Ik ben mama van 3 kindjes en onwijs dankbaar dat ik ze heb❤️❤️ maaarrr...
Omdat het drie jaar duurde voor we ons eerste kindje kregen, wilden we daarna niet te veel anticonceptie gebruiken. Hierdoor hebben we nu drie schatjes die nog klein zijn(3 maanden, 2 jaar en 3,5 jaar) en ik vind het me toch een partijtje pittig.
De baby is vrolijk en lief, maar ze slaapt maar drie keer een halfuur per dag. Onze zoon van 2 besloot niet meer te willen slapen smiddags en savonds is het drama tot half 10. Onze oudste dochter is echt toe aan school en is lekker veel aan het uitproberen.
We hebben geen kinderopvang, dus ze zijn lekker thuis allemaal. M'n man en ik nemen beide best wat ouderschapsverlof op om het samen rond te krijgen. Dat vind ik aan de ene kant fantastisch dat het kan, maar ook best wel zwaar. Het is zo'n strijd in mn hoofd. Ik wil niet zeuren, want ik ben de dankbaarste vrouw op aarde dat ik deze drie heb, maar ik ben zo moe en moet zoveel huilen. Iemand een simpele tip om het in mn hoofd wat beter te maken.