Wat kunnen we nog doen?

Geen tips, maar dat het zwaar is herken ik. Wij hebben bij de oudste ook drama gehad met slapen. Is onderliggend alles uitgesloten? Groeit ze goed, is de voeding okee voor haar? Ben je al eens bij een osteopaat met haar geweest? Zijn er lichamelijke ongemakken, of zijn die uitgesloten? Want als dit al zo lang speelt zou ik eerst dat uitsluiten en dan verder gaan zoeken wat kan helpen.

Osteopaat zijn we geweest kwam niks uit. Ze groeit goed. We zijn meerdere keren extra wezen wegen. Maar ze blijft goed groeien. Weet niet wat ik verder nog kan uitsluiten.

Je zou eens een slaapcoach kunnen proberen, maar vaak zul je eerst die 4 maanden slaapregressie door moeten. Die duurde bij mijn eerste tot 6 maanden. We hebben ook uren staan wiegen en doen. Uiteindelijk hebben wij de laten huilen methode gedaan met 6 maanden. 5 min huilen, aai over de bol en daarna 10 minuten, 15-20 en daarna elke 20 minuten even langs. Was even 2 dagen klote, maar daarna sliep ze zelfstandig en daarmee ook een stuk langer per keer. Het is geen leuke methode maar werkt wel heel goed (voor ons in elk geval).

Het boek Zachte Nachten heeft ons hier heel erg geholpen bij het radeloze (/hopeloze/uitzichtloze/ wat doen we in vredesnaam verkeerd) gevoel . Ik heb helaas geen slaap oplossing voor jullie. Heel veel succes 🍀 ✨

Oeh alleen: 2 en 3 weken geleden nog elke 2 uur in de nacht (in slaap) gevoed, en nu zit er in de nacht soms meer dan 4u tussen . En overdag soms een slaapje van een anderhalf uur 🥳 (hij sliep eerst overdag alleen hazenslaapjes van 15-30min) Dat komt helemaal vanzelf, niets voor gedaan.

Geen oplossing helaas. Maar ik had dit verhaal zelf kunnen schrijven. Precies dezelfde situatie, alles geprobeerd. Ik weet hoe je je voelt. En ik weet zeker dat het uiteindelijk goed komt. Maar hoop ook heel erg dat de gouden tip in de reacties hier komt te staan haha

Wij slapen snachts samen, daardoor heeft die van ons een fijne slaap associatie gemaakt, en kan daardoor overdag goed zelfstandig slapen , in zijn eigen bedje op zijn kamer, soms in de box, soms in onze armen savonds op de bank. Snachts in een ledikant wat ik als co sleeper aan ons bed heb gemaakt, zo ben ik dichtbij. Het duurt bij kleintjes soms lang voordat ze leren slapen, en ook om cyclussen aan elkaar te verbinden.. Probeer in te zetten op een goede nachtrust, en vanuit daar groeit het slapen

Misschien een hele andere hoek, maar als je eventueel alles al hebt 'uitgesloten' qua ritme, rituelen, voeding ed is een luisterkindafstemming misschien iets, mocht zoiets bij je passen uiteraard!

Wij hebben hetzelfde gehad bij ons eerste kindje. Veel slaap associaties met wiegen en in slaap vallen aan de borst. Samen slapen wilde hij niet. Radeloos werd ik er van. Wilde echt geen slaaptraining doen, maar uiteindelijk met 8 mnd de chair-methode gedaan. Ik denk dat je kindje daar nu nog wat te jong voor is, maar houd hem in gedachten voor later. Het is 1 week pittig en veel tijd investeren, maar wij hadden na een paar weken opeens een geweldige slaper die je wakker kon wegleggen. En nog steeds slaapt hij heel goed. Bij mijn dochtertje (van 23/4) nu al vanaf 4 weken geoefend met wakker wegleggen, mede daardoor gelukkig nu wel een goede slaper vanaf de start. https://www.slaaptipsvoorbabys.nl/slapen/hoe-werkt-de-chair-methode/?srsltid=AfmBOoo82AA3VQN7J-XeLiGTS-CnlIaPhg_CHA-G_8c-Qv8f0sPaYtHN Sterkte mama, ik weet hoe het voelt. Vraag hulp vanuit je omgeving als je even een pauze nodig hebt. Een slechte slaper is super zwaar en je kan niet meer doen dan je best. Het lijkt eindeloos, maar het gaat echt over!❤️

