Huilen op het werk

Ik werk ook op een kdv, voelt heel krom mijn eigen kindjes weg brengen en zelf gaan werken met andere babys(over 10 weken pas). Maar sinds mijn eerste is geboren heb ik er minder passie voor. Ik heb een hekel aan een half uurtje overwerken, beschikbaarheidsdag...hoe dan? Ik irriteer me aan heel veel. Ook sneller aan ouders als ze iets vragen waarvan ik van mening ben dat het niet ideaal is voor een baby of ouders die zuchten als ze hun kind met 39,6 moeten ophalen. Extra avonden na al een lange dag voor vergadering...ik wil alleen bij mijn kindjes zijn! Mijn passie is echt minder. Ja ik geniet echt wel specifiek mijn werk. Maar alles erbij en ernaast en mijn kindjes missen...:(

Ik begrijp je echt helemaal! Precies hetzelfde hier. Al heb ik het geluk dat ik maar 1 a 2 keer per week naar kantoor hoef, maar zelfs dan vind ik het vreselijk. Ik kan er nog niet aan wennen, ook al ben ik al bijna 7 weken weer aan het werk.... Het liefst zou ik elke dag thuis werken om dichtbij hem te kunnen zijn 🙈

Ah ik snap je! Ik werk op de geboortezorg afdeling in het ziekenhuis. Ook met de kleinste kindjes dus en soms krijg ik echt zo’n buikpijn van jeetje ik wil weer terug naar deze tijd dat hij ook zo klein was en wij helemaal in onze bubbel zaten, en nu sta ik weer te werken. Ik werk nu weer sinds 2,5e week en heb soms ook ineens zo’n gevoel van vreselijk gemis. Dan ben ik jaloers op alle mama’s die nog verlof hebben

Gelukkig wat herkenning 😅 morgen moet ik weer werken, zie er nu al tegenop. Gelukkig daarna weekend en lekker lang genieten van mijn schatje 🥰

Ik snap het helemaal, ik begin over 2 weken weer en ik sta ook op een babygroep. Lijkt me heel dubbel om dan andere baby's te gaan verzorgen terwijl mijn baby bij oma is of de opvang :(