Broertje of zusje

Mijn dochter wordt deze maand 2, zoontje is nu 4,5 maand. Ik vind het leeftijdsverschil aan de ene kant prachtig; ze hebben straks hopelijk veel aan elkaar en zitten in dezelfde fase van wat ze leuk vinden aan uitjes enzo. Mijn dochter is ook heel snel gewend geraakt aan het hebben van een broertje. Ze is nog zo jong dat ze snel was ‘vergeten’ hoe het was zonder broertje. Al kan ze soms ook jaloers zijn hoor. Dan moet het broertje snel in de box van haar. Of als ik zijn luier verschoon moet ineens haar luier ook bijvoorbeeld. Het is ook wel pittig hoor! Mijn dochter slaapt nog regelmatig de nachten niet door. Allebei in de luiers en allebei echt nog veel aandacht nodig. Mijn dochter speelt nog niet zo makkelijk alleen. Maar ook dat gaat steeds makkelijker. De eerste keren dat ik alleen met allebei de kinderen thuis was, was wel overleven. Maar het is nu steeds meer genieten!! Ik denk wel dat als er een derde komt, we dit keer iets meer leeftijdsverschil zouden willen, omdat 3 heel jonge kinderen me wel echt zwaar lijkt, haha

Ik had je andere topic ook langs zien komen en ging echt op mijn handen zitten om niet te reageren. Wij hebben namelijk een dochter en een zoontje met 1,5 jaar leeftijdsverschil. Er zijn mensen die het heel fijn vinden om een klein leeftijdsverschil te hebben en het is zo gelopen zoals het is, maar als ik het over zou moeten doen.. had ik langer gewacht. Ik had meer willen genieten van het opgroeien van de oudste, haar mijn onverdeelde aandacht willen geven tot ze wat ouder en zelfstandiger was. Ons zoontje was een super makkelijk kind, maar had voedselintolerantie waardoor het eerste jaar heel pittig was en het tweede jaar 'gewoon' pittig. Terwijl de oudste ook nog maar klein was en mama (en papa) echt nodig had. Met de kennis van nu had ik er meer tijd tussen laten zitten, maar ja.. je weet natuurlijk nooit van tevoren hoe het gaat.

Dank je wel voor je eerlijke bericht! 🩷🩵

Dank je wel voor je eerlijke bericht! Wat lief die foto! 🥰😍

Onze kinderen schelen 1 jaar en 7 maanden. Hartstikke blij mee en ze zijn heel lief samen, maar heb wel de indruk dat twee kinderen dicht op elkaar qua leeftijd een beetje geromantiseerd wordt. Het is best aanpoten. De oudste is heel lief voor de baby, maar je moet continu je ogen op ze gericht houden. Voor je het weet zit er een vinger in het oog of de mond van de baby, wordt de baby uit haar stoeltje getrokken omdat er geknuffeld moet worden, etc. Wat dat betreft lijkt het me handig als de oudste 3 jaar was geweest en iets beter uitgelegd kon krijgen welke dingen gevaarlijk zijn of pijn doen. Ook hadden we ze allebei tegelijk een slaapregressie en waren/zijn we zooooo moe. Het is allemaal wel te doen en ze samen zien is fantastisch natuurlijk. Je kunt onze oudste met niets zo blij maken als het vasthouden van de baby. Persoonlijk vond ik vooral de tweede zwangerschap heel zwaar. Ik voelde me beroerd maar moest natuurlijk wel voor de oudste zorgen. Die liep ook nog niet, dus het tillen werd steeds zwaarder met een grote buik. We voelen ons gezegend met onze kinderen, de tweede kwam echt als een cadeautje na een medisch traject voor de eerste. Daarom stonden we er ook zo in dat een tweede op ieder moment welkom was. Mochten wij geen moeite hebben gehad met zwanger raken, en we dus iets meer hadden kunnen 'plannen' voor zover dat kan, dan hadden we een groter leeftijdsverschil gekozen.

