Zoontje wil geen moment alleen zijn

Kan karakter zijn, tandjes die doorkomen, of meer willen met zijn lijf en dat het nog niet lukt dus heel snel gefrustreerd is. En er zijn vast nog meer mogelijkheden 😅. Misschien heel dicht in de buurt bij jou houden en telkens wat aandacht geven? Misschien is het dan telkens wat minder snel nodig en leert hij weer wat meer zelf bezig te zijn. Of een draagdoek waarbij hij achterop je rug kan, ben ik zelf fan van 😇. En houdt moed aan de zin: het is maar een fase

Mijn zoontje was ook zo.. nu 4,5 jaar later is hij nog steeds zo..

Zingen helpt! Of als dat niet je sterkste punt is dan praten, gewoon blijven praten tegen je kleintje! Zo deed ik gisteren de was opvouwen en hele serenades gezongen en stond ik dansend te koken met muziek op en ze heeft de hele tijd genoten & gelachen

Hier ook🙈🙄 Zoontje is 3,5 en kan zichzelf zo moeilijk vermaken. Heeft dus al vanaf dat hij baby was daar last van. Heb er alles aan gedaan om het te stimuleren, maar zonder echt goed resultaat. Heb nu een dochtertje van 4 maanden en die kan ik gewoon een UUR alleen in de box laten. Ik weet niet wat ik meemaak! Vind dit dus ook fijn, het ligt niet aan ons💪🏼😂 Is echt het karakter van het kindje wat het bepaald.

Wauw hier boven aan lees ik nog zo’n reactie! Dat beloofd veel goeds. 😩 Heb je hem ook wel eens laten huilen? Zodat die er aan kon wennen?

Ja dat probeer ik nu inderdaad te doen. Heb gister de wasjes op de grond gevouwen en daar kon die wel aan toegeven. Maar als mama even naar de wc moet is het meteen huilen 😂😩.

Haha, wauw, het lijkt erop dat hun karakter ook een rol speelt in hoe aanhankelijk ze zijn. Mijn zoontje heeft een wat moeilijke start gehad, dus ik dacht soms dat zijn behoefte aan extra troost en liefde daarmee te maken had. Maar het klinkt alsof het ook gewoon in zijn persoonlijkheid kan zitten. 🥲

Nou wat grappig ik heb ook een dochtertje van 4 maanden die ook echt super zelfstandig is en ik gerust bij weg kan lopen zonder dat ze gaat piepen! Ja ik denk ook dat het karakter is, mijn zoontje van 4,5 kan nog steeds heel moeilijk zelf spelen. Is gelukkig wel heel sociaal dus maakt snel vriendjes maar als hij alleen thuis is dan voelt hij het echt als straf bijna als hij zelf even iets moet gaan doen.

Ik heb exact hetzelfde met mijn zoontje van 20w. Zelfs in de kinderwagen wil hij niet, hij moet per se aan mij geplakt zijn in de draagzak bijvoorbeeld. Hij kan zichzelf totaal niet vermaken en blijft maar huilen, tot ik heel dichtbij ben en continu tegen hem praat of zing. Ik zeg nu iedere x als ik wegloop tegen hem: ‘Ik ben zo teug!’, in de hoop dat ie snapt dat ik ook terugkom en af en toe heb ik het gevoel dat ie dat wel begrijpt, maar soms blijft hij weer huilen. Tis moeilijk ineens, want tot een maand geleden nergens last van gehad, maar ook dit is een fase, zoontje van mijn zus was precies zo en hij kon zich n beetje vermaken tot hij een zelfstandig overeind kon zitten.