Borstvoeding - meh punt

Hi mama's, Mijn kleine is nu ruim 6 maanden en ik geef haar nog steeds borstvoeding, aangevuld met kunst als er geen voorraad is. Ik wil graag nog wel even blijven voeden, ik dacht misschien totdat ze 1 word en tegelijkertijd ben ik ook trots de 6 maanden al gehaald te hebben. Het ging tot nu toe allemaal goed, met hier en daar nstuurlijk ook lastigere fases maar merk dat ik nu ook even niet zo goed meer weet wat ik wil.. Aan de ene kant vind ik het zo fijn haar te kunnen voeden en is het zo'n verbonden en intiem moment. Maar aan de andere kant begin ik ook wel eens moe te worden. Moe van nu struggles met tandje, van oh produceer ik wel genoeg, van de extra vermoeidheid, honger en voedingsbh's.. begin soms te snakken naar weer iets meer terug naar normaal, maar ben ook heel erg bang dat ik het zo zou missen of dat als ik minder voedingen zou doen mn productie gewoon ophoud. Ik weet ook rationeel gezien dat ik me niet schuldig hoor te hoeven voeden als ik zou stoppen maar merk dat ik dat toch ook wel een beetje heb. Ik heb weinig andere moeders om me heen en ook weinig mensen die bv gegeven hebben en het dus ook niet echt snappen hoe bijzonder het is, dus kan er voor mn gevoel niet echt met anderen over praten. Meer mama's die hier mee worstelen of ervaring mee hebben? Benieuwd naar jullie input. Ps. Milfluencer was als grapje bedoeld, mn vriend noemde me laatst zo maar nu kan ik t niet meer aanpassen 😂😅