Temperamentvol-alert: slapen..

Mijn nicht heeft dit ook gehad. En echt het werd beter na 6/7 maanden. Misschien nog iets aan de prikkels doen? Geen tv, de buitenlucht opzoeken, geen verjaardagen en drukte ? Heel veel succes!! Het wordt beter.

Thanks! Ja dat is inderdaad iets waar ik op let. Een drukke peuter in huis zijn al prikkels genoeg 🤣

Oh jee, wat heftig! Ik herken het van onze oudste. Maar toen hadden we er nog maar eentje, jullie hebben nog een kindje.. Wat is dat toch met dat slapen bij sommige kinderen? Bij onze oudste werd het ook met 6 maanden beter, maar tot haar 4e is het een 'slechte' slaper geweest. En ook nu heeft ze wel een uur nodig om in slaap te komen, moet ze nog even de dag verwerken. Ik heb geen tips, behalve uitzitten inderdaad (hier ook alles geprobeerd). Wat hielp op latere leeftijd was letten op 'vertrouwen': niet te veel en niet te weinig prikkels, ritme en regelmaat, uitleggen dat het altijd weer ochtend wordt, enz. En het slaapliedje van Casper en Emma zingen voor het slapen gaan. Maar dat is later pas.

Jeetje, wat pittig! En wat een respect voor jullie ❤️. Jullie verhaal is herkenbaar, onze oudste sliep ook mega slecht. Hier was de oplossing samen samen, echt samen in een bed. De eerste 9 maanden betekende dit ook voor mij: samen met hem naar bed en dan steeds 20m naar beneden kunnen, totdat hij weer wakker werd en ik weer naast hem ging liggen. Vanaf het moment dat ik bleef liggen liepen de nachten wel wat soepeler. Nog steeds een mega gedoe als hij wakker werd met voeden, wiegen, zingen. Maar ik had het idee dat ik er niet meer aan onderdoor ging 😅. Hij is nu 2 en slaapt inmiddels is z’n eigen bed. Het is nog steeds geen fantastische slaper, maar het gaat een stuk beter. Niets voor gedaan, alleen afgewacht. Ik heb toen ook alle info rondom slaapassociaties, slaaptraining etc naast me neergelegd, hij wist toen al precies wat hij wilde: nabijheid. Hoe vaak ik toen wel niet heb gehoord dat ik het ‘zelf schuld was’, omdat hij bij mij in bed sliep.. onzin. Hopelijk krijg jij geen ‘goedbedoelde adviezen’ waar je niet op zit te wachten. Ons tweede kindje (4m) is zó anders. Dat heeft niets te maken met opvoedstijl maar alles met karakter als je het mij vraagt. Succes 🍀

Hahaha ja dat dacht ik ook met onze 2e wordt alles beter, kan niet erger. Nou.. hij spuugt net zoveel en is qua slapen ook zoals de 1e. Ook peuter nu. De 1e heb ik geslaap traint toen ie 11 maanden was. Dat was met 2 dagen gepiept. Met onze baby nu vind ik dat nog te vroeg. Die snapt dat niet. Ik denk daarom dan ook vooral aan onszelf. Als het kan in slaap voeden en anders in slaap wiegen/lopen. Rechtop wiegend lopen werkt het beste hier en dan half slapend weg leggen, met dat ik nog tegen hem aan hang in zijn bedje. Ik maak me niet meer druk om dutjes die wel of niet slagen. Hij slaapt vaak 3x. Na zijn eerste wakkertijd, met de peuter mee smiddags en rond onze etenstijd. Savonds vaak nadat de peuter slaapt. Ik probeer 20min om hem in slaap te krijgen dan wisselen we af of geven we het voor even op. Hij is zo in de ontdekkingsfase nu dat ik denk dat dat prioriteit heeft. Weet niet hoe erg het is bij jullie maar denk ook vooral aan jezelf zou ik zeggen. Succes 🍀

Dit klinkt als ons eerste kindje. Medisch alles uitgesloten, puur temperament. Helaas geen tips, het is idd uitzitten. Hij slaapt sinds hij 3 is pas grotendeels door en dutjes zijn altijd een strijd gebleven 😅 Hopelijk wordt het bij jou snel beter. Je zou idd nog naar prikkelreductie of juist meer sensorische input in zijn wakkertijd kunnen kijken. Sterkte!