Hier echt precies hetzelfde. Alles geprobeerd. Nu een slaapcoach een x ingeschakeld en een methode gebruikt. Beginnend bij 2 min huilen 1 min troosten oplopend tm 3 min laten huilen..mopperen is timer uit. Huilen is timer aan. Heel consequent en strak. Het ging super goed tot afgelopen vrijdag toen heeft kinderdagverblijf hele schema in de war gegooid waardoor we weer even opnieuw moeten beginnen. Maar ik weet wel dat het echt werkt als we dit schema straks aanhouden. Btw dag 2 begin je 1e.keer met 2 min en daarna met 3 min huilen en 4e meer 4 minuutjes. Ook niet uit bed halen!

Heel benieuwd of dit uiteindelijk dan helpt. Maar laten huilen op deze leeftijd gaat zo tegen ons gevoel in.

Deze ga ik onthouden voor later. Bedankt voor je berichtje 🥰 Iedereen zegt inderdaad dat het over gaat. Als je nou wist wanneer misschien was het dan beter vol te houden. We merken gewoon dat we allebei geen zin meer hebben om naar boven te gaan om de strijd aan te gaan met de kleine. Hulp vragen vinden we ook best lastig. Als wij haar al amper in slaap krijgen hoe moet dit dan bij een ander.

Hoelaat breng je haar bed voor de nacht?

Het zijn pittig tijden! Gun dit niemand maar het voelt aan de andere kant fijn dat er meer zijn die dit hebben.

Ik ga vaak rond 19:00 naar boven. Op dagen dat ze naar de opvang gaat is dit soms wat eerder en andere dagen soms iets later.

Ze slaapt vaak tussen 20:00/21:00

Het gekke is dat als ik haar in de nacht voed, dan is ze ook wel eens wakker als ik haar terug leg. Dan valt ze vaak wel weer inslaap zonder hulp.

Ik herken een beetje van je verhaal, hier was slapen überhaupt drama, wilde gewoon de wereld zien en raakte steeds oververmoeid overprikkeld en wilde dan niet slapen, maar we kwamen er niet doorheen, ook niet met wakkertijden, schema's etc. Snachts cosleeper ging na een avond in de draagzak pas rond 23u, en overdag probeerden we ledikantje maar werd vaak draagzak, soms wandelwagen (en belabrbrd slapen) als ik de draagzak te zwaar vond Met 3,5 maand nam ze de eerste opvang verkoudheidjes mee naar huis, en daar was ze zo moe van dat ze een dag heel goed sliep, in haar ledikantje. Die avond ging ze ook prima slapen en de volgende dagen ook nog moe verkouden en sindsdien is het patroon hier doorbroken! Overdag slaapt ze redelijk goed, en savonds rond 18u bij m'n man in de draagzak voor een avondwandelingetje van een uur en dan bedtijd tussen 19-20. Als we die avondwandeling overslaan of bedtijd eerder doen wordt het spoken, alsof ze dan vind dat de dag nog niet voorbij is. Anyway wat ik wil zeggen: soms zit er een doorbraak in een compleet onverwachte hoek! Verder helaas geen tips, hopelijk heb je iets aan de reacties van anderen.

Ik weet niet of het bij jullie ook gaat werken. maar hier was de oplossing lichamelijk meer moe maken. Zelfde situatie, het lijkt alsof in het verhaal van mijn eigen baby lees. Uren wiegen... wat een ellende. Nu ze kan rollen gaat het beter, maar ook "optrek spelletjes" "bounce-spelletjes" of andere veilige lichamelijke spelletjes helpen bij ons. Ze is dan zo moe dat ze ineens in slaap "dondert". Ik hoop dat het bij jullie helpt. Hou vol.

(By the way, advies van consultatiebureau was: komt goed als ze lichamelijk meer moe wordt en zelf kan rollen, dus ik dacht hé, dat kunnen we regelen;) )