Schuldgevoel naar oudere zus 🥲

Het is natuurlijk altijd bittersweet om te horen dat iemand zwanger is als jij die wens ook hebt en het niet zo snel lukt. Echter is de tijd dat zij bezig is nog best binnen proporties. Ik heb een broer die nu 3 jaar bezig is. Ik heb het hem via een berichtje laten weten dat ik het ging vertellen aan iedereen op die dag. Zo kon hij zich mentaal voorbereiden en hoefde hij niet meteen te doen alsof hij blij was als hij zich misschien ergens ook rot erover voelde

Je hoeft je niet schuldig te voelen! Bij de 1 gaat het nou eenmaal gemakkelijker dan bij een ander. Ik zelf heb het gedeeld met mijn broertjes en zusje na de vitaliteitsecho met 8+1, mijn moeder wist het al meteen na een positieve test.

Zowel mijn zus en ik hebben er best lang over gedaan om een kindje te mogen krijgen. Inmiddels heeft zij twee prachtige kindjes en ben ik in verwachting van mijn eerste kindje. Mijn zus voelde zich bij de tweede ook ontzettend schuldig omdat het ons nog niet gelukt was. Meteen dat uit de wereld geholpen. Je zus(je) is eigen en je bent onwijs happy als het dan bij de ander lukt en je tante mag worden. Echt niet schuldig voelen 💕

Het blijft natuurlijk pijnlijk..mijn zus kan helemaal geen kinderen krijgen.. op geen enkele manier. En mijn schoonzus(vriendin van mijn broer) kon heel toevallig ook moeilijk kinderen krijgen ze hebben er jaren over gedaan en zijn uiteindelijk uit elkaar gegaan... 😔Ik ben inmiddels zwanger van mijn 3de kindje nu. En vond het bij de eerste 2 ook vreselijk om het aan hun te vertellen... Terwijl mijn zus echt super blij voor mij is altijd en het me ook echt gunt. Ik denk dat jou zus het je ook wel echt zal gunnen jij kan er niks aan doen dat het bij haar niet wil lukken.. snap dat je je bezwaard voelt maar uiteindelijk komt het goed. Ook al zal het even pijnlijk zijn. Sterkte ❤️🍀

Het zal zeker pijnlijk voor je zus zijn, maar ze is vast ook heel blij voor je! Bij mij ging het ook allemaal niet vanzelf, dus ik was soms echt heel verdrietig als iemand aankondige zwanger te zijn. Dat betekent natuurlijk niet dat ik het iemand anders niet gunde! Zo zal je zus zich ongetwijfeld ook voelen. Ik zou je wel als tip willen geven om het haar apart te vertellen, zodat ze ook even ruimte heeft voor haar verdriet

Wil je het geen 'miskraampje' noemen. De impact van een miskraam is groter dan je denkt.

Ze bedoelde het vast niet verkeerd..

Als iemand die er zelf langer over heeft gedaan kan ik me de pijn van je zus erg goed voorstellen. Ik heb ook heel erg moeten huilen toen m’n zus vertelde dat ze zwanger was (naderhand toen ik alleen was). Maar dat betekent niet dat ik niet ook heel blij voor haar was. Die twee gevoelens kunnen naast elkaar bestaan. je zus kan je zwangerschap nu eenmaal niet gaan ontwijken, dus ik zou het gewoon vertellen - des te sneller kan ze een manier vinden om er mee om te leren gaan. Veel succes!

Goed dat je mij hierop wijst. Ik zal er voortaan op letten. De reden dat ik het zo noemde, is omdat zij het zelf toen zo omschreef. Maar dat wil niet zeggen dat het voor jou of een ander vervelend is om te lezen. Sorry.

Dankjullie wel voor jullie reacties. Ze is inderdaad qua tijd nog heel reëel en in een normale tijdsspanne bezig om zwanger te worden. Ik zal het dat denk ik maar meteen na de vitaliteitsecho delen. 'Fijn' om te lezen dat ze mogelijk inderdaad alsnog blij voor mij kan zijn en hopelijk kan ze goed over haar gevoel praten, mocht dat nodig zijn. Bedankt voor het meedenken en de bemoedigende woorden. 😘

Ik zit met hetzelfde dilemma. Toen ik 2 jaar geleden vertelde dat ik zwanger ben begon mijn zus te huilen, zij is 6 jaar ouder en nog niet moeder. Ze wilde altijd graag jong moeder worden maar door studie, carrière en het gebrek aan een leuke partner was dat er nog niet van gekomen. Toen was ze nog samen met haar toenmalige echtgenoot en zaten er ook aan te denken om te beginnen. Helaas kwam hij vervolgens is een depressie en heeft vervolgens kenbaar gemaakt om te willen scheiden, waar ze nu dus middenin zitten. Ik ben nu 30 en zwanger van nummer 2, zus is inmiddels 36 en staat met lege handen. Ik voel mij zo schuldig en ben zo bang om het te vertellen. 😢 echt een slechte timing.

