Schoonouders

Meer rechten vind ik persoonlijk raar. Maar mijn ouders hebben onze kinderen deze week 3x gezien terwijl we mijn schoonouders 1 a 2x per maand zien. Soms 2 maanden helemaal niet. Is niets persoonlijks, ze wonen gewoon verder weg. Dat de een ze vaker ziet dan de ander is dus prima, maar dit is wel raar alsof je het moet verdienen. Je kunt ze ook alleen laten gaan. Dat hij bijvoorbeeld om de week op vrijdag avond na het werk de baby straks ophaalt van het kdv en bij zijn ouders eet. Dan hebben jullie het weekend nog samen en schoonouders zijn blij en jij hebt ook even rust. De andere week wel gewoon samen gaan. Verder is dit echt iets wat je samen met uitvechten. Ik zou zelf ook niet wekelijks naar mijn schoonouders hoeven, zeker niet als het me opgedragen wordt(ze zijn hartstikke lief, maar het is toch anders).

Mamameisje, Bedankt voor je bericht. Zelf vind ik dat ook met rechten. Niemand heeft meer recht op iets. Ik heb geprobeerd erover te praten (meermaals) met mijn vriend alleen hij is dat van zijn thuissituatie gewend dat zijn opa en oma vaak kwamen en hij vind ook dat ik daar rekening mee moet houden. Zelf kom ik niet uit zo’n gezin. Ik spreek mijn ouders wel dagelijks maar ik hoef ze niet elk weekend te zien. De band wordt daar niet minder op. Ik vind het alleen lastig ‘nee’ tegen zijn ouders te zeggen (mis uit schuldgevoel dat ze zoveel gedaan hebben) alleen ik wil ook gwn met zijn drieën genieten. En dat zij ook rekening houden met mijn gevoelens.. Ze willen zelf volgend weekend een gesprek misschien dat ik het dan beter kan overbrengen.

Oh wat vervelend! Dat stukje met rechten snap ik nooit. Jij en jouw partner krijgen samen een kind. Dat familieleden enthousiast zijn, begrijp ik. Echter dat stukje met ik heb (meer) recht op ...... niet. Ook niet dat opa en oma 1 meer rechten hebben dan opa en oma 2. Mijn schoonouders hebben bij mijn oudste ook enorm lopen zeiken. Een van de verwijten was dat mijn moeder meer zou mogen dan dat zij mochten. Terwijl mijn moeder verder weg woont, hem veel minder vaak had gezien en zij degene zijn die bijna altijd oppassen! Ook vonden ze het raar dat ze geen flesjes mochten geven (ik gaf volledig borstvoeding, hoezo vind jij dat je dan een fles moet geven?). Volgens hun was kunstvoeding ook beter dan borstvoeding. Mijn man is toen het gesprek met ze aangegaan. Heeft toen duidelijk aangegeven hoe wij het zien en wat wij vinden/willen. Sindsdien horen wij minder geklaag en dat zorgt ook voor een fijnere kraamtijd van onze tweede. Zonder duidelijk grenzen aan te geven, eisen mensen steeds meer op. Of dit nou bewust of onbewust is. Ik zou het gesprek nog eens met je vriend aangaan. Duidelijk zijn en aangeven hoe jij het ziet en wat voor jou een gezonde compromis zou zijn. Hoe meer jij jezelf gaat irriteren, hoe vervelender uiteindelijk zelfs je eigen relatie kan gaan worden. Veel succes! 🍀

Dank je wel voor je bericht, En wat goed dat je man een gesprek met ze is aangegaan! ik hoop dat al zij komen ik mijn grenzen dan beter kan aangeven en open kaart kan spelen over de gevoelens die daar bij horen. Alleen vind ik het zelf erg lastig doordat ze al zo veel voor ons gedaan hebben. Ik ga straks nog een keer proberen een gesprek aan te knopen met mijn partner. Hopelijk luister hij dit keer meer en bekijkt hij het ook via mijn kant. Ik wil niet dat mijn relatie stuk loopt door dit soort dingen. Hopelijk steunt hij mij daar ook wat meer in🙌🏻 Ik vind niet dat schoonouders of ouders voor de kinderen kunnen bepalen wat ze moeten doen of hoeveel recht ze hebben! Het is onze dochter.

