Zwanger en zorg voor een dreumes, peuter, kleuter

Ik ben 12+5 en heb een dreumes van 19 maanden. De dagen voelen echt als standje overleven 😵‍💫😂.

Hier 13 weken zwanger en eentje van bijna 4 en bijna 2,5. Ik besteed ze met enige regelmaat uit 😅

Ik ben 12+3 weken zwanger en heb een dochtertje van net 2 jaar. Ik vind het ook erg pittig. Gelukkig begin ik me nu sommige dagen al iets beter te voelen.

Ik ben nu ook 14 weken en heb een dreumes bijna 14 maanden (gecorrigeerd 1 jaar en 3 dagen, haha ze was 8 weken te vroeg) en vind het op sommige momenten ook heel zwaar. De kleine meid ontdekt nu haar eigen wil, en mijn god was is dit gelijk sterk 🤣 Moet wel zeggen dat mijn moeheid zo rond 8-10 weken het heftigst was, toen kon ik echt niet wakker blijven overdag. Dat gaat nu gelukkig iets beter

Hier een kleuter: Ik heb er 1 van 5, wat een heerlijkerd is dat. Hij brengt mij snacks als ik iets moet eten en heeft zo’n zin in de baby. We lezen er veel boeken over samen. Vind het fijn dat er wat tijd tussen zit, helaas door miskraam, complicaties en ashermans syndroom een jaartje later dan initieel bedacht maar ach, het loopt zoals het loopt ♥️

Hier een stoute man rondlopen van 1,5 jaar ! Sommige dagen zijn pittig maar over het algemeen gaat het goed. Op vrije dagen samen probeer ik wat te gaan doen met hem in de ochtend. Dan gaat hij lekker slapen en ik ook mn bed in. Daarna de middag lekker thuis avondeten en naar bed. Moet wel zeggen dat ik niet veel klachten heb los van moeheid en verminderde trek. En merk nu dat de vermoeidheid minder aan het worden is.

14 weken zwanger en een wondertje van 2 jaar rondlopen. Eerlijk, hij sleurt me door de dag en laat me echt veel lachen ik probeer echt van hem te genieten! Ik neem medicatie tegen de misselijkheid en dat helpt goed verder werk ik 24 u dus misschien scheelt dat ook. Maar pittig vind ik deze leeftijd niet meer, hij doet ook middag dutje en dan doe ik mijn huishouden, om 21 u mijn bed in tot 6 u en zo kom ik de dag door

12+4 en mijn zoontje wordt volgende maand 2. Nou dat is te merken ook. Hij zoekt continu grenzen op. Ik geef alsnog niet toe, maar wat is het vermoeiend zeg. Ik neem hem het liefst mee naar buiten, dat is makkelijker dan thuis. Thuis klimt hij elke 5 seconden op de eettafel dus ik kan me niet even omdraaien en daar gaat ie alweer. Nu ik zwanger ben valt het me toch wel zwaar wanneer hij zo aan het uitdagen is.

Ik ben 15+3 en op het werk is dit onze drukste tijd van het jaar dus ik kan even niet zeggen of mijn "vrije"dagen of werkdagen het zwaarst zijn. 😜 Maar in de weekenden is onze kleine meid (aka ontdekkingsreiziger) van 13 maanden eventjes iets meer papas pakkie'an.

14 weken en een van 2 en van 3,5. Ze zijn heerlijk maar t is natuurlijk wel erg druk. Ik ben aan aantal weken geleden in slaap gevallen terwijl ze naast me aan het spelen waren! Gelukkig nu meer energie in het tweede trimester.

