Ik moet dit echt even van me afschrijven....
Alles lijkt te veel voor mijn partner wat betreft de zwangerschap. Ik ben de afgelopen dagen echt niet fit (duizeligheid, misselijkheid en ontzettend emotioneel). Als ik hem iets vraag komt er altijd een zucht achteraan.
Ik vraag: wil jij de afwas doen, zodat ik even kan rusten ( ik ben de hele dag bezig geweest en ik moest vannacht mijn broer wegbrengen naar het vliegveld)
Hij was gepikeerd, dat hij dat moest doen😭
Ik ben 6 weken vrij geweest en in die weken heb ik het huis bij gehouden. Nu ik weer moet werken en 3 dagen werk + 1 studiedag trek ik het soms niet om het er naast te doen. Na een dag werken, val ik al bijna in slaap in de auto. Hij snapt niet, dat het mij gewoon even niet lukt en ik zie nu alles oplopen in huis. Ik voel me totaal niet gehoord en gesteund.
Hij vindt dat ik te veel klaag, maar ik voel me echt niet goed en een beetje steun heb je dan gewoon nodig, ookal klaag ik wat extra.
Alles lijkt te veel en daarna gooit hij het op mijn hormonen. Ik vraag hem dan ook waarom hij dan oh zo graag een kindje wil? Als hij mij niet ondersteund? Ik word er zo boos van....
Pfff