Hoi allemaal,
Ik zit niet lekker in mijn vel de laatste tijd, maar kan het niet goed plaatsen. Ben benieuwd of er herkenning is.
Sinds de geboorte van mijn zoontje 12-04 ben ik erg angstig en overbeschermend. Niet overdreven, maar meer dan ik normaal ben. Mijn avontuurlijke ik is verdwenen. Het glas is altijd halfleeg. Ik ben erg schrikkerig, als er post door de brievenbus gaat of als mijn kindje een kik geeft schiet ik letterlijk de lucht in.
Ik heb een zware bevalling gehad met een spoedkeizersnede omdat het niet goed ging met mijn zoontje. Mijn vriend denkt dat dit er mee te maken heeft.
Ik weet niet goed wat dit is en of ik er wat mee moet of niet. Is het een soort trauma? Zijn het nog hormonen? Ik geef nog BV.