Schoonmoeder als oppas wil ik niet…

ALs je er niet comfortabel bij voelt dit uitleggen aan je man kijken hoe hij er over denkt. Ik zou het ook geen prettig idee vinden. Je zou het ook eventueel aan je schoonmoeder kunnen uitleggen. Maar ik ben wel van mening dat je comfortabel op je werk oid moet zitten en weten dat je kindje goed zit.

Ja m’n man weet het en snapt me ook. Maar tegelijkertijd wil hij ook z’n moeder graag op laten passen. T is allemaal erg dubbel voor hem. Het haar uitleggen lijkt me zo lullig voor haar…

Heel begrijpelijk (hier zitten in een soort van gelijke situatie alleen ik wil het niet en hij snapt mij maar hij wil het wel) Alleen wat ik ook altijd tegen mijn vriend zeg, je moet nu zorgen voor het gezin waar je nu in zit en niet waar je uit komt. Maar ik snap wel dat het moeilijk is hoor! Nogmaals doen waar jij en je man je het beste bij voelen

Ik zou gewoon geen haast maken met het oppassen. Doe het bijvoorbeeld pas vanaf 1,5-2 jaar ofzo. Dan heeft je kindje nog maar één dutje en kan deze zelf de trap op en af onder begeleiding. Of vraag haar voor oppassen in de ochtend, zodat jijzelf kunt gaan sporten.

Hier hetzelfde verhaal. Mag ik je een berichtje sturen?

Manlief nog een x hierover gesproken en die wil wel dat ze echt gaat oppassen. Ik krijg t zo benauwd van t idee. Wil haar ook niet kwetsen. Als hij 1,5-2jr is zou ik het al makkelijker vinden maar hoe kan ik het zo lang rekken?

Ik heb nog een tip voor de trap. Mijn moeder is een paar jaar geleden van de trap gevallen en is dus bang om met een kind op de arm de trap op te lopen. Zij doet de kleine daarom in de draagzak op de trap, zodat ze twee handen vrij heeft om zich goed vast te houden. Verder verschoont ze nu met 2 kids beneden en is het dus alleen voor de slaapjes van de jongste. (Oudste kan inmiddels zelf traplopen onder begeleiding)

Mijn man zegt ook steeds dat zijn moeder het zo jammer zou vinden. Maar het gaat niet om het geluk van opa of oma. Het gaat om jouw gevoel en dat je kindje veilig is

Als het nu nog niet nodig is, kun je haar dat toch zeggen? En misschien kan ze nu vast af en toe komen oppassen met jou erbij?

Kun je ook kijken of je het traplopen voor haar kunt vermijden? Bijvoorbeeld laten slapen in een deryan peutertentje beneden? Kijk hoe je dingen kunt inrichten zodat het wel kan. Zoals dus beneden slapen, verschonen etc. Kan ze wel een blokje om met de kinderwagen? En bedenk ook; als je schoonmoeder alleen is, wordt ze niet door jullie afgeleid en kan ze alles op haar eigen tempo en met focus doen. En dan vindt ze wellicht ook manieren om je kindje rustig te krijgen ondanks haar overgewicht? Hier iets vergelijkbaars met schoonmoeder. Maar met wat aanpassingen en creativiteit was er toch wel wat mogelijk. Alleen hadden we nog wel een schoonvader als optie. En het ging wel een stuk makkelijker met die 1,5-2 jaar.

Ja beneden slapen hebben we ook over gehad. Het ding is alleen dat we ons best hebben gedaan om hem aan te leren te slapen in zijn eigen bed, zowel overdag als ‘s nachts en dat gaat super goed. Ook verduisterende gordijnen in de slaapkamer. Dat moeten we dan allemaal omgooien alleen zodat ze kan oppassen… Blokje om met de wagen zal ze niet snel doen, ivm depressie en overgewicht is ze liever binnen. Denk idd wel dat t fijner is als we niet in de buurt zijn maar als ze er wel is (en ze is echt altijd welkom!) doet ze ook weinig. Ploft op de bank en laat zich verzorgen door ons (deed ze al in de kraamweek). Nooit een luier verschoond, flesje gegeven… Over 1.5-2jr zou ik t een ander verhaal vinden maar die kleine is nog zo jong en ik wil hem op de eerste plaats zetten en niet haar. Maarja, hoe breng ik dat netjes. Zo zo moeilijk!

Je hoeft het niet in detail uit te leggen, snap dat het niet heel fijn over kan komen. Ik zou dan denk ik zeggen dat de baby nu al een aantal verschillende oppassen heeft en nog een extra wel heel veel roulatie wordt op deze jonge leeftijd. Als hij dan wat ouder is en oma ook goed herkent is het een beter idee. Zoiets?

Jouw kind. Dat iemand zich buitengesloten voelt in het vasthouden, oppassen etc van jouw kind, is dat jammer voor hen.

En wat als je het heel langzaam opbouwt ? Eerst een uurtje (zonder slaapje) en dan uiteindelijk uitbreiden naar een dag? Dan geef je jezelf de ruimte en ook je schoonmoeder om eraan te wennen.

Maar hoe wil ze dit straks doen als je kind ouder is? Ze gaat niet naar buiten ivm depressie en overgewicht. Kan de trap niet op en af. Dat is toch straks ook geen leuke oppas voor je kind? Je wilt iemand die vrolijk is en straks lekker met hem op pad gaat, naar de kinderboerderij etc.

Denk dat je zelf al een beetje het antwoord geeft… Alles omgooien voor iemand waarvan je het niet volledig veilig acht en waar je het niet bij vertrouwd klinkt als iets wat je niet moet doen. Het is jullie kind, je hebt gezag over je kind en het is geen speelgoed, je zult het jezelf nooit vergeven als er iets gebeurd en achteraf is altijd achteraf, je kunt het nu nog vooraf zo inrichten zoals jullie willen. En genoeg redenen te verzinnen zonder je smoeder te kwetsen lijkt het. Succes met de situatie!

Bedankt voor alle lieve reacties! Heel behulpzaam. Ze werkt aan haar depressie en het gaat steeds wat beter met haar, vandaar dat ze nu ook aangaf dat ze wil oppassen bij me man. We hebben voor nu besloten dat ze nog niet gaat oppassen maar beginnen met hier af en toe een luier wisselen, flesje geven en daarna zien we wel weer… Me man zegt ook dat we haar pas laten oppassen als t voor ons beide goed voelt. Voor mij nu nog niet dus dan gebeurt t ook niet