Ik ben nu 16 weken zwanger van de 2e en er loopt een lieve kleine meid van 13 maanden rond. Ik heb aan de ene kan het geluk dat ik deze zwangerschap (tot nu toe🤞🏼)nog geen enkel symptoom/klacht heb gehad. Dus heel eerlijk, ik merk er eigenlijk vrij weinig van. Aan de andere kant kan ik daardoor zelfs vergeten dat ik zwanger ben. Dan voel ik me ‘s avonds in bed schuldig dat ik tot dat moment nog helemaal niet aan de kleine druif in mijn buik heb gedacht. Daarom heb ik vandaag met mezelf afgesproken om bewuster tijd te nemen om met de baby/zwangerschap te connecten.

Dit herken ik wel! Hier op moeheid na ook geen klachten en vergeet soms gewoon hoe ver ik ben enzo. Ik wil ook proberen om wat bewuster ermee bezig te zijn, want dat verdient dit kindje ook. Bij de eerste zwangerschap wist ik altijd precies welk ‘fruit’ het was enzo, nu heb ik vaak geen idee..

Zeeën van herkenning lees ik 😅 mijn vrije dag met haar is het zwaarst vd hele week (weekend kan ik delen met m’n partner en werken achter m’n bureau kost minder energie), kan niet wachten tot ik weer meer energie krijg, ben hier zo klaar mee 🙃

Ik vond het 1e trimester echt onwijs zwaar! Ben nu 16 weken zwanger en heb een zoontje van bijna 1. Ik dacht echt dit trek ik niet! Mezelf stiekem eens afgevraagd waar ik toch aan begonnen ben. Maar ik moet zeggen dat het me nu weer veel beter af gaat. Bij 14/15 weken verdween de misselijkheid en extreme vermoeidheid geleidelijk. Ik kan nu weer een beetje genieten. Misschien is dit voor jou ook wel het geval..

Aaah, hier nu 12 weken en een beetje en er loopt er een rond van 15 maanden die vanaf begin oktober los loopt. Dus daarvoor was het heel veel oefenen achter de loopauto en dus ik erachteraan de hele tijd. En nu is het meer nee, nee, niet doen, niet doen. En stront in de oren dat ie heeft. Hij praat nog niet maar heeft nee schudden wel al in z’n repertoire. En verder is het de liefste bent van de wereld, maar ik weet wel dat zwanger en deze intensieve dreumesperiode best wel een killing combinatie is. Al trekt de misselijkheid nu weg, de moeheid is aanwezig door een hardnekkige hoest die blijft hangen nu je niks bijna kan gebruiken (lees standje zeehond en dat juist in de nacht). Maar goed. We komen er ook wel weer uit. Hierna wordt het misschien nog wel drukker, we krijgen er namelijk 2 bij😅

Ik ben morgen 15 weken en heb een zoontje van 3,5 die volop in de peuter pubertijd zit. Omg, wat ben ik moeeeeee🤣🤣🤣🤣

Moeizaam! Ik ben 16 weken zwanger en heb een dochter van 1 jaar en 9 maanden. Ik heb 2 weken op bed gelegen en die weken en die er omheen heeft mijn man alles moeten doen met haar. Maar gelukkig ben ik erdoorheen. Gisteren voor het eerst weer echt voluit kunnen genieten van de tijd samen! Al is het optillen wat zwaarder..

Mijn zoon is ook 13 maanden en ben 14 weken zwanger, het is soms vrij pittig 🤭 Maar ik probeer zo veel mogelijk bewust te genieten, dit zijn de laatste maanden dat het nog alleen hem is 🥹🥺 En dan genieten van hem en onze dochter 🤩

Ik zit dus ook al 3 weken met die hoest! Ga echt stuk om die beschrijving "standje zeehond" want dat is het precies 😂 En inderdaad vooral 's nachts 🥲

Hoe gaat het met iedereen hier? Hier momenteel alweer dik 32 weken zwanger en begin een beetje schuldgevoel te krijgen tegenover m’n dreumes. M’n eerste baby is dan ineens geen baby meer en het gevoel dat ik er straks niet 24/7 voor haar kan zijn knaagt enorm aan me. 😔