Advies nodig onverwacht zwanger

Hoi Eline, ik snap dat het even schrikken is als je onverwachts zwanger raakt maar probeer ook niet te streng voor jezelf te zijn. Je mag best even aarde met deze gedachte en het soms heel vervelend vinden. Ik ben gepland zwanger geraakt en ondertussen hartstikke gelukkig maar in het begin kwam het toch ook als een schok en zat ik ook flink in mijn hoofd met alle veranderingen die ineens op je af komen, al het geregel etc. Het is ook niet niks en er veranderd dadelijk een heel veel. Ik denk dat je vooral mag accepteren dat je je soms even niet blij voelt, dat dat oke is. Probeer daar niet vooral niet tegen te vechten, die roze wolk is leuk maar absoluut niet realistisch. Soms is die wolk even zwart, grijs of regenachtig, dat mag. Niemand twijfeld er aan of je van je kindje gaat houden, dat is ook helemaal niet de discussie denk ik. Accepteer vooral dat je even door al deze emoties gaat en dat dat oke is. Wees niet te hard voor jezelf het is zowel lichamelijk zwaar als mentaal zwaar. En je bent zeker niet de enige die dit ervaart.❤️

Gefeliciteerd met je kleine meid! Super leuk, en de tijd vliegt ook zo voorbij. Ik heb zelf ook een heel erg sterke bewijsdrang, deze heeft er een jaar geleden voor gezorgd dat ik keihard ben “gevallen”. Ik volg ook nog een hbo opleiding en probeer alle ballen hoog te houden, maar heb met mezwlf afgesproken dat het echt OKE is om wat ballen aan de zijkant te zetten en daar later op terug te komen. Misschien heb je daar wel wat aan :)) Ik geloof ook dat de kleine alles voelt, en dat geeft mij ook een enorm schuldgevoel soms. But thats life. Je klinkt als een super sterke vrouw! 🫶🏼

Gefeliciteerd! Als ik zo lees dan ben je heel veel aan het verantwoorden. Ook aan ons vreemden, maar vooral aan jezelf. Ik denk dat het goed is om je zorgen in kleine beetjes met vrienden en familie te bespreken. Het klinkt alsof het nu in je hoofd een grote spiraal van problemen, oplossingen en verantwoording is. Voor alle grote problemen zijn kleine 'oplossingen' te verzinnen die meer rust en zekerheid brengen. Zo kan hulp van familie met inkopen al heel fijn zijn, of iets minder druk bij je opleiding door dingen met een begeleider te bespreken. Maar daarnaast is het allerbelangrijkste loslaten en gewoon je best doen. Overigens is je best doen niet altijd overal de volle 100% in geven, maar ook gewoon 60% om alles net goed genoeg te halen en tijd over te houden om goed voor jezelf en je baby'tje te zijn. Je doet het goed en dat mag je wat vaker horen.

Hee Eline, het klinkt vooral alsof je het allemaal super goed doet. Ik ben zelf niet ongewenst zwanger, maar herken wel dat stoeien met wat je allemaal wil en kan. Ik was zelf erg veel aan het overgeven en wilde ook met vlagen dit allemaal even niet. Zwanger zijn is pittig, ook mentaal en emotioneel. Als ik me even niet fijn voel zeg ik altijd tegen mijn kleintje dat dit mijn eigen emoties zijn en niet die van haar. Ook probeer ik op momenten dat ik me goed voel bewust even tijd voor haar te maken: door mijn buik te aaien en haar te vertellen hoeveel ik uit kijk naar haar komst. Het klinkt een beetje zweverig misschien , maar wie weet helpt het je:). Volgens mij komt ze terecht bij een super lieve betrokken moeder. Dat is het belangrijkste! Je mag de tijd nemen om te wennen aan het moeder worden en het is onmogelijk om je alleen altijd maar goed te voelen en alleen maar blij te zijn. Juist door ook aandacht te geven aan je eigen 'negatieve' emoties kan je haar een voorbeeld gaan geven. Deze mogen er namelijk ook zijn. Neem je tijd om aan alles te wennen en wees een beetje mild voor jezelf!

Oh ik herken dit vandaag echt heel erg goed. Ook echt even een dip. Zo wisselend maar zo dankbaar voor de kleine. Ben ook niet gepland zwanger geraakt, gelukkig wel lieve vriend en huis. Afgelopen dagen erg veel pijn door nierstuwing wat zeker niet mee helpt en veranderen van lichaam en vriendschappen. Ben zelf 26 en eerste van mijn vriendengroep zwanger. Ook kort mijn verhaal maar zeker herkenbaar dat het soms even veel is 🩷 Gelukkig kan ik het na een huilbui wel allemaal relativeren en weer verder. Toevallig dat ik nu jou bericht lees. Je bent zeker niet alleen.

Klinkt vooral alsof je het allemaal goed wil doen, juíst voor de kleine. Die merkt niks van je stress denk ik :) dat hebben we allemaal wel eens om verschillende redenen. You go girl 💪