Hier ook een hele alerte baby waarbij het naar bed gaan vaak een strijd is, al gaat het wel beter sinds we naar de osteopaat zijn gegaan. Ook net als jullie alles geprobeerd behalve slaaptraining, dus daar ga ik na onze vakantie eens naar kijken… ‘s Nacht slaapt hij wel goed trouwens, vooral overdag is het drama

Heel veel herkenning en erkenning voor jou! Hier ook een ontzettend temperamentvol kindje. Overdag ook een tevreden meisje die heel duidelijk aangeeft wat ze wil en als ze het niet snel genoeg krijgt kun je vaak wel boze blikken of kreten verwachten 😅. De slaapjes zijn per keer stipt een half uurtje maar drie keer op een dag. In de avond als ze naar bed moet begraaft ze vaak ook echt haar hoofdje in mijn borst en gaat ze kei hard grommen en brullen, het lijkt echt op ontladen van de dag maar ook verzetten tegen de nacht tegelijkertijd. Ik vind het heel knap hoe jij dit allemaal doet met nog een kindje erbij, want hier is het de eerste en het scheelt dat ze de nachten aardig goed slaapt (alleen veel nabijheid nodig en vaak de borst om weer in slaap te vallen). Het CB begon bij mij ook over slaap training vanaf 6 maanden, dat dat een optie is. Ik ben daar persoonlijk niet zo van en kijk ik even aan hoe het zich ontwikkelt. Ik probeer me heel erg te focussen op dat dit nu eenmaal haar karakter is en dat er (vind ik dan) ook veel moois is aan een temperamentvol karakter en ik geniet van hoe ze zo graag alles wil ontdekken. Maargoed dat is wie ik ben, en mijn ervaring. Ik hoop dat het zoals de meesten zeggen voor jou over een paar maandjes ook wat makkelijker wordt met het slapen, want het kost je natuurlijk wel ontzettend veel energie zo’n kindje 😘

Hi, Wij hebben er ook zo eentje :) het slapen gaat bij ons gelukkig wel goed, we merken dat als we hem gedurende de dag niet genoeg stimuleren hij ook niet goed slaapt, We zijn dan ook vaak buiten, spelen samen spelletjes waarbij we iets nieuws proberen te leren, gaan met hem zwemmen, kinderboerderij dat soort dingen, dat lijkt heel erg te helpen Vooral het buiten zijn, als hij een dagje niet buiten is geweest is het ook echt drama Misschien helpt dat

Wat fijn om te lezen. Dankjewel.

Toch op de een of andere manier fijn om te lezen he dat je dan niet de enige bent 🫠 ik heb elke dag nog hoop dat het beter gaat haha

Ohh jeetje wat heftig ook! Gelukkig dat het nu beter gaat. En precies wat je zegt: karakter! Wij doen alles precies hetzelfde als bij onze moeilijk slapende oudste doen. Incl slaapcoach en alles. En 0.0 effect nu 😅

Dat is echt anders he als je nog een kindje hebt lopen. Ik had toen ook echt alle tijd om me op hem te focussen en nu moet je ook nog eens je aandacht verdelen. Ik probeer het los te laten 🫠

Thanks! Ja de uitdaging opzoeken maar tegelijkertijd niet te veel is ook weer een uitdaging haha 😅

Wat mooi dat je er al zo naar kan kijken! Daar had ik bij onze oudste echt wat langer voor nodig haha 🤭 heel fijn voor jou en je kindje. Ik hou er ook maar aan vast dat het zo fijn is dat hij overdag enorm vrolijk en speels is, en zich goed alleen kan vermaken. Onze oudste was echt een mopperkont die niet weggelegd kon worden (nu nog steeds vermaakt hij zich slecht alleen) dus gelukkig gaat de baby wat dat betreft lekker mee in ons gezin 🩵

Jaa elke dag buiten hier ook! Als het lukt meerdere keren. We hebben een heerlijke tuin en wandelen veel ! Dat werkt zeker mee (ook voor de peuter haha)

Ja zou ik doen. Anders ga je er straks nog zelf aan onderdoor. Als het mannetje het verder goed doet is er toch ook niks aan de hand.

Hier ook veel herkenning bij zoontje van 4,5. Ostheopaat zei ook; groot deel is karakter, daar kan ik niets aan veranderen. Zijn nu wel bij kinderfysio beland, hij is eigenlijk niet sterk genoeg, kan net 5 min op zijn buik liggen en dat is te kort, waardoor hij ook niet echt moe genoeg wordt. Daarnaast gaat het sinds een week 'ineens' (ja echt, geen idee wat er veranderd is!) beter met in slaap vallen! Hij kan ineens uit het niets zelf in slaap vallen dus dat geeft echt zooooveel rust. Ook al zijn de slaapjes nog steeds maar max 45 min overdag en in de nacht komt hij elke 2 uur. Hopelijk valt dat nog onder slaapregressie en gaat dat op een gegeven moment over. Moedeloos wordt je ervan hè.. Gelukkig gaat het in slaap vallen nu dan beter, overdag moet ik m echt heel veel bezig houden, hij is niet snel zelf aan het spelen. Ik merk dat ik maar gewoon door ga maar het put wel echt uit 🙈 Hoop houden maaar dat het een keer goed komt. Ik weet wel hierdoor dat dit de 2e én laatste is, daar zijn we allebei helemaal over uit. Over twee jaar hebben we hopelijk ons leven weer een beetje terug.. 😉