Laag libido man

Hee ik snap je helemaal, mijn vent wil ook amper en zegt ook ja ik heb gewoon minder zin zo'n dikke buik zit in de weg en het is minder intiem. (ben32weken). Ik voel ook een onzeker gevoel van ja straks ziet hij iemand anders... ik vind wel dat hij een punt heeft het is nu ook niet meer intiem omdat veel posities bij ons echt niet meer mogelijk zijn en ik weet dat meerdere mannen hier last van hebben is vreemd en ze denken het kindje te raken terwijl dat dus echt niet kan maar krijg het er niet in🤦‍♀️ (letterlijk en figuurlijk haha) Ik heb mijn gevoel hierin verteld dat het mij onzeker maakt en proberen nu andere momenten manieren voor intiem extra kusjes en knuffels en tijd voor elkaar.. Je moet echt niet twijfelen die hormonen doen gekke dingen met je

Bij ons ook weinig seks, maar ook omdat ik een tijd een Sahara van onder was en nu voelt het nog steeds niet prettig. Lang leven de hormonen die op deze manier aanslaan bij mij. 🥲 Maar we knuffelen en kussen heel veel en dat doet ons goed. Het belangrijkste vind ik dat er niet opgedrongen wordt en wij beide ons veilig blijven voelen bij en voor elkaar. Seks komt wel weer. En heel misschien is het wel mijn eigen schuld door het maken van flauwe grapjes. 😂😂

En dan nog even terugkomend op jouw vragen. Jij bent bang dat hij jou niet meer aantrekkelijk vindt. Kun je daar met hem over praten? Jullie hebben er tenslotte samen voor gekozen (denk ik) om zwanger te raken, dus daar hoort een groeiende buik ook bij. Daarnaast is het voor de ene man een zwangere vrouw heel aantrekkelijk en voor de ander minder , dus laat je niet gek maken door verhalen over hitsige mannen van andere zwangere vrouwen. En misschien zit er onbewust ook een laagje waar jouw man niet durft. Moet hij wennen aan jouw lichaam en het feit dat er een levend wezen in jouw lichaam zit. Praat met hem.. al is het maar om jouw onzekerheden te uiten. Als je je mond niet open doet, kunnen jullie nooit nader tot elkaar komen. Hoe blijf ik vertrouwen houden in mijn relatie? Ik praat, ik maak grapjes, ik huil, ik vertel en deel dat allemaal met hem.

We hebben best een heftig jaar achter de rug. Er is bij mij een hartritmestoornis vastgesteld en eerst zeiden de artsen een paar jaar dat het paniekaanvallen waren. In augustus zijn we erachter gekomen toen ik in het ziekenhuis lag dat ik zwanger ben. Nu was dit niet meer mogelijk volgens de artsen en we zijn evengoed voorzichtig geweest. De artsen hebben ons meteen doorgestuurd naar een abortuskliniek omdat de zwangerschap met mijn stoornis niet oke zou moeten zijn. Eenmaal daar konden wij het gewoon niet laten weghalen. Achteraf zijn we heel blij want het gaat opzich prima met mij. Maar nee we hebben er niet samen voor gekozen om zwanger te raken. Wel hebben wij het geluk gehad dat dit mocht gebeuren bij ons. Hierdoor heeft hij ook erg het gevoel dat we nooit geen keuze hebben gehad. Ik praat heel veel. Ik geef alles aan in hoe ik me voel en hoe het voor mij is. Maar na 20 gesprekken ben ik moe. Ik kan niet meer... ik weet niet meer wat ik moet doen...

Mijn oprechte excuses voor mijn woorden, wat moet dit een heftige tijd zijn geweest en nog. Misschien kun je voor jezelf met een therapeut praten om te kijken wat jij nodig hebt? Sterkte ❤️‍🩹

Ik heb hier laatst ook een topic over geopend. Mijn vriend wil ook niet meer ivm de buik. Hij geeft aan de seksuele aantrekkingskracht nu te missen. Ook bij mij maakt dit de nodige onzekerheden los.. veel gehuild tijdens dit gesprek. Nu ruim 32 weken zwanger. Gelukkig zit verder onze relatie wel heel goed, dus we knuffelen veel en praten goed. Ik heb me er bij neergelegd dat het straks echt wel weer goed komt, zal voor jou ook gelden 💕

Ik heb de laatste keer sex gehad toen ik 8 weken zwanger was

Niet lelijk bedoeld, maar je kan er dan uiteraard voor kiezen om te stoppen met erover te praten als het je niks helpt of vooruit brengt. Je bent niet voor eeuwig zwanger. Leg je er bij neer dat de situatie nu zo is en dat het wellicht beter of anders wordt als de baby er daadwerkelijk is. Als goed is ben je om meerdere redenen bij je partner dan om alleen de seks en de frequentie daar van.

Is gewoon normaal, heel veel mannen hebben dit.

Hier is het niet anders, eerst was ik hondsberoerd (6-15wk) daarna paar weken ging het prima. Vanaf week 27 vind het hij een raar idee, hij kan het kindje goed voelen en kan dat niet los zien van de seks. Mijn libido daarintegen is hoog, maar lieve meiden… er bestaan dingen als vibrators! Lang leve dat! Ik heb zelf een satisfyer, hij weet dat ik het soms gebruik omdat ik anders onrustig wordt. Dan maar even zo hoor, komt daarna vast weer goed 🤗 nu 32 weekjes.

Satisfyer = life 😂🫶🏼

Same! 🤣