Ik heb geen ervaring met 1,5 jaar ertussen, bij ons zit er 2 jaar en 3 maanden tussen. Dus dit is info voor als je er meer tijd tussen overweegt. Mijn zoontje is nu 2,5 en mijn dochtertje 3 maanden. En het is wel heel heftig hoor. De peuter is middenin de peuterpuberteit, echt niet te doen. Alleen maar klieren. Ik zit nu de baby te voeden en de oudste heeft zijn korstjes laten liggen en knijpt een nectarine uit op de bank. Feest. Ik wil graag tenminste 2 kinderen en met weinig leeftijdsverschil, dus ik sta wel achter de keuze om er ongeveer 2 jaar tussen te hebben, maar mijn dagen zijn niet echt leuk nu. Moet je er dan minder tijd tussen? Weet ik niet. Jonger hebben ze wel meer zorg nog nodig en je kinderen worden altijd wel een keer peuters. Met anderhalf jaar ertussen heb je een kind van een jaar als je oudste 2,5 is. Ik heb geen idee of dat beter of zwaarder is. Meer tijd ertussen dan? Wie zal het zeggen? Ik weet nog niet hoe kinderen van 3 of 4 jaar zijn. Ik denk eerlijk dat het altijd zwaar is. Ik vind de peutertijd echt heel heftig, los van wel of niet een baby. Als ik er zo over nadenk is misschien dichter op elkaar best prima. Met een jaar kan je kindje al best veel (gewoon zitten, beetje zelf eten, zelf spelen). Dan heb je wel meer je handen vrij voor je peuter. Ik merk zelf ook dat ik vooral aan het focussen ben op de peutertijd, haha. Waar het hart vol van is... Good luck met je keuze! (En peuters zijn ook heeeel leuk hoor, die ontwikkeling die ze doormaken is fantastisch)

Mijn twee zoontjes zijn precies 18 maand van elkaar. Het is heel leuk, maar wel zwaar. Beiden tillen en naar bed gaan is soms een uitdaging.

Mijn zoontjes schelen 1 jaar en 1,5 maand van elkaar. Wat ik leuk vind om te zien is hoe de oudste het liefst al met de jongste wil spelen. Hij geeft hem speeltjes, doet zijn speen in z’n mond, klopt op z’n billetjes als hij ziet dat ik dat ook doe en het lijkt mij ook heel leuk voor later! Wat ik heerlijk vind is dat als de oudste op bed is dat ik tijd heb om bij te slapen of om met de jongste heerlijk te knuffelen. Wat ik minder vind is dat ik altijd aan het opletten ben. Ik sta 24/7 “aan” en ben bezig met de kinderen. Er is nu heel weinig mama tijd maar dat neem ik voor lief ❤️. Wat ik ook merk is dat mijn oudste de volledige aandacht heeft gekregen en het nu ook “opeist”. Hierdoor voel ik mij wel eens schuldig naar de jongste toe. Maar ik weet dat alles straks echt wel weer helemaal goed komt en ze mega veel aan elkaar gaan hebben. Al met al ik ben gek op ze en vind t heerlijk om tijd met ze door te brengen!

Mijn zus en ik schelen 1,5 jaar. En mijn ouders zeggen altijd dat ze het heel erg leuk vonden maar ook heel erg pittig. Ze hadden vaak het idee alsof ze een tweeling hadden. Mn zusje en ik hebben wel altijd heel veel aan elkaar gehad

Hier 17,5 maand er tussen. Het is echt genieten hoe mijn oudste zoon reageert op mijn jongste zoon. En de interactie die de jongste ook al naar de oudste heeft. De oudste probeert de jongste echt al op zijn manier te vermaken, waar de jongste om moet lachen. De oudste komt vaak met speelgoed aan, wil ook erbij zitten in de box bijvoorbeeld. Ze zijn nu al onafscheidelijk. Neemt niet weg dat er soms ook écht jaloezie is, als ik bijvoorbeeld aan het voeden ben. In het begin had ik de oudste dan krijsend onder mij liggen, terwijl ik aan het voeden wad. Kwestie van wennen voor hem, want dat is al een tijd niet meer het geval. Verder moet je altijd je ogen en oren openhouden, je kunt ze niet samen even alleen laten en even alleen naar het toilet, om maar een voorbeeld te noemen. De oudste wil de jongste een speentje geven, maar dat kan natuurlijk nog niet met beleid. Houd er verder rekening mee dat het pittig is qua slaapjes. Ben je alleen, wat doe je met de oudste? Als de jongste nog niet zelfstandig in zijn bedje in slaap valt en hulp nodig heeft? De slaapjes waren hier eerst zo dat ze beide tegelijk in de middag op bed lagen. Inmiddels wordt de jongste wakker, als de oudste bijna naar bed gaat in de middag. Betekent dus eigenlijk geen tijd voor jezelf. En het avondritueel is nu nog bijna geen doen alleen. Hier moeten ze op de 1 of andere manier altijd tegelijk naar bed toe🙄😆. En straks als de jongste naar 2 slaapjes gaat, weet ik in de tijd van mn oudste nog, dat hij dan t langste wakker was tussen 12 en 15. Dat is nu de tijd dat de oudste op bed ligt, tussen half 1 en half 3. Dan kun je vrij weinig beginnen buitenshuis, als ze gek zijn op hun bed.. Succes!! 😃

