Ik zit er doorheen 😭

Ik ben vandaag 40+3 weken en maak exact hetzelfde mee sinds 35 weken ik heb daarnaast ook enorme rugpijn door mijn scoliose. Ik doe al weken niks anders dan slapen eten en douche, fysiek is het erg zwaar maar dat kan ik nog aan door het comfortabel voor mezelf te maken met 10 kussens in bed maar mentaal heb ik het ‘t zwaarst. Ik denk iedere dag nu ga ik de vk bellen om ingeleid te worden maar dan hou ik weer in me achterhoofd van de meeste baby’s worden geboren tussen de 40 en 41 weken wat maken die extra paar dagen nou uit dat geeft me toch een beetje positiviteit. Ik heb wel afgelopen vrijdag besloten om een eind datum vast te zetten voor inleiding mocht de kleine niet zelf komen dit geeft mij ook meer mentale rust ik leef nu gewoon naar die datum toe en word er om de dag een strippoging gedaan voor de hoop dat hij uit zichzelf komt. Misschien is dit ook een idee voor jou?

Ik heb vooral bij mijn vorige zwangerschap echt 9 maanden hel gehad. Lichamelijk kon ik niet veel door ontzettende bekkenpijn, ik lag regelmatig aan de ctg door bloedverlies of dat ik de baby niet meer voelde.. Dit gaf zo ontzettend veel onrust dat ik ook nauwelijks sliep. Ivm zwangerschapsdiabetes ben ik toen wel met 38 weken ingeleid en heb echt een superbevalling gehad! Met deze zwangerschap ging het wel iets beter omdat ik de baby beter voelde maar weer heel veel bekkenklachten, bijna iedere nacht wakker van maagzuur/pijn/ plassen en echt maar 3/4 uurtjes max per nacht slapen.. Ook deze zwangerschap ingeleid ivm zwangerschapsdiabetes en ik heb weer een supersnelle bevalling gehad.. Ik zeg nu ook maar: zwanger zijn, dat kan ik niet.. Dat zijn 9 maanden hell... Maar bevallen daarentegen!! Echt, ik snap je angst. Zeker omdat het je eerste is en je ook niet weet wat je te wachten staat. Maar een zware zwangerschap hoeft echt niet een zware bevalling te betekenen.. Mijn man was echt verbaast dat ik de vorige keer 1,5 uur na de bevalling zo van het bed opstond en naar de douche wandelde terwijl hij mij de ochtend zelf nog moest ondersteunen tijdens het lopen.. 10 dagen na die bevalling, liepen we al in het bos (oké, verkeerde afslag waardoor we ruim 7,5 km hadden gelopen ipv de verwachtte 2/3 km en dat was uiteindelijk wel wat teveel 😜) En nu is ook iedereen alweer verbaast met wat ik allemaal doe en kan terwijl ik pas afgelopen donderdag ben bevallen... Wat ik er eigenlijk allemaal mee wil zeggen is, probeer jezelf niet te bang te maken.. Je mag er ook zeker echt doorheen zitten. Blijf dit ook wel bespreken met je vk.. Maar helaas kiezen die vaak om de baby zo lang mogelijk te laten zitten en uit zichzelf te laten komen.. Je kan miss wel bespreken wanneer je uiterlijk ingeleid zal worden voor als je over de 40 weken gaat. Dan heb je iig een definitieve einddatum waar je naar uit kan kijken. En elk de dag dat de baby eerder komt, is dan mooi meegenomen

Jeetje is het net of ik mijn eigen verhaal lees. Ik zit er lichamelijk ook al weken doorheen en sleepte mezelf erdoor. Vanaf deze week begint het ook geestelijk op te breken. Verloskundige gaf aan vanaf 41 weken in te kunnen leiden. Morgen ben ik 39 weken. Ergens vind ik dat zo'n teleurstelling, maar eigenlijk wil ik zo graag thuis bevallen dat ik helemaal niet ingeleid wil worden. Ik ben gisteren begonnen met een acupunctuur traject gericht op inleiden van de bevalling, daar ga ik nu om de dag heen. Geen idee of het iets gaat doen, maar misschien gaat mij dit mentaal wel wat meer rust geven.

Heel herkenbaar, vorige week vrijdag werd ik ook pas eindelijk serieus genomen en besloot de gynaecoloog dat het tijd werd om in te leiden ookal bleef de verloskundige nee zeggen. Ik vroeg of ze het niet kon overleggen en ben nog altijd blij dat ik op m’n strepen ben blijven staan. De volgende ochtend werd ik al ingeleid de bevalling ging wel zo snel 6 uur weeën en 11 minuten geperst.

Oh wauw gefeliciteerd ❤️. Met hoeveel weken ben je uiteindelijk bevallen?

Pff knap dat je het nog zo lang heb vol gehouden dan.. bij mij werd er gezegd dat ik pas bij 39 weken ingeleid kon worden. Maar of ik tot dan kan wachten is de vraag

Hoe vervelend ook, de specialisten zullen er een reden voor hebben om je (nog) niet in te leiden. Helaas hoort het fysieke en mentale ongemak er zeker de laatste weken een beetje bij. Als er geen zwaarwegende belangen zijn, zullen ze een inleiding liever willen voorkomen. Je geeft al aan dat ze zelfs al vanaf 39 weken willen inleiden, dat is al over 3 dagen... Helaas is het toch echt nog even afwachten, je weet wat ze zeggen over de laatste loodjes.. Probeer lekker te rusten, afleiding te zoeken en een beetje positief te blijven denken! Sterkte

Ik denk dat voor IEDEREEN de laatste weken afzien is. In die zin lichamelijk op zijn, waardoor het mentaal ook gaat opspelen. Slecht of weinig slapen breekt ook op. Omdat het einde in zicht is, is het nòg moeilijker nu omdat je weet dat het vanaf 37 weken geboren mág worden, maar je geen datum weet en dus onzekerheid frustreert . Maar zoek idd afleiding! Aanstaande week prachtig weer , ga in de zon zitten, rondje wandelen, bakje koffie bij mensen, klein boodschapje? Beetje soppen hier en daar ? Sta je er alleen voor ? Of partner thuis? Meerdere kinderen rondlopen? Sterkte voor allemaal.!

De laatste zeangerschapsweken zijn voor niemand een pretje. Het is gewoon zwaar. Vergis je echter niet in een inleiding. Dit is een niet natuurlijke manier van bevallen, terwijl je lichaam of baby er nog helemaal niet klaar voor is, met alle (nare) gevolgen van dien. Heel vaak worden er medische interventies gedaan die bij een natuurlijke bevalling niet nodig waren geweest, omdat je lichaam er klaar voor was.