Angststoornis/smetvrees

Ik herken het smetvrees gedeelte niet, wel het voorichtige! Wat goed dat je dit deelt! Ik zou toch hulp zoeken eventueel een NL sprekende psycholoog vragen voor telefonisch/beeldbellend afspraken maken?

Ik herken me hier wel gedeeltelijk in. Tijdens de zwangerschap echt heel voorzichtig met alles. En net als bij jou was zwanger geraken iets van lange, moeizame adem. Nu ietsje beter met de angsten maar blijf heel alert op alle ziektekiemen etc.. Ik ben tijdens de zwangerschap lang naar de psycholoog gegaan en die zag er wel wat dwangneurose in en zei dat dat een manier van omgaan is met controleverlies (want je hebt niets alles in de hand bij een zwangerschap) en dat veel zwangere vrouwen dit meemaken. Als je er last van hebt, dan is idd een psycholoog de beste optie denk ik. En in tussentijd bedenken waar dit vandaan komt (welke angst schuilt er onder). En proberen bedenken dat ziekte bij het leven hoort en we zo een goede ziekenzorg hebben dat weinig zaken nog écht fataal zijn. Ik hoop dat het helpt 😘

Heel dapper dat je dit deelt. Ik ben zelf Psycholoog en wat je vertelt zou kunnen passen bij een (beginnende) dwangstoornis (OCS). Ook omdat je aangeeft dat het super vermoeiend voor je is. We zien dit vaker bij vrouwen die net bevallen zijn ontstaan, dus je bent hier zeker niet alleen in. Een OCS is over het algemeen goed te behandelen. In Nederland heb je ook de POP poli in ziekenhuizen. Speciaal voor psychische klachten bij zwangeren of mama’s die net bevallen zijn. Misschien hebben ze dat waar jij woont ook wel. Als dat niet het geval is zijn er inderdaad ook Nederlandse behandelaren die online werken. Dat zou misschien een uitkomst kunnen bieden?

Hier nog iemand die het herkent. Ik had voor mijn zwangerschap al hier en daar wat dingetjes wat voor andere mensen vaak irritant overdreven en onzin was. Maar tijdens de zwangerschap is het alleen maar meer geworden. Nu dat de kleine er is (inmiddels 4 maanden), is het nog erger. Mijn partner wordt er gek van. Beslissingen maken betreft mijn kleine is ook lastig want waar doe ik goed aan. Zelfs naar de supermarkt ben ik bezig met “als ik hem maar niet in zijn gezicht aanraak nadat ik de winkel kar heb aangeraakt” bijv. Omdat die dingen zo ontzettend ranzig zijn. Je mag me toevoegen als je een op een erover wil kletsen, misschien wel fijn een soortgenoot te hebben en misschien om er makkelijker mee om te gaan? En de dwang heb ik ook. Zo met flesjes maken in het begin als ik dacht dat ik de schepjes niet goed had gedaan MOEST ik het opnieuw maken. Wat dan meerdere keren na elkaar gebeurde huilend waardoor mijn partner het moest overnemen. Je bent niet alleen 🌹

Oja, mijn handen kapot gewassen in het begin, nu een speciale zeep zodat ze niet kapot gaan. Alles wat valt direct in de was ook. Houd mijn adem in als iemand naar de baby kijkt buiten de deur, bang dat ze hem aanraken. En zo nog duizend dingen. Ik begrijp precies wat je typt!

Ik wist niet dat ze da doen maar bedankt voor de tip, dit vind ik wel een optie

Bedankt voor je reactie ❤️

Ja dit dus, graag, hoe moet dat? 😅

Ik ben altijd blij als het regent... Dan kan ik de regenhoes over de naxi cosi laten zonder dat het er raat uit ziet 😅 Laatst stak een vriendin een pink in haar mond om te kijken of ze misschien honger had ... Terwijl ze weet dat ik een probleem heb... Ik wist niet waar ik het had 😓

Oh jeetje dit zou ik van niemand accepteren zelfs niet zonder de angst en dwang etc! Zou echt meteen mijn vingers in mijn vriendin haar mond stoppen 😫😫😫 mijn beste vriendin raakt mijn baby niet eens aan omdat ze bij de geboorte wist dat we niet wilde dat iemand aan hem zat

Bij vrienden onderaan en dan rechtsboven 😊

Ik heb hier nu geen last van, maar in het verleden wel veel angstklachten gehad en dwang. Het is ontzettend goed te behandelen, dus ik zou je vooral aanmoedigen om wel naar de psycholoog te gaan. Eventueel online als het qua afstand naar een Nederlandse praktijk te groot is. Voorkom vooral dat de klachten erger worden, daar is niemand bij geholpen (-: Realiseren dat je angst niet gegrond is is stap 1, maar door de angst heengaan en je gedrag veranderen is best fijn om hier hulp bij te krijgen.

Nog een vraag aan de mama's die ook met smetvrees kampen/ten. Is/was jullie kind meer of minder ziek? Of maakt het volgens jillie niet echt een verschil 🤷🏻‍♀️

Onze dochter (19w) is nog niet ziek geweest en dat is tot haar 3 maanden toch wel een angstje geweest van me. Nu ze die "kritische grens" van 3 maanden gepasseerd is en haar vaccinaties heeft gehad, ben ik daar precies wat minder angstig om.

En om te antwoorden op je vraag: is het mijn voorzichtigheid met bacteriën of is het dat niet, geen idee 🤷 PS: Ja ik ga bvb met een doekje over de boekjes van de bib... Maar niet elk hoekje en kantje, dus ik zit zo wat op de grens van smetvrees en "ochja.." denk ik😁

Klinkt inderdaad nog wel ok 😁