dat ik natuurlijke kan bevallen of dat het een keizersnede moet worden. Ik heb helaas geen foto laten maken anders hadden ze het daarop beoordeeld. Ik wil graag natuurlijk bevallen maar ook ik denk als ik daar groen licht voor krijg wat gaat er met dat stuitje gebeuren...

Oh goeie. Helemaal niet op gelet. Wat dom. Thanks!

Oh auw wat naar hè. Bij jou zeggen ze dan nog wel van dat het vaginaal wellicht niet gaat lukken. Dan kan je daarop je keuze maken met 34 weken. Bij mij heel droog ja je komt er alleen achter door het te doen. Dan precies de vraag ja wat doet dat met het stuitje? Lastig. Ik wil het liefst natuurlijk ook geen keizersnede maar als ik denk aan de pijn van toen weet ik niet of ik daar weer op zit te wachten als ons kleine meisje er dan eindelijk is. Succes in iedergeval. Ik zal voor je duimen!🤞🏽

Oh meen je niet. Nee daar bereid je je niet op voor. Auw! Gelukkig wel goed gekomen. Hopelijk ondanks de pijn wel kunnen genieten van je kleintje. Succes bij de 2e, hopelijk deze x geen narigheid met het stuitje!

Dit geeft mij wel hoop. Dat je ondanks de pijn en instabiliteit normaal hebt kunnen bevallen zonder problemen met je stuitje. Blij voor je dat het goed gegaan is. Hopelijk bij de volgende ook, ik duim voor je!

Hoi dames, hier ook een afwijkend stuitje. Bij toeval achter gekomen door pijnklachten 7 jaar geleden. Mijn stuitje is extra lang en staat in een hoek van 90 graden naar binnen, letterlijk de staart tussen de benen. Het stuitje is voelbaar in de vagina en zodoende een geïndiceerde keizersnede. Voor iedereen met pijnklachten (want het geeft vaak zenuwpijn); mijn pijn ging weg door de pijnstiller Arcoxia/Etoricoxib op recept van de pijnpoli. Uiteindelijk is er door de pijnpoli van het Radboud UMC, externe locatie Dekkerswald een pijnblokkade gezet. Dit heeft mijn leven zoveel goed gedaan! Na te lang veel pijn te hebben gehad ben ik sinds de blokkade compleet pijnvrij! Dat gun ik iedereen. De orthopeed wilde aanvankelijk mijn stuitje operatief gaan verwijderen, gelukkig tijdig informatie gevonden van mensen die dit hebben laten doen en er nóg meer pijn aan overgehouden hebben.

Ja vindt het echt een aparte opmerking ook... beetje meer uitleg over wat er kan gebeuren is toch wel fijn! Is voor jou ook allemaal nieuw... Jij ook succes hopelijk krijg je snel wat meer antwoord! 🤞

Mijn verhaal is nagenoeg hetzelfde, bizar! Op m’n 13e gevallen met turnen en te horen gekregen; jaaa dat doet pijn maar het gaat vanzelf over. M’n stuit bleef jarenlang blauw en rood en opgezwollen. Op m’n 16e met veel pijn uiteindelijk naar de huisarts. Die wou niet helpen want ik was toch jong en fit. Na enkele keren aandringen mochten er foto’s gemaakt worden en bleek mij stuit helemaal door midden gebroken te zijn. Mijn onderrug was destijds nog niet vergroeid en mijn onderste ruggenwervels zijn vastgegroeid aan m’n bekken. Ik heb elke therapeut en rugpoli gezien en de samenvatting: we kunnen er niks aan doen, blijf fit en sterk en leer er mee leven. In februari ben ik bevallen van m’n eerste kindje en die zwangerschap liep verliep opzich goed maar met veel pijn in m’n rug. Het wordt letterlijk en figuurlijk zwaarder en m’n lijf had moeite met de hele verweking en druk op het ‘onderstel’. Heb het met de gynaecoloog en verloskundige besproken en zij hebben mijn rugfotos bekeken op mijn verzoek, kijken of het geboortekanaal vrij was voor een natuurlijke geboorte. Ze zeiden ook; daar kom je alleen maar achter door het te doen. Dit zei overigens elke partij/persoon met wie ik het besprak. Spannend! Ik ben in het ziekenhuis bevallen (ook omdat ik 42 weken was 😅) omdat ik beetje opkeek tegen die rugpijn en dicht bij eventuele hulpmiddelen wou zijn. Hoewel ik verder alles zo natuurlijk mogelijk wou. De bevalling is gelukkig op de natuurlijke manier gelukt. Het deed allemaal uiteraard wel veel pijn maar ik had het erger verwacht. De pijn van de weeen overstemde de rugpijn haha 😆 Eventuele tips; een stuitkussen, zo’n luchtring voor na de bevalling, een tens apparaat voor de ontsluitingsfase, beweeg ruimte tijdens de bavalling (je hoeft echt niet op je rug te liggen), eventueel een draadloze bloeddrukmeter, een bevalbad (met magnesium) voor natuurlijke verlichting, rust rust rust rust rust voor en na de bevalling, bespreek het met een bedrijfsarts zodat je eventueel eerder met verlof kan. Succes meiden. Het is zo’n kut beperking, ook omdat het zo onzichtbaar is… Vertrouw op je lichaam 💛

Je stuitje zal tijdens de zwangerschap beweeglijker zijn en tijdens een vaginale bevalling naar achter bewegen. Zoiezo zou ik op je rug baren vermijden. Op handen en knieëen, je zij of op de baarkruk zal het het minst belastend zijn voor je stuit. Een keizersnede lijkt me echt niet nodig op basis van je stuit. Ben je bij fysio of bekkenbodemfysio? Die heeft meer expertise.

Lief jouw berichtje. Dankjewel! Stelt min of meer gerust qua bevallen. Heel spannend maar we gaan er maar gewoon voor en dan zien we wel. Inderdaad niet baren vanaf de rug. Ik wil een bad bevalling of baarkruk en de fysio raad op handen en knieën aan. Dus we gaan het zien. Bedankt voor je reactie🥰

Bedankt voor je berichtje! Fysio kan niet oordelen over de bevalling maar kan nu wel helpen met het zo dragelijk houden. Ze adviseert wel om op handen en knieën te bevallen ivm de stand van mijn stuitje.

Ja hè. Vond ik dus ook. Überhaupt mijn foto van vroeger niet bekeken of gevraagd naar wat de fysio voelt van de stand. Had net zo goed niet hoeven komen. Enige voordeel dat we nog even mochten spieken naar ons meisje. Bedankt voor je reactie!

Ik kreeg de tip al eerder. Helemaal niet op gelet. Stom. Bedankt voor je reactie!

Geeft hoop. Dankjewel!

Wow ik ga eens inlezen voor na mijn zwangerschap of ik daar iets mee kan. Die zenuwpijn ken ik helaas maar al te goed. Dankje voor je reactie!

Ik heb tijdens mijn eerste bevalling mijn stuitje gebroken / zwaar gekneusd. (Kijken ze verder niet naar tenzij je mega last houdt… Dus welke 2 het is: Geen idee). Maar ik heb mijn angst ook besproken met de bekkenfysio daarna voor een evt. 2e bevalling. Zij zij juist dat de ruimte nu gemaakt was 🤭 En juist de kans verkleint op complicaties. Lets hope so.. Ook in jouw geval.

Trouwens: Tijdens de bevalling merk je hier echt niets van. Althans, ik had er niks van gemerkt dat het goed fout zat.