Oh jeetje, wat een nare situatie voor je zus. En ook lastig dat je indd het mooie nieuws moet delen met iemand waarvan je weet dat ze er mogelijk verdrietig van wordt. 😘

Tevens mijn vader, die heeft het nieuws ook meteen te horen gekregen!

Niet helemaal vergelijkbaar, maar ik heb iets soort gelijks met een hele goede vriendin van mij. Ze is nu ongeveer een jaar bezig en is daar ook heel open over. Door heel onregelmatige en lange cycli is het heel lastig, ze hebben binnenkort de eerste afspraak in het ziekenhuis. Nu is het bij ons (wederom) in een keer gelukt, dan voel je je wel schuldig als je het nieuws gaat brengen. Wat mij heeft geholpen is om haar te betrekken in mijn proces. Ze wist dat ik mijn spiraal had laten verwijderen en wanneer ik ongeveer ging testen. Heb het haar ook voor de vitaliteitsecho verteld. Ze reageerde gelukkig echt heel lief en oprecht blij. Maar ik weet dat ze het ook heel moeilijk vindt. Mijn advies zou zijn om jouw zus even op te bellen om het nieuws te delen, voordat je het met de rest deelt. Over de telefoon is wel persoonlijk, maar heeft ze ook meer ruimte voor haar eigen reactie(daarna). Dan is ze er al op voorbereid als je dit tijdens het weekendje met de rest deelt.

Ik begrijp je goed ik zit ook beetje in hetzelfde schuitje me broertje en schoonzus zijn in april voor een kindje gegaan. Ze hebben het ons gezegd toen ze 8 weken zwanger was en ze dacht ook dat ze een tweeling kregen. Nou was bij de echo alleen een lege vruchtzak. 2 maanden later had ik een positieve zwangerschapstest wij zijn meer als een jaar bezig geweest en steeds niks. Maar nu krijgen wij dus ook nog een tweeling. Ik denk dat me schoonzus zo verdrietig zou zijn.

Het is natuurlijk niet leuk als het niet lukt. Ik heb veel vriendinnen die zwanger zijn geraakt en kindjes gekregen hebben in de afgelopen 4 jaar die wij probeerden zwanger te raken. Hoe moeilijk ik het ook vond, en hoe hard ik er thuis ook om gehuild heb, ik was toch blij dat ze het me wilde vertellen. En natuurlijk ben je dan ook blij voor degene die zwanger is. Je kunt het nou eenmaal niet forceren. De een hoeft maar te kijken en is zwanger en anderen moeten een hele weg afleggen. Het is zoals het is. Ik kan het nu ook pas relativeren nu ik zelf zwanger ben. Probeer je niet schuldig te voelen en te genieten van jouw zwangerschap. En probeer het als 2 los staande dingen te zien.

Sowieso vooraf vertellen aan haar alleen. Zonder haar met het nieuws te overvallen waar iedereen bij is.

Ik zou in jouw geval, het haar eerder vertellen en dan wanneer jullie met jullie 2tjes zijn. ( ik zou dit meer waarderen, ik zou wel MEGA blij zijn voor mn zusje “ als ik in zo’n situatie zat “ maar ik had dat persoonlijk prettiger gevonden )

Jij hoeft je daar niet schuldig over te voelen, maar begrijp het wel. Net toen mijn zus bevallen was heb ik zelf een miskraam gehad. Moest ook gewoon op kraambezoek als tante, blij zijn voor mijn zus, etc. Nu ben ik zwanger en mijn beste vriendin probeert al 7 jaar. Sommige dingen kan je gewoon niet vermijden. Jij kan dit ook niet verzwijgen in de hoop dat zij zo snel mogelijk zwanger wordt. Veel geluk ❤️

Begrijpelijk dat het heel dubbel is! De dag na mijn miskraam vertelde mijn zus het mooie nieuws dat ze zwanger was. Het was voor mij een dolksteek in mijn hart. Zij voelde zich onwijs schuldig, want we wisten het niet van elkaar. We zouden beide die dag aan elkaar vertellen dat we zwanger zijn. Ik heb altijd gezegd mijn ongeluk mag haar geluk nooit in de weg staan. Ik was onwijs blij voor haar, maar tegelijk ook ontiegelijk verdrietig, jaloers en eenzaam. Het was pijnlijk alleen de weken verstreken en het ging beter. Ze was er voor mij en ik ben er voor haar voor zover we kunnen. Nu direct na de miskraam weer zwanger en ze was de eerste die het wist. De band was alleen maar sterker. Nu meer genieten van de periode en hopelijk binnenkort een mooie eerste echo. No matter what, ze is de eerste die ik na de echo bel! Daar is familie voor: door goede en slechte tijden. Jullie komen hier doorheen 😘