Ik vind ook dat partners elkaar daarin moeten supporten

In dit geval is het lastig. Hij heeft een andere mening. Dus support hij jou niet...of jij hem niet? Niet gemeen bedoeld hoor, maar dit soort situaties zijn gewoon lastig. Ik denk dat je eerst even met je man moet zitten en samen een oplossing vinden en dan samen presenteren aan de schoonouders. Dan zijn jullie 1 front. Anders heb jij dadelijk het gevoel dat het 3 tegen 1 is, terwijl jullie gewoonweg een andere mening hebben

Ik heb hem altijd gesupport met alles. Ook met zijn ouders en als hij het niet eens was met mijn ouders. Maar ik merk gewoon nu dat die kleine er is ik nog meer behoefte heb aan gewoon met zijn drietjes zijn en zijn ouders mogen heus wel komen maar niet elke weekend.

Ik begrijp je heel goed hoor! Ik zou het ook niet willen😉

Heel herkenbaar. Mijn schoonfamilie loopt de deur bij elkaar plat. Hier kwamen ze soms ook om de dag. Gelukkig wil mijn vriend hierin meewerken om een balans te vinden die ook voor mij werkt.

Heerlijk toch dat je kind opgroeit met mensen die een goede familieband hebben en openlijk met elkaar kunnen praten🥰. Verder zou ik afspraken maken met je partner. Misschien is er een momentje dat jij niet thuis bent? Aan het sporten bent? Met een hobby bezig bent of bij vrienden een bakkie drinkt? Dat dan zijn ouders even langs kunnen komen. En verder om het weekend bijvoorbeeld? Er zijn twee meningen dus het lijkt mij dat jullie beide een beetje geven en een beetje nemen.

Ik herken wel een klein beetje de irritaties die je voelt naar je schoonmoeder. Ik had dit bij onze oudste ook toen een beetje. Mijn schoonmoeder is echt de allerliefste vrouw, maar ook een tikkeltje overenthousiast haha. Gelukkig werd deze irritatie wel snel minder naar mate hij ouder werd. In mijn geval lag het ook meer bij mij dan bij haar. En nu heb ik dat met de jongste gelukkig niet. Maar daar zitten ze ook niet zo bovenop als bij de oudste (hij was hun eerste kleinkind). Ik snap ook dat je niet elk weekend de bezoeken wil, dan voelt het echt als een verplichting. Gaan jouw schoonouders toevallig een dag oppassen straks? Wij hebben daarmee namelijk de ideale constructie (vinden wij). Mijn schoonouders passen elke maandag op de kleinkinderen. Na afloop van de dag gaan we daar met z'n alle eten en daarna ook gewoon na huis. Zo zien we elkaar sowieso elke week en is het geen extra moeite. Juist wel fijn dat we ook nog eens eten krijgen en niet zelf hoeven koken etc. Dit doen we op dinsdag ook bij mijn ouders trouwens. Moet er wel bij zeggen dat we een mega goede band met beide ouders hebben, dus we zien ze daarnaast ook vaak nog wel. Maar het hoeft niet, soms ook weken alleen op de oppasdag.

Oh gelukkig en fijn dat hij wilt meewerken ik hoop dat mijn vriend dat uiteindelijk ook wilt doen🙏🏻

Het is zeker heerlijk om te zien dat ze zoveel om haar geven alleen vind ik het lastig dat ze denken meer recht erop te hebben en elk weekend langs laten komen is voor mij al te veel ook omdat ik ook nog ouders heb… en ik het met zijn drietjes ook fijn vind😊

Mijn schoonmoeder heeft wel laten merken dat ze graag wilt oppassen. Wat lief is, maar gelukkig hebben wij eind juli drie dagen per week kinderopvang. Ik zie het namelijk zelf niet zo zitten. Beide ouders wonen ook een uur van ons vandaan en hij heeft een sterke band met zijn ouders en ik heb wel een band met mijn ouders maar zelfs die hoeven voor mij niet zo vaak te komen. Ik merk gewoon dat ik zelf ook gewoon wat meer irritaties krijg over dat gedoe met rechten waardoor ik niet zoveel meer van hen kan hebben en al moeite heb als ze vragen haar vast te mogen houden.. (wat ik niet laat merken)