Hier iets meer ertussen, 21mnd, maar ik vind het zooooo leuk! Ons zoontje moest in het begin wel echt wennen aan zijn zusje en wil haar bijv nog altijd niet vasthouden. Maar hij wil wel het liefst met haar spelen. Wat ik pittig vind is als de baby niet helemaal in haar hum is (hier is elke fles een strijd en duurt soms wel bijna een uur). Peuter wil ook graag aandacht en met mama spelen. We hebben er nu wel onze weg in gevonden hoor dus nu vind ik het helemaal leuk samen (behalve die flessen dan 🤪) Nog een voordeel: sporten is gegarandeerd! Moet ze bijv allebei afzonderlijk de trap af tillen en als de baby huilt tijdens hun gezamelijke middagdutje dan is het een sprintje tot haar kamer zodat peuter niet wakker wordt 🤣 Net als uren met baby in de draagzak rondlopen zodat de handen vrij zijn voor peuter. Sterke spieren gegarandeerd haha Oja, wel echt 1 nadeel vind ik de dubbele kinderwagen. Die past bij mijn man prima in de auto en bij mij niet (heb niet per se een kleine auto) Dat ding meeslepen vind ik maar een gedoe. Maar ach, als dat alles is 😊

Onze dochter wordt volgende maand 2 en onze zoon is nu 3,5 maand. Een leeftijdsverschil van 19 maanden dus. Ik vind het een heerlijk leeftijdsverschil. Onze dochter vindt haar broertje fantastisch, ze is zo lief voor hem en gelukkig helemaal niet jaloers. Het grootste voordeel van dit leeftijdsverschil vind ik dat onze dochter nog middagdutjes doet. Dit was in de zwangerschap fijn en nu de kleine er is ook fijn om even een kleine break te hebben van 2 kinderen om je heen 😉 Op pad gaan is ook goed te doen, de kleine slaapt nog veel en vindt het allemaal wel prima. Wel is het weer even goed plannen zeker nu je met flessentijden van de kleine zit en het middagdutje van onze dochter maar verder goed te doen. Het nadeel is dat je altijd aan moet staan (maar was met 1 kindje ook zo 🫣). Tijdens de flesjes van onze zoon bedenkt onze dochter nog wel eens om precies dan iets boevigs te doen zoals op tafel klimmen maar tegenwoordig mag zij even een filmpje kijken tijdens de fles. Ik moet eerlijk zeggen dat het eigenlijk makkelijker is geworden sinds onze zoon er is. Voor de geboorte van onze zoon sliep onze dochter best slecht en sliep ze eigenlijk elke nacht bij ons in bed + het naar bed brengen duurde uuuren! Nu onze zoon geboren is slaapt ze ineens super goed en kunnen we dr naar bed brengen zonder enige moeite, ze gaat gelijk slapen. Had het totaaal niet verwacht en zag echt niet voor me hoe we het moest doen met 2 kleintjes maar eigenlijk is het alleen maar makkelijker geworden sinds we 2 kindjes hebben 👏🏼

Wow bedankt allemaal voor jullie reacties!! 🍀❤️🥰

Hi! Hier drie zonen. Nr 1 en 2 schelen precies 1,5 jaar. Nr 2 en nr 3 schelen 2jaar en 8 maanden. Ik vind 1,5jr leeftijdsverschil dus echt prachtig. En vind een baby met een peuter van bijna 3 echt veel pittiger. Het verschil tussen de oudste en jongste vind ik dan weer waanzinnig (dus wat mij betreft of kort of 4 jaar ertussen haha). Twee baby's zie ik alleen maar als voordeel. Ja, je hebt er twee in de luiers, maar ipv één verschoon je er gewoon twee. Nu moesten we echt weer 'terug'. Opeens weer aalllllll die zooi mee voor de baby als je het huis uitgaat. En mijn zoon van 2,5 wil ook nog gewoon getild worden, dat was een stuk makkelijker toen de oudste 1,5 was. Bovendien ging bij ons de middelste gewoon mee in het ritme van de oudste. Ze slapen samen op de kamer (willen ook na de verhuizing niet anders) en hebben zelfde bedtijd, we lezen dezelfde boekjes voor. Ik zie het echt gewoon als twee kinderen één moeite. Ja, er zijn dagen dat het heftig was. Maar, dat vond ik met één kind ook al! Nu zijn ze 4,5 en 3 en echt beste beste vriendjes. Het spelen is zo makkelijk. Ook als er andere kindjes mee naar huis gaan, want ze kunnen ook goed spelen met elkaars vrienden. Ik denk dat het ook te maken heeft met karakter van de kindjes en van jezelf. Onze oudste is al van jongs af aan heel zelfstandig en behulpzaam (niet dat hij moet helpen, maar hij vindt dat oprecht leuk) en slaapt goed. Onze middelste is wat aanhankelijker, zowel overdag als snachts. Ik had de derde graag een jaar eerder gehad, maar dat wilde mijn man niet. Die vond het een stuk zwaarder. Zo zie je maar, zelfs in een gezin kunnen de meningen over het ideale leeftijdsverschil verschillen 😜 Bij vrienden met meer leeftijdsverschil tussen de kinderen merk ik overigens wel dat het huishouden een stuk rustiger is. Sowieso omdat de oudste al eerder naar school ging en er dus meer rust is met de tweede. Dat ervaar ik ook nu met de baby. Nouja, kan er wel een boek over schrijven merk ik haha. Bedenk voor jezelf vooral waar jij van geniet in een gezin. Rust, roerigheid, zelfstandigheid etc. Succes met de keuze!

