10 Reacties

2 maanden geleden

Oh en wat ik vergeet: iets om wat meer ontspannen te zijn, is ook onwijs welkom!!!!

2 maanden geleden

Ik herken me enorm in wat je zegt.. herstellende van burn-out / angststoornis en nu 6 weken en 6 dagen zwanger! Wat mij helpt als ik me niet goed voel om rustig te gaan liggen en te zeggen; ik ben niet ziek, ik ben zwanger. Mijn lichaam kan alles aan wat er gebeurt.. positieve mantra’s opzoeken bijvoorbeeld op Pinterest? Qua misselijkheid en duizelingen wat ik heb is elke 30-60 min iets eten (laagje in je maag hebben en houden)

2 maanden geleden

Verder kamille thee, gember pillen van Holland / Barrett en kamille thee slokjes helpt mij! Ook de vitakruid mama dag nacht capsules waar alles in zit.. b6 helpt beetje tegen misselijkheid bijvoorbeeld

2 maanden geleden

Verder gemberthee of kauwen op een stuk gember bijvoorbeeld! besef goed dat het een blessing is dat je zwanger bent en dat je ondanks alles wat er gebeurt alles aan kan (hardop tegen jezelf zeggen).. :)

2 maanden geleden

Je mag me een berichtje doen als je het fijn vind om met iemand te praten met precies hetzelfde. Ik ben 5+3 en ik heb een angststoornis + paniekaanvallen.🫣 Voor de misselijkheid heb ik vanuit de huisarts maagzuurremmers gekregen, misschien kun je naar de huisarts? 😊

2 maanden geleden

Reactie op kristy-24

Oh en wat ik vergeet: iets om wat meer ontspannen te zijn, is ook onwijs we ...
Mijn angststoornis was enige tijd geleden heel ernstig, ik durfte niet meer alleen de deur uit. Wat mij hielp is wat ik geleerd heb via een monnik. Wanneer je in paniek en anstig raak. Dan ga je rustig zitten of zelf als je in de bus of tram zit. Je ogen sluiten en concentreren op geluiden om je heen. Alle geluiden 1 voor 1 proberen op te nemen en te luisteren. Want vaak zijn geluiden die door elkaar gaan de oorzaak van paniek en angsten en die zorgen dan weer voor dat er een nare gevoel en sensatie in ons lichaam onstaat.

2 maanden geleden

Heey! Heel herkenbaar! Ook bekend met angststoornis (na een burnout) met paniekaanvallen. Ook heel heftig dat ik de deur niet meer uitdurfde. Het is nu gelukkig een tijd stabiel. Ik begin toevallig maandag met een nieuwe baan, en ik herken je gevoel enorm! Toen ik werd aangenomen, wist ik niet dat ik zwanger was. Ik ben wel iets verder zwanger nu (bijna 9 weken), maar m'n gedachten spelen steeds meer op; hopelijk niet te misselijk, wat als ik moet overgeven, ik kan me niet ziekmelden etc. Ene kant fijn om te lezen dat we niet alleen zijn, maar het is zo vervelend! Ik praat mezelf bijna ziek. Dit triggert dan ook weer m'n paniek + misselijkheid. Precies zoals bij jou. Quickfix is er niet. Omdat het vooral met gedachtengang te maken heeft. Maar van de huisarts heb ik wel emesafene tegen de misselijkheid gekregen! Misschien een idee om langs de huisarts te gaan? Gemberpillen kan ook helpen. En probeer veel te rusten. Vermoeidheid en veel prikkels triggert ook de misselijkheid. Makkelijker gezegd dan gedaan hoor. Ik probeer ook met positieve affirmaties te werken, muziek luisteren en veel schrijven. Zeker voor het slapen gaan.

2 maanden geleden

Wat vervelend om te lezen voor je… angstaanvallen kunnen zo vervelend zijn en allesoverheersend. In 2018 heb ik ook veel angstaanvallen gehad. Precies wat jij zegt, Black outs, vlekken zien, hoog in m’n adem. Hartkloppingen. Qua misselijkheid kun je steeds verse gember thee nemen… dat kan echt helpen. Verder raad ik je het boek “the anxiety cure” aan, is ook in NL verkrijgbaar. Ik heb een eigen praktijk in Reiki en Natuurgeneeskunde en krijg ongelofelijk veel mensen met angst en paniek klachten. Het belangrijkste is een shift in je gedachtenpatronen..zodra je een negatieve of angstgedachte krijgt, komen er neurotransmitters vrij zoals adrenaline (hartkloppingen) en histamine (slaat op darmen en kan zorgen voor buikpijn Bv of diarree). Vergelijk de angst gedachte met iemand die achterna wordt gezeten door een tijger en in levensgevaar verkeert. Ons lijf denkt door onze angsten dat het in levensgevaar verkeert, vandaar al die fysieke reacties die je krijgt. Je kunt het zelf ombuigen, en dat is door continu te werken met positieve affirmaties… creeer nieuwe gedachte”wegen” en schrijf die op; alsof ze gelukt zijn. Vermijd daarbij het woordje “niet”, dat kent je brein niet. Dus ipv “ik ben blij dat ik nooit meer bang ben”, denk je: “ik weet dat alles goed is en ik vertrouw mijn lichaam”. Geloof me, door dit continu te doen, kun je het zelf veranderen. Kost tijd, maar probeer jezelf eens bewust te worden wanneer je zo’n gedachte krijgt. Betrap jezelf dan en lach om jezelf hoe je naar een kind lacht: zie je, ik ben er weer in getuind. Het is vaak ons ego/ratio/verstand, we zijn niet onze gedachten en als je jezelf daar bewust van bent, dan zakt de aanval weg. Denk dan aan hoe je je voelt als je vertrouwen hebt en weet; ik ben oké, ik leef en ben gezond. Misselijkheid is juist een teken dat ik zwanger ben dus dat omarm ik. Ik denk dat hier de sleutel ligt voor je. De kracht van het nu van Eckhart Tolle vond ik ook een prachtig boek wat ook gaat over je bewustzijn, over dit soort dingen doorbreken. Hoop je hiermee beetje op weg geholpen te hebben. ❤️

2 maanden geleden

Reactie op kristy-24

Oh en wat ik vergeet: iets om wat meer ontspannen te zijn, is ook onwijs we ...
Neem elke avond een voetenbadje met magnesiumkristallen. Ontspant je zenuwstelsel! Of probeer eens een bodyscan, kun je via YouTube opzoeken. soort meditatie waardoor jd meer in je lijf komt, ipv in je hoofd. In ons hoofd ontstaan namelijk de angsten. Liefs

2 maanden geleden

Heel herkenbaar! Ik had na een traumatische bevalling (3 jaar geleden) van mijn eerste paniekaanvallen en angsten dat ik een postnatale depressie/psychose zou krijgen (kwamen heel veel angsten bij kijken) uiteindelijk niet gehad maar wel af en toe die angsten. Nu 5 weken zwanger van de tweede en sinds deze week steken die angsten weer de kop op.. Dit alles komt door de hormonen!! Die het ergst zijn tussen week 6 en 10 en na de bevalling. Belangrijk je te bedenken dat het daardoor komt, er over blijven praten met je partner, eventueel benoemen bij de verloskundige en te bedenken dat die aanvallen maar een klein deel van de dag in beslag nemen en je de rest wel gewoon goed voelt! Hopelijk kan je er wat mee!