Buikpijn bij het idee van weer werken

Er is ouderschapsverlof! Meestal is dat zo'n 26x het aantal uren wat je per week werkt. Vraag eens bij je werk naar de mogelijkheden 😊 is niet hetzelfde als lekker helemaal thuisblijven bij je kleintje, maar wellicht geeft het je iets meer rust en is de overgang van fulltime bij je kleine zijn naar werken een stukje fijner 😊

Ik moet terug gaan werken als mijn dochter (nu 13w) 25 weken oud is en ik kijk er ZO tegen op. Ik geniet echt van elk moment met haar en heb ze nog nooit langer dan een uur 'alleen' gelaten. Het is een proces van zachtjes loslaten weet ik, maar wou maar zeggen dat ik je echt snap en zó zou tekenen om huismoeder te zijn .. 💞

Herkenbaar.. ik was er zo ziek van dat ik mijn baan heb opgezegd bij de eerste. En toen ik zwanger was van de tweede ben ik ook weer gestopt 🤗 Het geeft mij zoveel voldoening om er te kunnen zijn voor mijn kindjes. Gezien onze situatie qua werk-privé is dit de beste keuze. We hebben meer rust in het gezin en mijn man heeft de tijd en energie om met het werk bezig te zijn.(al hebben we nu een baby en peuter die beide nogal rondspoken ‘s nachts) Je kan het beste je uitgaven van afgelopen jaar in kaart brengen en dan kijken wat er overblijft wanneer dit van 1 inkomen betaald moet worden. Hier is het prima te doen, we hebben lage vaste lasten en mijn man een prima inkomen Kijk ook naar wat voor luxe je misschien moet opgeven en of je dat het waard vind. Ik heb bijv wel altijd een auto thuis en we kunnen gewoon nog 2 keer per jaar op vakantie al zijn die wel minder luxueus als dat we eerst altijd deden maar dat is helemaal prima voor ons. Maar zonder eigen auto waren de mogelijkheden veel meer beperkt geweest. Er zijn geen regelingen voor gezinnen met 1 inkomen behalve de peuterspeelzaal vanaf 2-2,5 jaar daarvoor krijg je vanuit de gemeente vaak een vergoeding waardoor je zelf naar inkomen nog een eigen bijdrage betaald. Ik heb op het forum ook een algemeen thuisblijf mama topic gemaakt misschien kun je daar eens meelezen of vragen stellen mocht je meer info willen. 😘🍀

Je kunt ook weer gaan werken, want het valt misschien gewoon mee? Er tegen opkijken is heel normaal.

Ik zit er over na te denken mijn contract niet te verlengen deze oktober en maaar een ww aan te vragen zodat ik kan thuis blijven. We hebben haar al wel ingeschreven voor de opvang maar dan gaat ze 2 dagen ipv 3. En misschien maak ik er dan halve dagen van ook. Weet niet hoe dat precies zit. Want ergens is het goed voor haar om op met andere in aanraking te komen maar ik word er vet verdrietig van als ik er aan denk haar hele dagen daar te laten. Ik was eerst van plan 3 dagen te gaan werken. Maar ik denk vooral dat ik haar toch maar eerst halve dagen wil wegbrengen tot ik er zelf klaar voor ben om haar een hele dag achter te laten. Ik weet dat een ww niet daar voor bedoeld is maar ja.

Let wel op dat je bij ww geen kinderopvangtoeslag krijgt

Let er ook op dat je geen ww uitkering kan krijgen als je er zelf voor kiest om het contract niet te laten verlengen. Als je dat wil dan moet je ervoor zorgen dat jouw werkgever zelf het contract niet verlengd..

Ik blijf ook thuis Dan maar minder luxe Zowel mijn partner als ik vinden het fijner als ik thuis ben voor ons kindje. Tot hij naar school gaat

Ja dat weet ik.. ik ben ook ses verhuisd naar een andere stad en ze hebben hier geen werk/vacature die past bij het hebben van een kleine. Dus ergens komt het ook wel goed uit :)

Misschien is het een idee eerst al je ouderschapsverlof op te maken en eens te kijken hoe het daarna voelt, dan is je kleintje weer wat groter. En berekenen hoe het financieel is, als je thuis blijft. Ik herken je gevoel heel goed. Ik ben ziek geworden na de eerste zwangerschap dus was altijd thuis maar kreeg dus wel gewoon salaris. Ik wilde eigenlijk terug maar nu ik zo lang thuis ben en inmiddels een tweede heb, voelt dat ook wel erg fijn moet ik zeggen🙈