Ik herken dit helemaal. De ouders van mijn vriend (2 koppels aangezien de mama en papa gescheiden zijn), hebben op dat vlak ook onredelijke eisen. Onze weekends gaan soms enkel over het langsgaan bij hen, zaterdag de ene en zondag de andere. Als we aangeven dat we even tijd voor onszelf willen, zijn ze kwaad. Toen mijn vriend tijdens corona in het ziekenhuis lag na een acute operatie, moest ik de familie op de hoogte houden van zijn herstel. Ik had dus ook laten weten dat er door corona maar 1 persoon per dag op bezoek mocht. Mijn vriend en ik wouden natuurlijk dat ik dat was, maar zijn moeder was zo eens naar hem gegaan dus ik werd aan de balie tegengehouden. Ze wist heel goed dat ik die dag niet meer bij hem mocht... Ze dringen zich op alle vlakken op en vinden ook dat hun kleinkinderen hun recht zijn. We waren gisteren bij zijn moeder op bezoek en onze dochter lag rustig te slapen in haar draagmand, maar zij begint dan zo over haar te wrijven en aan haar benen te prutsen dat ze natuurlijk wakker werd. Hebben wij de rest van de avond met een huilende baby gezeten. We hebben er allebei een opmerking over gemaakt, maar die doet gewoon haar eigen zin. Mijn vriend en ik hebben ondertussen afgesproken dat we minder gaan langsgaan als ze telkens zo doen. Ook altijd samen met de andere kleinkinderen, dan is de aandacht wat verdeeld. Oppassen zullen ze ook niet doen, maar aan dat idee moet mijn vriend nog wennen want hij wilt ook geen ruzie in de familie. Ik wil haar er gewoon niet achterlaten, ze steken er zoveel mee uit waar ze dan achteraf niks van zeggen. Mijn ouders zijn zo helemaal niet. Alles is veel relaxter. We zijn daar altijd welkom, maar als het niet past is dat ook oké. Ze tonen veel meer oprechte liefde voor onze dochter en zijn al helemaal gelukkig als ze kunnen kijken hoe ze slaapt. Zij zouden haar bijvoorbeeld nooit wakker maken omdat ze ze zelf willen pakken. Het enige advies dat ik je kan geven, is echt doen waar je je zelf goed bij voelt. Als mijn vriend en ik ruzie hebben, is het altijd over zijn familie. We zijn er zelfs even voor in therapie geweest. Praat erover met elkaar en geef aan wat je zelf ziet zitten en wat niet. Doe bijvoorbeeld een maandelijkse activiteit met zijn ouders. Dan kan je samen iets plannen, zij hebben de kleine een paar uur gezien en jij moet die er niet alleen achterlaten. Kan echt vanalles zijn, maar op jullie voorwaarden. Hun kleinkinderen zien is een gunst, geen recht.

Is het een idee om wat jou dwars zit te bespreken met jouw schoonouders om de lucht te klaren, en dan samen naar een oplossing kijken wat voor iedereen werkt?

Bedankt voor je bericht! Wat vervelend dat je dat hebt meegemaakt met je schoonmoeder ook vooral met dat je vriend in het ziekenhuis lag tijdens Corona en je schoonmoeder zo deed. Onze ruzies gaan ook voornamelijk over zijn ouders. Terwijl wij vroeger nooit echt ruzie hadden. Soms had ik de neiging om zelfs weg te gaan terug naar mijn oude huis om zo te laten zien dat ik erg echt door heen zit. Verder ga ik ook zeker luisteren naar mijn gevoel en duidelijk mijn grenzen aangeven.

Ik begrijp je echt! Wij stonden vorige zomer op t punt om uit elkaar te gaan, vanaf dan kiezen we resoluut voor elkaar. Ik hoop dat jullie er samen snel uit komen!

Blijkbaar is mijn schoonmoeder nu erg boos en verdrietig en kan door mijn acties niet slapen. Ik heb haar erg gekwetst met het feit dat ik ze niet heb laten langskomen vorig weekend en dat ze vind dat ik nooit een foto maak van de kleine met de kleertjes die zij gekocht heeft en het oppas gebeuren. Ze had andere verwachtingen en wou het liefst elke dag komen….. nu wilt ze ook aankomende zaterdag niet langskomen om te praten en is mijn partner een beetje boos op mij….

Eerste kleinkind toevallig? Ik vind dat oma een tikkeltje te betrokken is, wat vindt jouw man ervan? En hey, al heel knap dat je nu je grenzen hebt aangegeven hoor. Is toch normaal dat jij ook wat rust in de keet wil en quality time met je gezinnetje? Kan dan wel wat boos op gereageerd worden, maar als het redelijke mensen zijn dan draaien ze wel bij hoor. Hopelijk voel jij je er niet te slecht over nu.