Zou het dan eindelijk...?

De afgelopen maanden hebben velen van jullie meegeleefd met ons dochtertje die waarschijnlijk koemelkallergie had/heeft, toch niet goed reageerde op de pepti, neocate volledig weigerde en een week in het ziekenhuis heeft gelegen hierdoor (op eigen aanvraag). Sinds die opname in het ziekenhuis accepteerde ze de neocate en dronk ze in elk geval zonder huilen meestal zo'n 90ml per keer (nog altijd veel te weinig) Na een flinke discussie met de kinderarts aan de telefoon hebben we nu sinds 3 weken nexium (maagzuurremmers). De kinderarts was absoluut niet voor, maar ik vond het de beste discussie die ik ooit gevoerd heb. Wanttttttt........ ONS MEISJE DRINKT WEER!!!!!!!!! Wat ben ik trots zeg. Ze rolt, ze wil kruipen (maar gaat achteruit de hele kamer door🤪), ze lacht NOG meer dan normaal, ze is relaxed, ze is zooooo belachelijk blij! Ik heb gewoon dit weekend een potje staan huilen toen ze een fles leeg dronk van 180ml. Moet er wel bij zeggen: ze drinkt NIET op schoot 😅 en de nachten zijn verschrikkelijk. Terwijl die nachten juist fantastisch gingen voor we overstapten op pepti en daarna neocate. Maar dat nemen we voor lief. Wij hebben een baby zoals een baby 'hoort' te zijn. Zou dit het begin van het einde zijn dan? Zou zij dan eindelijk van haar leventje kunnen genieten zonder pijn te hebben als ze ook maar iets drinkt? En dan denk je 'wauw, wat ben ik toch vrolijk nu het zo goed gaat met ons meisje', wil de kinderarts de nexium meteen weer afbouwen. Mij niet gezien, laat haar eerst eens lekker haar vrolijke ik zijn❤️ Daarom gaan we nu beginnen met opbouwen van gewone zuigelingenvoeding om te kijken of en hoe ze op koemelk reageert. Dat vind ik spannend, maar sta er meer achter dan het afbouwen van nexium. Want sinds we dat gebruiken is echt een keerpunt geweest. Lang verhaal, maar ik moest het toch echt even kwijt 🤗 Ik ben normaal heel braaf en meegaand met alle professionals in de zorg, maar blijkbaar is vechten voor je kind toch echt het beste wat je kunt doen.