Hier een zoon van volgende week 2 jaar en tweeling van begin april 24. Ik vind het erg prettig dat m’n zoontje nog een middagdutje doet zodat je zelf in de middag kan bijslapen (lijkt me pittig met een ouder kindje dat nog niet naar school gaat dat je niet kan rusten na een slechte nacht), en voordeel is ook dat je sneller uit de luiers en korte nachtjes bent, plus ze zitten qua ontwikkeling/levensfase dicht bij elkaar waardoor ze later wat makkelijker met elkaar kunnen spelen

“Ik zit nu de baby te voeden en de oudste heeft zijn korstjes laten liggen en knijpt een nectarine uit op de bank. Feest.” Offtopic maar hier moest ik even erg om lachen. 🤣

Hier een ventje van bijna 17 maanden en een ventje van bijna 4 maanden.. dus een verschil van 13 maanden😂 Nr 1 hadden we 2 jaar over gedaan gedaan om zwanger te worden,daarom kwam de zwangerschap van nr 2 totaaal onverwachts voor ons maar o zo welkom!!! Ben stapelgek op ze maar het is inderdaad echt behoorlijk pittig.. De dreumes loopt en rent de hele dag door het huis en wil graag naar buiten en entertained worden. En de baby is gelukkig nog vrij rustig maar daar ben je natuurlijk druk mee wat betreft voeden etc. Dus ik ben echt gesloopt aant einde vd dag en heb ook veel moeite om dingen te verzinnen om met ze te doen 😂 de dag is soms erg lang tot papa thuiskomt. Maar tegelijkertijd vind ik het ook prachtig als ik me straks bedenk “over een jaartje is de hele situatie alweer anders” dan lopen er 2 ventjes door het huis en spelen ze misschien hartstikke leuk samen en word het allemaal makkelijker! Gelukkig staat de tijd niet stil en is serieus echt alles een fase!

Ik ook😂 ik zie het helemaal voor me, dit soort praktijken gebeurt hier ook dagelijks. Blauwe bessen in zn oren stoppen is ook erg leuk blijkbaar 😅

Ik heb er nu 3: 4 jaar, 3 jaar en 13 weken. Tussen de eerste 2 zit 1 jaar en 7 maanden . En tussen de tweede en de derde zit 2 jaar en 8 maanden. De reden voor de korte periode tussen de eerste 2 was extreme babyfever😅. Ik vond het zeker pittig, maar uiteindelijk ook te doen. Mijn man werkt onregelmatig en is daarbij ook veel avonden en nachten weg dus ik heb, zeker alleen, hele pittige periodes gekend (nog steeds overigens). Ik had wel de mazzel dat mijn eerste vlot liep een algauw goed traplift, op een meerijdplankje etc kon. Groot voordeel vond en vind ik dat ze zoveel aan elkaar hebben. Zeker nu op de leeftijd van 3 en 4> het is net een tweeling qua spelen. Veel meer gelijkwaardig en niet per se klein VS groot. Een ander voordeel was de gemakkelijke aanpassing, ze zijn eigenijk te jong om te begrijpen hoe of wat een accepteren het gewoon. Je mist daardoor wel de echte interactie en 'hulp' in het begin. Peuters zijn vooral met zichzelf bezig en niet perse met een broertje of zusje. Voor mijzelf voelde het ook als een voortgezette fase> net een baby periode achter de rug dus dit was een soort verlenging leek het. Nu met de derde, waar dus meer tijd tussen zit, merk ik dat het makkelijker is dat ze zelfstandiger zijn en ook heel leuk bewust zijn en daardoor ook helpen etc. Wel is de verhouding nu echt anders en meer klein broertje vs grote broer/zus. En ook hier heb je intense tijden als de tweede zindelijk wil worden en je geeft borstvoeding. Ik kan oprecht niet zeggen waar mijn voorkeur naar uitgaat. 🙈

Me dochtertje is van 10/01/23 en me zoontje van 15/04/24 ze schelen 13 maanden. Ze is heel lief voor haar broertje en voor mijzelf ja kan me niet anders voorstellen.. ben nu 6 weken in verwachting dat betekent dat de jongste twee 11/12 maanden gaan schelen ☺️