Kijk ik voel me ergens ook wel lullig dat ik het probeer op te lossen met een ww. Maar ik was niet van plan dit de rest van mijn/haar leven te doen. Maar ik word helemaal verdrietig als ik er aan denk niet bij haar te kunnen zijn. En ik kijk even de opvang aan. We halen al een dag eraf en ik ga vragen of het mogelijk is halve dagen te doen..Want het kost ook tijd een plek daar te krijgen en mijn originele plan was om gewoon te gaan werken hier. Maar alles is last moment gewoon veranderd en me vriend vind het ook een beter plan dat ik gewoon zoveel mogelijk thuis blijf. Als ik de opvang niet fijn vind dan halen we haar daar helemaal weg. Maar ergens zal het ook goed zijn zodat ze ook niet zo wereldvreemd word. Ugh. Wat een gedoe ook 🤣😂😭

Ik begrijp dat je er enorm tegenop ziet, maar het is dalijk ook een kwestie van wennen. Ik vond het bij de eerste ook heel moeilijk dat ik moest beginnen toen ze 16 weken was. Maar na een aantal weken vond ik het ook heeeerlijk om even onder andere mensen te zijn, even geen moeder te zijn en niet continu moederpraat haha. En mn kleintje vond het zo leuk op de opvang dat dat me ook heel goed deed. Ik moest gewoon weer even wennen aan het opnieuw beginnen nu ik een heel ander leven had. Stoppen kan altijd nog denk ik dan als je het echt vreselijk blijft vinden

Ik heb juist zin om weer te gaan werken. Ik ga straks 3 dagen werken ipv 4. Dat scheelt al zoveel, dan ben ik dus 4 dagen van de week gewoon bij mijn kind. Hij gaat 2 dagen naar een gastouder en de andere dag is mijn man bij hem. Ik denk dat het heel goed is ook voor onze zoon dat hij straks bij de gastouder komt. Ik heb zin om weer een beetje in het ritme te komen van ‘mijn leven’ en soms ook even geen moeder te zijn en niet te hoeven zorgen. Ik zal het als ik jou was gewoon proberen, desnoods 1 dag minder in de week. Als het je echt niet bevalt kun je altijd nog stoppen!

Ik heb echt veel verdriet gehad dat ik moest werken. Maar gek genoeg toen ik op werk was dacht ik, oke ik ben ook even iemand "anders". Heb me zoontje wel ontzettend gemist maar het ging best oke. Succes mama

3 maanden wel

Ik maak mijn (betaald) ouderschapsverlof al op. Voor nu heb ik, zwangerschapsverlof, bevallingsverlof, 2 weken vakantie en 9 weken betaald ouderschapsverlof opgenomen. Hierdoor zou ik begin september weer moeten beginnen. Wat nog rest is het onbetaalde gedeelte van het ouderschapsverlof of mn laatste vakantie dagen. Misschien nog een stukje extra context; ik heb 2 chronische aandoeningen die een mogelijke volgende zwangerschap kunnen voorkomen. Vandaar dat ik hier nu zo mee zit, misschien is dit wel mijn enige keer dat ik zo met een kindje kan zijn. Het kan ook net zo goed niet zo zijn en ooit is er wel een tweede maar zit zo met het gevoel van, ik wil geen ‘what if’ gedachte hebben

Dat kan natuurlijk ook nog, dat die kleine het straks helemaal geweldig gaat vinden daar. Gelukkig ben ik niet bang dat hij zich ellendig zal gaan voelen, hij is voor nu echt super sociaal en hij is gek op aandacht/mensen. Dat is al wel een troost

Je hebt gelijk, proberen kan altijd. Niks staat vast

Ik herken dit zo! Ik zie er onwijs tegenop en bij de gedachten alleen al kan ik huilen.. ☹️ gelukkig hoef ik voorlopig maar 2 dagen te werken (neem dag 3 ouderschapsverlof op) en hebben wij de luxe dat ons kindje niet naar het KDV hoeft.. ik denk dat ik de eerste weken dan ook tussendoor 1 x naar huis ga om hem te voeden, zodat het minder ‘lang’ voelt.. verder hoop ik gewoon dat als ik eenmaal weer op werk ben het allemaal meevalt en de ‘zin’ in het werken terugkomt. Helaas kan ik financieel niet thuis blijven, als het kon had ik dat zeker gedaan. Dus als jij die behoefte voelt zou ik toch kijken of dit voor jou wel mogelijk is.

Een ww duurt ook maar een paar maanden he. Ligt aan de hoeveelheid uur die je hebt gewerkt. Daarnaast, dient de werkgever jou te ontslaan. Wanneer hij/zij een contract verlenging aanbied en jij wijst af, zal een ww ook afgewezen worden. Kijk naar hoeveel uur je werkt en of je misschien een dag minder kan werken. En I.c.m. ouderschapsverlof?