Ik moet even van mij afschrijven. Ik merk dat nu mijn dochter ouder wordt, en dus steeds verder komt in haar ontwikkeling en andere dingen nodig heeft, ik onzeker raak over alles wat ik lees en hoor.
Ik lees en hoor vaak dat babies die even oud zijn als haar al een duidelijk schema hebben met hapjes, soms al echt mee eten met de pot of al echt stukjes krijgen van alles. Bijvoorbeeld brood.
Dat hun kinderen goed doorslapen en niet meer veel voeding nodig hebben. Dat ze al kunnen zitten, kruipen, tijgeren etc.
Dat laatste dat begrijp ik dat het per kind verschillend is. Maar als ik alles lees over de voedingen en routines met slapen of iets dergelijks, dan raak ik echt onzeker. Ik ben dan bang dat ik mijn dochter te kort toe omdat ik dat hier nog niet doe.
Ik ben wel begonnen met hapjes die ik zelf maak. Maar omdat zij zo onwijs last krijgt van haar buik, doe ik het niet met regelmaat en doe ik het op de momenten dat het goed voelt. Toch krijg ik het gevoel dat ik het dan allemaal verkeerd doe.
Ze krijgt volledig bv en dat gaat gewoon heel goed. Ik bied haar nu om de 4 dagen ongeveer een hapje aan. Ze vind het niet vies maar het is niet haar favoriete bezigheid. Het maakt mij gewoon zo onzeker of ik het wel allemaal goed doe. En ja, ik heb gelezen over de rapley methode maar dat vind ik gewoon spannend. Ieder z’n eigen ding toch?
De nachten gaan momenteel verschrikkelijk, ze is veel wakker. Daardoor de keuze gemaakt om haar nog niet in haar eigen bed te laten slapen. Omdat ik bv geef vind ik het voor mezelf ook zwaar als ik elk uur eruit moet. En toch hoor krijg ik regelmatig de opmerking dat ik het dan niet goed doe. Ik ben alleenstaand en daardoor vind ik het soms al pittig, vooral de nachten nu. Ik vind het niet erg dat ze nog in de co sleeper ligt s’nachts maar soms spookt er een gedachte door mijn hoofd die dan zegt dat ik het niet goed doe, haar verpest en dat ze straks onder ontwikkeld is. Dat ze zal achterlopen met o.a haar eetgewoontes bijvoorbeeld.
Ik ben allang blij dat ze overdag nu goed slaapt en dan slaapt ze wel in haar eigen kamer. Ik ben ook blij dat als ik haar hapjes geef, ik het zelf kan maken en met haar de tijd daar voor kan nemen. Ze rolt op haar buik maar vind terug rollen lastig, ik help haar dan een handje. Ook daar vinden mensen wat van. Dat ik haar te veel help, want zo kan ze het niet zelf leren.
Nou zo kan ik nog wel even doorgaan.
Ik zoek eigenlijk vooral herkenning in het stukje voeding. CB die is enorm aan het pushen over voeding. “ ze had allang al andere dingen moeten krijgen” “ ze moet dit , ze moet dat”
Ze kan nog niet eens zelfstandig recht op zitten???