Goedenavond lieve mama鈥檚馃グ
Ik zocht een topic over dit onderwerp maar kon niet vonden duss bij deze.
Ik hoop dat ik hier niet alleen in ben. Mijn vriend en ik zitten totaal niet in dezelfde flow in onze relatie. Mijn vriend wilt zeker paar keer per week seks, wat ook normaal en goed is. Maar ik eigenlijk totaal niet met seks bezig ben, vaak geen zin of ik doe het voor hem. Ik ben 24/7 met mijn baby bezig van 13 weken. Tuurlijk ga ik er ook wel is even uit, net begonnen met sporten maar mijn libido is ver te zoeken. Dit herken ik totaaal niet want voor mijn zwangerschap wilde ik genoeg. Mijn vriend vind daarom mij ook 180gr veranderd daarin, ik neem geen initiatief en hij wel. Ook zoek ik hem minder op voor een knuffel of kus. Minder maar ik doe het echt nog wel. Hij vind het best lang duren zo dat ik anders ben dat hij gewend is. Dat stukje kan ik zeker begrijpen van zijn kant, echt waar. Maar heel eerlijk, ik kan er gewoon niks aan doen. Ik leg hem uit dat ik aan het ontzwangeren ben, druk met mijn kleine meid waar ik zo van geniet. Net weer ongesteld geworden. Lichaam is hard bezig. Maar ook dat ik mijn lichaam minder mooi vind.. dat vind ik best lastig. Hij is dan lief en zegt mij alsnog aantrekkelijk te vinden. Super lief tuurlijk maar ik moet het voelen in mij en dat gevoel komt wel weer maar heeft tijd nodig. Zal vast lastig voor te stellen allemaal voor een man maar als ik dat hem vertel, voel ik mij best onbegrepen. Ook ergens bang dat het misschien niet veranderd? Nja dat is zijn angst die ik dan voel, wat als? Dit gesprek had ik paar weken na de bevalling en nu weer. Nu lijk het allemaal vrij negatief maar hebben wij een fijne relatie, goede communicatie en ben ik blij hoe het nu gaat maar hij blijkbaar niet qua affectie/ gezien worden. Ik doe mijn best maar voel best een druk terwijl ik weet, ik kan het nu allemaal even niet geven. Ben blij als ze om 1900/20:00 slaapt en ik lekker kan douche, even op mijzelf, heerlijk na z鈥漬 hele dag met een kleine. Ik voel dan die affectie niet zo en daarna lekker slapen.. seks is dan echt even niet waar ik behoefte aan heb. Op sommige momenten ook weer wel want ik vind mijn vriend aantrekkelijk en ontzettend gek op hem. Dan hebben we ook seks maar dan kan het zo weer een week duren.
Nu ik dit typ, valt mij ook op dat ik mijzelf aan het verantwoorden ben omdat ik mijzelf ook niet zo wil voelen, kan alleen maar hopen dat ik over paar weken/maanden weer de oude ben als het om dit gaat.
Is dit herkenbaar voor jullie?
Hoe gaat jullie partner daar mee om of jullie zelf?